صدای ایران گزارش می‌دهد/
چند روز قبل از اینکه برف ببارد و روی همه را سفید کند هواشناسی هشدار داده بود که قرار است برف سنگینی در استان‌های آذربایجان غربی، مازندران، گیلان، قزوین، کردستان و کرمانشاه ببارد و ارتفاع برف هم حدود ۳۰ یا ۷۰ سانتی‌متر خواهد بود.
به گزارش خبرنگار اجتماعی صدای ایران، چند روز قبل از اینکه برف ببارد و روی همه را سفید کند هواشناسی هشدار داده بود که قرار است برف سنگینی در استان‌های آذربایجان غربی، مازندران، گیلان و قزوین و کردستان و کرمانشاه ببارد و ارتفاع برف هم حدود ۳۰ یا ۷۰ سانتی‌متر خواهد بود.
هواشناسی این مرتبه از بخت بد درست پیشبینی کرده بود و اخطاریه به موقعی هم داده بود اما انگار این اخطاریه هواشناسی فقط برای مردم است و مسئولان در هوا و فضای دیگری سیر می‌کنند.
بهار سال جاری نیز همین اتفاق افتاد. سیل به در خانه‌های مردم رسیده بود که تازه مسئولان از خواب بیدار شدند و فهمیدند که ای داد بیداد رودخانه ها را لایروبی نکرده اند و سیل بندهای برخی از استان‌ها مثل خوزستان نیز دیگر آن معنای اصیل کلمه را ندارند!حادثه تلخ شیراز هم هنوز بر دل خیلی از ایرانی‌ها چنگ می‌اندازد و صدای شیون آن دختربچه همچنان باقیست.
امروز در عصری زندگی می‌کنیم که به همت مغز بشر و تکنولوژی تقریبا می توان بسیاری از حوادث را پیشبینی کرد از جمله همین هوا. حالا اینکه چرا مسئولان کشوری و استانی می‌دانسته‌اند قرار است برفرسنگین ۱۰۰ سانتی متری در برخی از استان‌های کشور ببارد و آینقدر راحت تمام زیرساخت‌ها نابود شود خود جای بحث دیگریست.
شاید لازم است تا بار دیگر جغرافیا را مرور کنیم که "استان گیلان در شمال غرب کشور واقع شده است و شرایط آب و هوایی این منطقه در بهار بارانی و در تابستان معتدل و در پاییز و زمستان هم دارای بارش باران و برف است." اینکه چرا و چطور با یک بارش برف ۶۵ درصد برق استان قطع می‌شود، ۷ نفر می‌میرند و ۱۳۰ نفر هم زخمی می‌شوند هیچ جای تعجبی ندارد یعنی؟
ستاد مدیریت بحران که بودجه حدود ۲۰۰ هزار میلیاردی می‌گیرد دقیقا کی، کجا و چطوری قرار است به داد مردم برسد؟ این ستاد مدیریت بحران اگر موثر بود که سبب نمی شد امروز مردم ناامید از همه مدیریت بحران‌ها بیل و کلنگ بدست بگیرند بحران زدایی کنند.
اینکه مدیرکل هواشناسی استان گیلان بگوید: "از روز شنبه و قبل‌تر از آن چهار الی پنج اطلاعیه رسمی به ستاد مدیریت بحران استان در رابطه با بارش شدید برف داده و خواستار اندیشیده شدن اقدامات لازم در این خصوص شدیم." و بعد هیچ اتفاقی در عمل نیفتد چه معنایی می تواند داشته باشد؟
این مصرع "نوش دارو پس از مرگ سهراب" چرا برای ما درس نمی‌شود؟ چرا اساسا بخشنامه‌ای صادر نمی‌شود تا مسئولان کشوری و استانی مثل سیستم آموزشی نظام قدیم از روی این جمله هزار باری بنویسند شاید بتوان این مطلب را در آنها جا انداخت که قبل از حادثه باید کاری کرد و به جای مرهم نهادن اساسا اجازه ندهند زخمی بر پیکیره زندگی مردم بنشیند که نیاز به مرهمی باشد.
البته از همه این‌ها که بگذریم مردم رشت در آن برف و بوران در راهپیمایی یوم الله ۲۲ بهمن پاسخ روشنی به همه آنهایی که سرشان را زیر برف قایم کرده‌اند دادند و آن اینکه: "مسئول بی لیاقت نمی‌خوایم نمی خوایم"؛ "مسئول بی‌کفایت استعفا استعفا".
هواشناسی این مرتبه از بخت بد درست پیشبینی کرده بود و اخطاریه به موقعی هم داده بود اما انگار این اخطاریه هواشناسی فقط برای مردم است و مسئولان در هوا و فضای دیگری سیر می‌کنند.
بهار سال جاری نیز همین اتفاق افتاد. سیل به در خانه‌های مردم رسیده بود که تازه مسئولان از خواب بیدار شدند و فهمیدند که ای داد بیداد رودخانه ها را لایروبی نکرده اند و سیل بندهای برخی از استان‌ها مثل خوزستان نیز دیگر آن معنای اصیل کلمه را ندارند!حادثه تلخ شیراز هم هنوز بر دل خیلی از ایرانی‌ها چنگ می‌اندازد و صدای شیون آن دختربچه همچنان باقیست.
امروز در عصری زندگی می‌کنیم که به همت مغز بشر و تکنولوژی تقریبا می توان بسیاری از حوادث را پیشبینی کرد از جمله همین هوا. حالا اینکه چرا مسئولان کشوری و استانی می‌دانسته‌اند قرار است برفرسنگین ۱۰۰ سانتی متری در برخی از استان‌های کشور ببارد و آینقدر راحت تمام زیرساخت‌ها نابود شود خود جای بحث دیگریست.
شاید لازم است تا بار دیگر جغرافیا را مرور کنیم که "استان گیلان در شمال غرب کشور واقع شده است و شرایط آب و هوایی این منطقه در بهار بارانی و در تابستان معتدل و در پاییز و زمستان هم دارای بارش باران و برف است." اینکه چرا و چطور با یک بارش برف ۶۵ درصد برق استان قطع می‌شود، ۷ نفر می‌میرند و ۱۳۰ نفر هم زخمی می‌شوند هیچ جای تعجبی ندارد یعنی؟
ستاد مدیریت بحران که بودجه حدود ۲۰۰ هزار میلیاردی می‌گیرد دقیقا کی، کجا و چطوری قرار است به داد مردم برسد؟ این ستاد مدیریت بحران اگر موثر بود که سبب نمی شد امروز مردم ناامید از همه مدیریت بحران‌ها بیل و کلنگ بدست بگیرند بحران زدایی کنند.
اینکه مدیرکل هواشناسی استان گیلان بگوید: "از روز شنبه و قبل‌تر از آن چهار الی پنج اطلاعیه رسمی به ستاد مدیریت بحران استان در رابطه با بارش شدید برف داده و خواستار اندیشیده شدن اقدامات لازم در این خصوص شدیم." و بعد هیچ اتفاقی در عمل نیفتد چه معنایی می تواند داشته باشد؟
این مصرع "نوش دارو پس از مرگ سهراب" چرا برای ما درس نمی‌شود؟ چرا اساسا بخشنامه‌ای صادر نمی‌شود تا مسئولان کشوری و استانی مثل سیستم آموزشی نظام قدیم از روی این جمله هزار باری بنویسند شاید بتوان این مطلب را در آنها جا انداخت که قبل از حادثه باید کاری کرد و به جای مرهم نهادن اساسا اجازه ندهند زخمی بر پیکیره زندگی مردم بنشیند که نیاز به مرهمی باشد.
البته از همه این‌ها که بگذریم مردم رشت در آن برف و بوران در راهپیمایی یوم الله ۲۲ بهمن پاسخ روشنی به همه آنهایی که سرشان را زیر برف قایم کرده‌اند دادند و آن اینکه: "مسئول بی لیاقت نمی‌خوایم نمی خوایم"؛ "مسئول بی‌کفایت استعفا استعفا".
پ/
اخبار مرتبط
آخرین اخبار
