انواع ایمپلنت دندان

صدای ایران- ایمپلنت دندان درواقع به‌نوعی جایگزین دندان اصلی به حساب می‌آید. هرچند که شاید ایمپلنت دندان مقاومت دندان اصلی انسان را نداشته باشد، ولی ظاهری دقیقا مشابه دندان دارد و می‌تواند به‌خوبی جای دندان از بین رفته را پر کند.

ایمپلنت دندان چیست؟
ایمپلنت دندان یا dental implant، یک متد درمانی است برای کسانی که دندان خود را کشیده‌اند و نیاز دارند به جای آن دندانی جدید بکارند. در این متد یک پیچ کوچک (معمولا از جنس تیتانیوم) را داخل استخوان فک‌ها قرار می‌دهند و به نوعی آن پیچ نقش دندان شما را ایفا خواهد کرد.

ایمپلنت‌های دندانی می‌توانند یک تکه یا دو تکه باشند و به کمک پیچ اتصال قیمت تاج و ریشه به هم وصل شوند. به قسمت پایینی ایمپلنت که درون استخوان فک قرار می‌گیرد فیکسچر و به قسمت تاج دندان اباتمنت گفته می‌شود. روی اباتمنت را نیز روکش یا پروتز ایمپلنت می‌پوشاند.

به صورت کلی می‌توان گفت کاشت یا ایمپلنت دندان بهترین راهکار برای کسانی است که دندان خود را از دست داده‌اند. زیرا ایمپلنت دندان کاملا مشابه ریشه و دندان اصلی است و برخلاف دندان‌های متحرک و مصنوعی، این دندان‌ها مشکلی در جویدن غذا یا صحبت کردن ایجاد نمی‌کنند. زیرا کاملا محکم روی فک ثابت شده‌اند.

انواع ایمپلنت دندان
بعد از گرفتن تصمیم نهایی برای انجام ایمپلنت این سوال برایتان پیش خواهد آمد که کدام ایمپلنت را باید انجام دهید؟ نام‌های زیادی که از انواع ایمپلنت (انواع ایمپلنت همجون کره‌ای، آمریکایی، ایمپلنتینیوم و ...) می‌شنوید ممکن است گیجتان کند و حتی باعث تعویق درمانتان شود، ولی لازم است بدانید که بیشتر ایمپلنت‌ها خوبند به‌شرطی که توسط دندانپزشکی ماهر انجام پذیرند.

از نظر علمی ایمپلنت دندان ۳ نوع است:

۱. ایمپلنت داخل استخوان
این دسته از انواع ایمپلنت رایج‌ترین و معروف‌ترین نوع به‌حساب می‌آیند. روشی که در آن از یک پیچ تیتانیومی به جای دندان استفاده می‌کنند و آن را داخل استخوان قرار می‌دهند.

۲. ایمپلنت ساب پریوستیال
اگر استخوان فک پایین شدیدا تحلیل رفته باشد از این شیوه ایمپلنت استفاده می‌کنند. در این روش سازه‌ای را روی فک پایین و زیر لثه سوار می‌کنند و سپس روی آن پروتز و روکش دندان را قرار می‌دهند.

۳. ایمپلنت زایگوماتیک
در صورت تحلیل شدید استخوان فک بالا از این شیوه استفاده می‌شود که درست مثل شیوه ساب پریوستیال سازه‌ای استخوان شکل داخل فک جایگزین می‌کنند و سپس روی آن را با پروتز دندان می‌پوشانند.
لازم به ذکر است امروزه با افزایش تکنیک‌های پیوند استخوان از دو روش دوم چندان استفاده نمی‌شود.

بهترین زمان برای انجام ایمپلنت دندان
به نظر می‌رسد بهترین زمان برای کاشت یا ایمپلنت دندان بعد از کشیدن دندان باشد، اما اینطور نیست. زمان کاشت دندان برای فک پایین و بالا متفاوت است. ایمپلنت دندان برای فک پایین بهتر است ۲ تا ۳ ماه پس از کشیدن و برای فک بالا ۴ تا ۵ ماه بعد از کشیدن است.

بهتر است ایمپلنت دندان بعد از ۱۸ سالگی انجام شود. زیرا تا ۱۸ سالگی فک صورت شکل نهایی خود را نمی‌یابد و می‌تواند تغییر کند. در این‌صورت ممکن است به خاطر رشد فک و صورت ایمپلنت دندانی کوتاه‌تر به نظر برسد. البته در سنین کمتر از ۱۸ سال نیز می‌توان ایمپلنت دندان انجام داد، ولی باید بعد از ۱۸ سالگی پروتز روی دندان متناسب با اندازه و شکل سایر دندان‌ها تغییر کند.

مزایای ایمپلنت دندان
ایمپلنت دندان هرچند قیمتی نسبتا بالا دارد و مثل دندان اصلی انسان مقاوم نیست، ولی در عین حال مزایایی نیز دارد. برخی از این مزایا عبارتند از:

راحتی و کاربرد بالا

بازگرداندن توانایی جویدن و تکلم

پیشگیری از جایگزینی دندان‌های دیگر به جای دندان ازدست رفته

عدم تحلیل استخوان فک

عدم تغییر فرم صورت به واسطه‌ی از دست دادن دندان

طول عمر بالا نسبت به سایر روش‌های درمانی

امکان جایگزینی درصورت از دست رفتن ایمپلنت

زیباتر شدن دندان‌ها و طرح لبخند
به طور کلی ۹۷ درصد ایمپلنت‌ها نتایج خوب و رضایت اکثریت را دربر داشته‌اند و پیشنهاد می‌شود در صورت از دست دادن دندان حتما از این شیوه برای جایگزینی آن استفاده کنید.

معایب ایمپلنت دندان
هیچ روش درمانی نیست که عاری از هرگونه عیب باشد. ایپملنت یا کاشت دندان نیز معایبی دارد. هرچند که این معایب در برابر مزایای زیاد این روش چندان به چشم نمی‌آیند، ولی برشمردن آن‌ها نیز لازم است. برخی از این معایب عبارتند از:
قیمت بالا

زمان‌بر بودن درمان (بین ۴ تا ۹ ماه)

داشتن ریسک‌های مربوط به جراحی از جمله عفونت یا ازدست رفتن ایمپلنت

نیاز به معاینات دوره‌ای توسط دندانپزشک

مراحل ایمپلنت کردن دندان
ایمپلنت کردن دندان مانند هر جراحی دیگری با بی‌حسی موضعی آغاز می‌شود. سپس ایمپلنت در استخوان فک قرار می‌گیرد و برای اینکه پیوند خوبی با استخوان برقرار کند ۱۲ تا ۲۴ هفته زمان لازم است. در طی این زمان پروتز موقت روی دندان‌ها قرار می‌گیرد تا جویدن یا تکلم برای بیمار دشوار نشود. پس از اتمام دوره پیوند استخوان و ایمپلنت قالبگیری از ایمپلنت انجام می‌شود. این مرحله حیاتی‌ترین مرحله برای ایجاد پروتز روی دندان است و بیمار باید طبق گفته‌های پزشک عمل کند.

برخی از عوارض ایمپلنت دندان
همانطور که گفتیم ایمپلنت دندان به نوعی جراحی به‌حساب می‌آید و بدیهیست که عوارضی پس از جراحی داشته باشد. اصلی‌ترین این عوارض به‌وجود آمدن تورم در موضع کاشت ایمپلنت می‌باشد. البته این تورم بعد از ۳ روز یا نهایتا ۵ روز به‌طور کامل برطرف می‌شود. کبود شدن لب‌ها، بی‌حسی صورت و لب و خونریزی جزئی از دیگر عوارض ایمپلنت دندان می‌باشند.

تفاوت بریج و ایمپلنت دندان
بریج در لغت به معنای پل می‌باشد و اصل در این روش سالم بودن دندان‌های کنری دندان از دست رفته می‌باشد. زیرا در این روش یک روکش سه تایی برای دندان‌ها طراحی می‌شود و سپس دندان‌هایی که تراشیده شده اند از بریج پشتیبانی کرده و پایه دندان از دست رفته محسوب خواهند شد.

بریج دندان هیچگونه رابطه مکانیکی با لثه و استخوان ندارد و به همین‌خاطر می‌تواند با گذر زمان باعث تحلیل استخوان‌های فک شود. این امر می‌تواند عمر بریج را کاهش داده و منجر به پوسیدگی سایر دندان‌ها شود. اما در ایمپلنت استخوان تحلیل نمی‌رود. زیرا در این روش پایه ایمپلنت جایگزین ریشه دندان شده و همین منجر به افزایش طول عمر آن می‌شود. این روش از عمر و پایداری بیشتری برخوردار بوده و همینطور جویدن غذا را ساده‌تر می‌کند.

هزینه ایمپلنت دندان نسبت به سایر روش‌های کاشت دندان، مثل پروتز‌های متحرک یا دندان‌های مصنوعی، قیمت بیشتری دارد و بسته به نوع برند مورد استفاده ایمپلنت و ساده یا پیچیده بودن روند درمان قیمت‌های متفاوتی دارد.
افرادی که بیماری‌های خاصی مثل دیابت دارند، سیگاری‌ها و کسانی که نیاز به ایمپلنت فوری دندان دارند باید از برند‌های خاصی استفاده کنند و قیمت هر یک از برند‌ها متفاوت است.

در فروردین ۹۹، قیمت حدودی کاشت دندان یا همان ایمپامن دندان از ۴ تا ۶ میلیون تعیین شده است. ولی باتوجه به مزایای گفته شده می‌توان گفت که این روش هرچند گران قیمت، بهترین راه‌حل برای جایگزینی دندان از دست رفته‌ی شماست.

درنظر داشته باشد که اگر مدت زیادی در فک شما دندان نباشد، استخوان فک شما تحلیل خواهد رفت و پیش از انجام ایمپلنت نیاز به پیوند استخوان خواهید داشت؛ که در اینصورت ملزم به پرداخت هزینه‌ی بیشتری خواهید بود.