حضرت آیت الله خامنه ای: پذیرش قطعنامه که امام از آن جام زهر یاد کردند کار مدبرانه ای بود/ تکریم از ایثار گران وظیفه ملی ماست
در آستانه هفته دفاع مقدس، رهبر معظم انقلاب به صورت ویدیو کنفرانس در جمع یک میلیون پیشکسوت دفاع مقدس حاضر شدند.
به گزارش صدای ایران، سخنرانی حضرت آیتالله خامنهای رهبر معظم انقلاب به مناسبت چهلمین سالگرد جنگ تحمیلی رژیم بعث علیه ایران و آغاز هفته دفاع مقدس در جمع یک میلیون رزمنده پیشکسوت، به صورت ویدئو کنفرانس و پخش زنده تلویزیونی آغاز شد.
اهم فرمایشات حضرت آیتالله خامنهای در جمع پیشکسوتان دفاع مقدس به این شرح است:
- امروز به مناسبت چهلمین سال از آغاز دفاع مقدس، روز تکریم و بزرگداشت رزمندگان و پیشکسوتان عرصه دفاع مقدس قرار دادند. بسیار کار بجا و درستی انجام گرفته است. این تکریم جز وظایف حتمی و ملی ما است.
- پیشکوستان و رزمندگان که امروز روز تکریم آنهاست کسانی هستند که از جان گذشتند، جان را کف دست گرفتند و از آسایش و زندگی و خانواده و آینده خود چشم پوشیدند و همه داشتههای خود را به مصاف دشمنی بردند که باید در مقابل او از کشور دفاع میکردند. از اسلام و انقلاب و ناموس دفاع کردند. برخی از آنها عروج کردند و برخی ماندند و کار را به اتمام رساندند.
- جماعتی که امروز به عنوان رزمندگان در این جلسه سراسری حضور دارند جز کسانی هستند که این افتخار را داشتند که رفتند و توفیق داشتند که کار را به پایان میرسانند.
-کسانی که صدام را اجیر کرده بودند مثل آمریکا از انقلاب ضربه جدی خورده بودند. برخی هم از اینکه یک هویت جدیدی بر اساس دین و اسلام در منطقه به وجود بیاید نگران بودند و مقابل جمهوری اسلامی ایستادند، یعنی تنها آمریکا نبود، شوروی آن زمان هم بود و ناتو و اروپای غربی هم بودند و حتی کشورهای اروپای شرقی هم در این عرصه در مقابل ما قرار داشتند.
-اسنادی که بعداً رو شد نشان داده شد که آمریکا با صدام توافقهایی پیش از آغاز جنگ داشته است. کمکهای تسلیحاتی و اطلاعاتی بسیار ذی قیمت به طور مرتب در میان جنگ به سمت نیروهای قوای صدام و حزب بعث سرازیر بود و کاروان نظامی به صورت پیوسته در بنادر امارات پهلو میگرفتند و هر روزه به سعودی و کویت و عراق میرفتند و تحویل نیروهای صدام میدادند.
-داخل کشور هم شرایط کشور طوری بود که دشمن را تشجیع میکرد تا حمله نظامی را آغاز کند. در درجه اول نیروهای مسلح که چشم امید در جنگها هستند از وضع خوبی برخوردار نبود و ارتش تازه از زیر یوغ فرماندهان طاغوتی خارج شده بود و خودآرایی میکرد و حضور انقلابی خود را نشان میداد. شهید فلاحی و ظهیرنژاد که در ارتش شخصیتی بودند و جایگاه مهمی داشتند برای اداره سازمان ارتش آماده نبوده اند و در این کار تازه کار بودند. سپاه هم که اندکی بعد از یک سال بود که تشکیل شده بود.
-از لحاظ ابزارهای نظامی هم واقعاً باید همه در یاد داشته باشند که در نهایت شدت و تنگدستی بودیم. اولین ابزارهای نظامی ما کم و ناقص بود و بسیاری شناخته شده نبود. در همان آغاز حمله دشمن بعضی از این تجهیزات از دست ما رفته بود بنابراین امکانات بسیار کم بود من بعد از چند ماه از شروع جنگ در یگانها گردش میکردم و میدیدم که تیپ زرهی ارتش که باید حدود ۱۵۰ تانک داشته باشد چهل و خورده ای تانک داشت یعنی امکانات ما در این حد بود.
-سپاه به کلی فاقد امکانات بود و امکاناتش تفنگ و خمپارههای سبک بود یعنی ما امکانات نظامی نداشتیم و اینها دشمن را تشویق میکرد و میفهمید که به ما حمله کند.
-اینجاست که انسان نقش شگفت انگیز فرماندهی امام بزرگوار را تشخیص میدهد. امام در چنین شرایطی توانست جنگ و تداوم این حرکت را در زیر چشم و اراده خود به پیش ببرد و اداره کند. بعضیها اظهار تعجب میکنند که چطور ممکن است یک روحانی سن و سال دار و پیرمردی در سنین ۸۰ ساله بتواند نیروهای مسلح را در جنگ اداره کند، خیال میکنند که مدیریت جنگی و فرماندهی جنگ به این بود که امام در قرارگاههای تاکتیکی مقدم بنشیند و یگانها را جابجا کند. مسئله این نبود، مسئله امام چند چیز دیگر بود. کار بزرگ امام این بود که از ابتدا حجم واقعی کار را شناخت و فهمید که این جنگ معنایش چیست. خیلی از ماها نمیدانستیم، نمیفهمیدیم.
- امام از اول فهمید این یک درگیری عادی بین دو همسایه نیست. دشمن را شناخت و فهمید که دشمن اصلی در این جنگ کیست و تشخیص داد که صدام یک ابزار است. امام سخنرانی میکرد درباره جنگ و میفرمود مثلاً آمریکا از شوروی بدتر شوروی از آمریکا بدتر انگلیس از هر دو بدتر یعنی شناخته بود که اینها عاملان اصلی و پشت صحنه جنگ هستند.
- ثانیاً یک تشخیص حیاتی امام داد و آن این بود که این مسئله مهم را ملت ایران میتواند حل کند صرفاً مسئله نیروهای مسلح نیست؛ این کار کار ملت ایران است. ملت باید بیاید وسط. همچنانی که ملت ایران انقلاب را به پیروزی رساند جنگ را هم باید ملت ایران به پیروزی برساند امام این را تشخیص داد و بر اساس آن عمل کرد و این حرکت عظیم مردمی را به وجود آورد.
تکمیل میشود...
اهم فرمایشات حضرت آیتالله خامنهای در جمع پیشکسوتان دفاع مقدس به این شرح است:
- امروز به مناسبت چهلمین سال از آغاز دفاع مقدس، روز تکریم و بزرگداشت رزمندگان و پیشکسوتان عرصه دفاع مقدس قرار دادند. بسیار کار بجا و درستی انجام گرفته است. این تکریم جز وظایف حتمی و ملی ما است.
- پیشکوستان و رزمندگان که امروز روز تکریم آنهاست کسانی هستند که از جان گذشتند، جان را کف دست گرفتند و از آسایش و زندگی و خانواده و آینده خود چشم پوشیدند و همه داشتههای خود را به مصاف دشمنی بردند که باید در مقابل او از کشور دفاع میکردند. از اسلام و انقلاب و ناموس دفاع کردند. برخی از آنها عروج کردند و برخی ماندند و کار را به اتمام رساندند.
- جماعتی که امروز به عنوان رزمندگان در این جلسه سراسری حضور دارند جز کسانی هستند که این افتخار را داشتند که رفتند و توفیق داشتند که کار را به پایان میرسانند.
-کسانی که صدام را اجیر کرده بودند مثل آمریکا از انقلاب ضربه جدی خورده بودند. برخی هم از اینکه یک هویت جدیدی بر اساس دین و اسلام در منطقه به وجود بیاید نگران بودند و مقابل جمهوری اسلامی ایستادند، یعنی تنها آمریکا نبود، شوروی آن زمان هم بود و ناتو و اروپای غربی هم بودند و حتی کشورهای اروپای شرقی هم در این عرصه در مقابل ما قرار داشتند.
-اسنادی که بعداً رو شد نشان داده شد که آمریکا با صدام توافقهایی پیش از آغاز جنگ داشته است. کمکهای تسلیحاتی و اطلاعاتی بسیار ذی قیمت به طور مرتب در میان جنگ به سمت نیروهای قوای صدام و حزب بعث سرازیر بود و کاروان نظامی به صورت پیوسته در بنادر امارات پهلو میگرفتند و هر روزه به سعودی و کویت و عراق میرفتند و تحویل نیروهای صدام میدادند.
-داخل کشور هم شرایط کشور طوری بود که دشمن را تشجیع میکرد تا حمله نظامی را آغاز کند. در درجه اول نیروهای مسلح که چشم امید در جنگها هستند از وضع خوبی برخوردار نبود و ارتش تازه از زیر یوغ فرماندهان طاغوتی خارج شده بود و خودآرایی میکرد و حضور انقلابی خود را نشان میداد. شهید فلاحی و ظهیرنژاد که در ارتش شخصیتی بودند و جایگاه مهمی داشتند برای اداره سازمان ارتش آماده نبوده اند و در این کار تازه کار بودند. سپاه هم که اندکی بعد از یک سال بود که تشکیل شده بود.
-از لحاظ ابزارهای نظامی هم واقعاً باید همه در یاد داشته باشند که در نهایت شدت و تنگدستی بودیم. اولین ابزارهای نظامی ما کم و ناقص بود و بسیاری شناخته شده نبود. در همان آغاز حمله دشمن بعضی از این تجهیزات از دست ما رفته بود بنابراین امکانات بسیار کم بود من بعد از چند ماه از شروع جنگ در یگانها گردش میکردم و میدیدم که تیپ زرهی ارتش که باید حدود ۱۵۰ تانک داشته باشد چهل و خورده ای تانک داشت یعنی امکانات ما در این حد بود.
-سپاه به کلی فاقد امکانات بود و امکاناتش تفنگ و خمپارههای سبک بود یعنی ما امکانات نظامی نداشتیم و اینها دشمن را تشویق میکرد و میفهمید که به ما حمله کند.
-اینجاست که انسان نقش شگفت انگیز فرماندهی امام بزرگوار را تشخیص میدهد. امام در چنین شرایطی توانست جنگ و تداوم این حرکت را در زیر چشم و اراده خود به پیش ببرد و اداره کند. بعضیها اظهار تعجب میکنند که چطور ممکن است یک روحانی سن و سال دار و پیرمردی در سنین ۸۰ ساله بتواند نیروهای مسلح را در جنگ اداره کند، خیال میکنند که مدیریت جنگی و فرماندهی جنگ به این بود که امام در قرارگاههای تاکتیکی مقدم بنشیند و یگانها را جابجا کند. مسئله این نبود، مسئله امام چند چیز دیگر بود. کار بزرگ امام این بود که از ابتدا حجم واقعی کار را شناخت و فهمید که این جنگ معنایش چیست. خیلی از ماها نمیدانستیم، نمیفهمیدیم.
- امام از اول فهمید این یک درگیری عادی بین دو همسایه نیست. دشمن را شناخت و فهمید که دشمن اصلی در این جنگ کیست و تشخیص داد که صدام یک ابزار است. امام سخنرانی میکرد درباره جنگ و میفرمود مثلاً آمریکا از شوروی بدتر شوروی از آمریکا بدتر انگلیس از هر دو بدتر یعنی شناخته بود که اینها عاملان اصلی و پشت صحنه جنگ هستند.
- ثانیاً یک تشخیص حیاتی امام داد و آن این بود که این مسئله مهم را ملت ایران میتواند حل کند صرفاً مسئله نیروهای مسلح نیست؛ این کار کار ملت ایران است. ملت باید بیاید وسط. همچنانی که ملت ایران انقلاب را به پیروزی رساند جنگ را هم باید ملت ایران به پیروزی برساند امام این را تشخیص داد و بر اساس آن عمل کرد و این حرکت عظیم مردمی را به وجود آورد.
تکمیل میشود...
گزارش خطا
آخرین اخبار