می‌بوسمت اگرچه، معنی ندارد این کار
بوسه به قاب عکسی، از روی عجز و تکرار

می‌بوسمت سراسر، با یادِ روز دیدار
آن بوسه‌ها که انگار، خُشکید بر سرِ دار

می‌بوسمت چو شبنم، بر گونه‌های تب دار
اما چه می‌توان کرد، با خوابِ چشم بیمار

می‌بوسمت ولی حیف، معنی ندارد این کار
لب‌های تو چشیده، طعمِ خیانت این بار...