چراغ سبز غرب به ایران

سخنان روز گذشته باراک اوباما درباره رابطه با ایران بسیار قابل توجه بود. البته پیش از این هم مقامات آمریکایی همچون کارتر و ویلیام سالیون در سی و چهار سال قبل سخنانی با این مضمون به زبان آورده بودند و صحبت‌هایی از این دست را مطرح کرده بودند. در واقع آقای اوباما و دموکرات‌ها ظاهرا می خواهند رابطه خوبی با ایران برقرار کنند. اگر امروز رابطه مستقیمی بین ایران و آمریکا صورت نمی‌پذیرد از یکسو به خاطر مخالفت آمریکا وتاکید بر مواضع خودش است. از طرف دیگر بسیاری از گروه‌های سیاسی ایران هم حاضر نیستند آمریکاستیزی خود را کنار بگذارند .این در حالی است که از زمانی که دکتر روحانی به ریاست جمهوری رسیده است به دنبال سیاست تنش زدایی بوده است گرچه این سیاست با استقبال برخی گروه‌ها مواجه می‌شود اما برخی گروه‌های سیاسی با از سرگیری  روابط ایران و آمریکا مخالفند تا جایی که هویت خود را در  این موضوع خلاصه کرده اند.

نکته دیگری که وجود دارد مذاکرات آقای روحانی با فرانسوا اولاند رئیس جمهور فرانسه و دیوید کامرون نخست وزیر انگلستان است. کشورهای غربی در واقع یک موجودیت واحد دارند و شما نمی‌توانید کشوری را پیدا کنید که رابطه نزدیک با آمریکا داشته باشد اما رابطه خصمانه‌ای با انگلیس داشته باشد یا متحد انگلیس باشد و دشمن آمریکا! در واقع دلواپسان، دلواپس نگرانی خود هستند. نفس اینکه دیدار رئیس جمهور ایران با نخست وزیر انگلیس در ایالات متحده رخ می‌دهد یعنی چراغ سبز مجموع کشورهای غربی برای رابطه صمیمانه‌تر با تهران. حال باید دید سیاست خارجی ایران به کدام سو می‌رود و آیا از این چراغ سبز استقبال می‌کنیم یا  سیاست دیگری را تعریف می کنیم.