شجریان «مرغ سحر» را در استکهلم خواند

 کنسرت سرگشتگان عشق، به خوانندگی محمدرضا شجریان همراه با گروه شهناز، یکشنبه‌ ۲۸ سپتامبر، در استکهلم برگزار شد.

کنسرت محمدرضا شجریان و گروه شهناز، در بزرگترین سالن مجموعه  City Conference Center شهر استکهلم به نام The Congress Hall به روی صحنه رفت. بلیت این کنسرت در این سالن که  1400 نفر ظرفیت داشت، از حدود دو هفته قبل کامل به فروش رفته بود.

این برنامه در دو بخش برگزار شد. در بخش نخست، محمدرضا شجریان با گروه شهناز، به روی صحنه آمدند وطبق جدول برنامه، به اجرا پرداختند.

بخش اول برنامه در مایه بیات ترک دشتی اجرا شد.در این اجرا، بخش اعظم سازها از سازهای ابداعی استاد شجریان بود. قطعات کنسرت، یکی پس از دیگری اجرا شد.

آغازگر برنامه، مقدمه ده ضربی دشتی «نسیم» به آهنگسازی سعید فرجپوری بود. ساز و آواز دشتی نام قطعۀ بعدی بود که شجریان آن را اجرا کرد. پس از آن  تصنیف دشتی «نمی دانم» با شعری از هوشنگ ابتهاج به آهنگسازی سعید فرجپوری، اجرا شد. دو نوازی سنتور و تندر«قطعه غریبانه در حجاز و دشتی» ساخته رامین صفایی، تصنیف دشتی «دل بی تاب» با شعری از فریدون مشیری، بیات ترک «امید» با آهنگسازی سعید فرج پوری،  قطعه ساز و آواز بیات ترک و تصنیف بیات ترک با شعری از حافظ و آهنگسازی سعید فرج پوری از قطعات دیگری بود که محمدرضا شجریان و گروه شهناز آن را اجرا کردند.

اشعار آوازی این بخش سرودۀ حسین منزوی و باباطاهر بود و تنظیم آن را مجید درخشانی برعهده داشت. سعید فرجپوری نیز سرپرست مهمان این بخش بود.

در اجرای این  قطعات، نوآوری و انرژی زیادی به چشم می خورد. قطعات اجرا شده، به وضوح از قطعات دوسال پیش پیچیده تر و  فضا سازی آن، بهتر و مدرن تر از کنسرت دو سال  قبل بود و با انرژی بسیار خوبی به شنونده منتقل می شد.

سازهای ابداعی محمدرضا شجریان در این کنسرت، تا حد زیادی از مشکل اسپکتروم بم که بخش خالی در سازهای سنتی ایرانی است، کاسته بود.

در این اجرا، فضاسازی سنتور سوپرانو و ساز ابداعی جدیدهمینطور ساز های آرشه ای جدید با تنظیم مناسب، حال و هوایی متفاوت و برداشتی مدرن تر از اجراهای زنده با سازهای کاملا سنتی ایرانی را به نمایش گذاشتند.

پس از بیست دقیقه زمان استراحت، بخش دوم برنامه آغاز شد. در بخش دوم  هشت قطعه در مایه ماهور افشاری راست پنجگاه اجرا شد.

قطعۀ «زمزمه» با آهنگسازی مجید درخشانی به عنوان اولین قطعه در بخش دوم، نواخته شد. سپس تصنیف ماهور «صورتگر» با شعری از مولانا، به آهنگسازی مجید درخشانی،  ساز و آواز راست و ماهور، چهار مضراب راست پنجگاه «دیدار» با آهنگسازی مجید درخشانی، ساز و آواز افشاری، تصنیف افشاری «باور نکردنی» با شعری از سیمین بهبهانی و آهنگسازی محمدرضا شجریان، ساز و آواز راست پنجگاه، تصنیف راست پنجگاه »بانگ دهل» با شعری از مولانا و آهنگسازی محمدرضا شجریان، یکی پس از دیگری، اجرا شد.

اشعار آواز این بخش سروده مولانا، سعدی و هوشنگ ابتهاج بود. سرپرستی گروه، تنظیم و موسیقی میانی این بخش را مجید درخشانی برعهده داشت.

در بخش دوم، اجرایی با قدرت نمایی خاص و اجرای نت های بسیار بالا از استاد محمدرضا شجریان، بسیاری از شنوندگان را منقلب کرد. انتخاب شعرهایی با مضامین روز، یکی از عواملی بود که بر جذاب شدن بیشتر  این بخش افزوده بود.

در این اجرا، سعیدفرجپوری (آهنگساز – نوازنده کمانچه سوپرانو و سرپرست مهمان) ، نگار خارکن (نوازنده صراحی سوپرانو)، کاوه معتمدیان (نوازنده سبو و شهرآشوب سوپرانو) ، مهرداد ناصحی (نوازنده صراحی و دل و دل آلتو) ، آتنا اشتیاقی (نوازنده شهنواز)، مجیددرخشانی (سرپرست و تنظیم و موسیقی میانی -  نوازنده کرشمه و تار) ، رادمان توکلی (نوازنده ساغر)،مهدی امینی (نوانده بم ساغر و باربد) ، رامین صفایی (نوازنده سنتور سوپرانو) ، جمشید صفرزاده(نوازنده تندر باس) ، حسین رضایی نیا (نوازنده دف و دایره) ، یاشا نیشابوری (نوازنده مهمان تنبک) گروه را همراهی می کردند.

* برنامه با نیم ساعت تأخیر آغاز شد.

* قرار بود مخاطبان، ساعت ۷در ورودی سالن ها حضور داشته باشند و ساعت ۸برنامه شروع شود اما علامت گذاری ورودی ها به وسیله برگزار کنندگان ایرانی باعث کلی سردرگمی مخاطبان شده بود.

* زمان زیادی برای اسکن کردن کد های روی بلیط صرف می شد تا جایی که ده دقیقه مانده به ۸هنوز بخش اعظم مردم در صف ورود به سالن بودند که برگزار کنندگان ایرانی گیت ها را باز کردند و بدون اسکن بلیت و فقط با نگاه به بلیت ها، مردم را به داخل راهنمایی کردند.

* در این کنسرت هم مشکل تنظیم صدا تا حدی وجود داشت. سالن هایی با این امکانات و تجهیزات، همیشه از ضعف صدابردار ایرانی رنج برده و می برند. صداها همه کامل واضح و شفاف بود، به جز صدای خواننده. چنل صدای شجریان بخش بم صدای ایشان را اصلا خوب ضبط و پخش نمی کرد و باعث شده بود صدا تیز تر از حالت نرمال و حالتی (‌شبیه ) پخش صدا از پشت تلفن داشته باشد.

* تصنیف مرغ سحر به عنوان قطعه پایانی برای شنوندگان اجرا شد.