آیا اروپا مشغول خریدن زمان و انتظار کشیدن برای شکست ترامپ است؟
به دنبال ترور سردار سلیمانی و کاهش پایبندی ایران به تعهدات هسته ای اش، تنش میان ایران و اروپا تا حدی کاهش یافت، تا مسئول جدید سیاست خارجی اتحادیه اروپا، نشستهای دیپلماتیک خود را اغاز کرده و به این شکل، اروپا به سمت بازگشت به آتش بس حرکت کند، تا با خریدن وقت، منتظر نتایج انتخابات ریاست جمهوری آمریکا بماند.
پ
به گزارش صدای ایران محمد خواجوئي در الاخبار نوشت: به دنبال ترور سردار سلیمانی و کاهش پایبندی ایران به تعهدات هسته ای اش، تنش میان ایران و اروپا تا حدی کاهش یافت، تا مسئول جدید سیاست خارجی اتحادیه اروپا، نشستهای دیپلماتیک خود را اغاز کرده و به این شکل، اروپا به سمت بازگشت به آتش بس حرکت کند، تا با خریدن وقت، منتظر نتایج انتخابات ریاست جمهوری آمریکا بماند.
جوزپ بورل، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا، با دو سفر خود به تهران و واشنگتن در هفته گذشته، تلاش جدیدی را برای حفظ توافق هسته ای با ایران اغاز کرده است. این سفرها در حالی انجام شد که توافق در بدترین شرایط خود به سر می برد؛ چرا که انگلیس، فرانسه و المان، سه دولت دیگر حاضر در توافق، سه هفته پیش، بیانیه ای را در مورد استفاده از مکانیسم حل اختلاف، صادر کردند و در ادامه هشدار تروئیکا، محمد جواد ظریف نیز تهدید کرد که در صورت بازگشت تحریمهای شورای امنیت، ایران از معاهده (NPT) خارج می شود.
در این میان، بورل در تهران به مسئولان ایرانی اطمینان داد که اتحادیه اروپا مهلت تعیین شده برای حل اختلافات در مورد توافق هسته ای را تمدید می کند، تا نیازی به اعمال تحریمهای شورای امنیت نباشد؛ این امر، نشان دهنده نوعی عقب نشینی از سوی اروپاست.
بورل پس از بازگشت از سفرهای خود به تهران و واشنگتن، در مصاحبه ای گفت: «اگر بخواهیم توافق هسته ای را زنده نگه داریم، باید تاکید کنیم که ایران از مزایای آن بهره مند می شود».
این صحبت بورل نشان دهنده ناتوانی اتحادیه اروپا از تحقق منافع تهران پس از خروج واشنگتن از توافق و بازگرداندن تحریمهاست.
یک سال و نیم پس از خروج آمریکا از توافق، اروپا از بیم تحریمهای آن، تمام تعاملات تجاری و بانکی خود با ایران را قطع کرد و قطار اینستکس نیز نتوانست به مقصد برسد. حال، این سوال مطرح می شود که ابزار اروپا برای تحقق منافع ایران چیست؟
اروپا چه می خواهد؟
با اینکه دو سفر بورل را می توان حاوی پیام کاهش تشنج ها دانست، اما تجربه ماههای گذشته، ثابت کرده است که اروپا قدرت لازم برای جبران تحریمهای ایران را ندارد. با اینکه اروپایی ها خواستار حفظ توافق و طبیعت آن هستند، اما این مساله نمی تواند یک طرفه و تنها از سوی تهران باشد. به بیان دیگر، ایرانی ها نمی توانند به تعهدات خود پایبند بمانند، در حالی که تحریمها همچنان پابرجاست و در فروش نفت و دریافت عواید آن، تغییری ایجاد نشده است.
مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا در حالی بر تحرکات دیپلماتیک خود افزوده است که پرونده هسته ای، موضوع اصلی اختلافات بین ایران و اتحادیه اروپاست. اروپایی ها نه تنها در برابر فشارهای آمریکا کوتاه آمدند، بلکه در حمله دولت ترامپ علیه ایران، در چارچوب فشار حداکثری، با واشنگتن همراهی کردند. با این وجود، تروئیکا منکر تبعیت از واشنگتن است و همین مساله، باعث عصبانیت شدید مسئولان ایرانی شده است. علاوه بر اینکه سکوت دولتهای اروپایی و حتی حمایت برخی از آنها از ترور سردار سلیمانی، بی اعتمادی بین تهران و بروکسل را افزایش داد.
با توجه به آنچه گذشت، به نظر می رسد اروپایی ها تنها در صدد خرید زمان هستند و در ادامه، می خواهند دریچه دیپلماسی را برای حفظ توافق هسته ای باز نگاه دارند، بدون آنکه قصد داشته باشند امتیاز هایی را برای تحقق منافع ایران بدهند.
تا مشخص شدن نتایج انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، دولتهای اروپایی به شکلی رفتار می کنند که توافق به طور کلی فرونپاشد و واشنگتن از آنها خشمگین نشود. به عقیده کارشناسان، اروپایی ها منتظر شکست ترامپ و پیروزی دموکراتها هستند، تا به احتمال زیاد، واشنگتن به توافق بازگردد.
جوزپ بورل، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا، با دو سفر خود به تهران و واشنگتن در هفته گذشته، تلاش جدیدی را برای حفظ توافق هسته ای با ایران اغاز کرده است. این سفرها در حالی انجام شد که توافق در بدترین شرایط خود به سر می برد؛ چرا که انگلیس، فرانسه و المان، سه دولت دیگر حاضر در توافق، سه هفته پیش، بیانیه ای را در مورد استفاده از مکانیسم حل اختلاف، صادر کردند و در ادامه هشدار تروئیکا، محمد جواد ظریف نیز تهدید کرد که در صورت بازگشت تحریمهای شورای امنیت، ایران از معاهده (NPT) خارج می شود.
در این میان، بورل در تهران به مسئولان ایرانی اطمینان داد که اتحادیه اروپا مهلت تعیین شده برای حل اختلافات در مورد توافق هسته ای را تمدید می کند، تا نیازی به اعمال تحریمهای شورای امنیت نباشد؛ این امر، نشان دهنده نوعی عقب نشینی از سوی اروپاست.
بورل پس از بازگشت از سفرهای خود به تهران و واشنگتن، در مصاحبه ای گفت: «اگر بخواهیم توافق هسته ای را زنده نگه داریم، باید تاکید کنیم که ایران از مزایای آن بهره مند می شود».
این صحبت بورل نشان دهنده ناتوانی اتحادیه اروپا از تحقق منافع تهران پس از خروج واشنگتن از توافق و بازگرداندن تحریمهاست.
یک سال و نیم پس از خروج آمریکا از توافق، اروپا از بیم تحریمهای آن، تمام تعاملات تجاری و بانکی خود با ایران را قطع کرد و قطار اینستکس نیز نتوانست به مقصد برسد. حال، این سوال مطرح می شود که ابزار اروپا برای تحقق منافع ایران چیست؟
اروپا چه می خواهد؟
با اینکه دو سفر بورل را می توان حاوی پیام کاهش تشنج ها دانست، اما تجربه ماههای گذشته، ثابت کرده است که اروپا قدرت لازم برای جبران تحریمهای ایران را ندارد. با اینکه اروپایی ها خواستار حفظ توافق و طبیعت آن هستند، اما این مساله نمی تواند یک طرفه و تنها از سوی تهران باشد. به بیان دیگر، ایرانی ها نمی توانند به تعهدات خود پایبند بمانند، در حالی که تحریمها همچنان پابرجاست و در فروش نفت و دریافت عواید آن، تغییری ایجاد نشده است.
مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا در حالی بر تحرکات دیپلماتیک خود افزوده است که پرونده هسته ای، موضوع اصلی اختلافات بین ایران و اتحادیه اروپاست. اروپایی ها نه تنها در برابر فشارهای آمریکا کوتاه آمدند، بلکه در حمله دولت ترامپ علیه ایران، در چارچوب فشار حداکثری، با واشنگتن همراهی کردند. با این وجود، تروئیکا منکر تبعیت از واشنگتن است و همین مساله، باعث عصبانیت شدید مسئولان ایرانی شده است. علاوه بر اینکه سکوت دولتهای اروپایی و حتی حمایت برخی از آنها از ترور سردار سلیمانی، بی اعتمادی بین تهران و بروکسل را افزایش داد.
با توجه به آنچه گذشت، به نظر می رسد اروپایی ها تنها در صدد خرید زمان هستند و در ادامه، می خواهند دریچه دیپلماسی را برای حفظ توافق هسته ای باز نگاه دارند، بدون آنکه قصد داشته باشند امتیاز هایی را برای تحقق منافع ایران بدهند.
تا مشخص شدن نتایج انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، دولتهای اروپایی به شکلی رفتار می کنند که توافق به طور کلی فرونپاشد و واشنگتن از آنها خشمگین نشود. به عقیده کارشناسان، اروپایی ها منتظر شکست ترامپ و پیروزی دموکراتها هستند، تا به احتمال زیاد، واشنگتن به توافق بازگردد.
گزارش خطا
آخرین اخبار