(طنز) توصیه‌هایی سفت‌وسخت برای آغاز سال تحصیلی

پوریا عالمی در شرق نوشت:

 خوب است کاری کنیم که بچه‌ها شبیه هم شوند. برای این امر مهم خلاقیت مهم نیست. اگر دانش‌آموزی استعداد نشان داد حتما با گفتن این جمله که «همونی که توی کتاب نوشته‌رو باید حفظ کنی، فهمیدی یا نه؟ زرافه» استعدادش را شکوفا کنیم. اگر معلم هستیم فراموش نکنید که هرگز بچه‌ها را تنبیه نکنید، بچه‌ها را شبیه کنید. البته اگر سرحال بودید می‌توانید بچه‌ها را تشبیه کنید به انواع سبزیجات، مثل؛ سیب‌زمینی، کدو و آمیب. این تشبیه علاوه‌بر شادکردن فضای کلاس، هم حال بچه‌ها را جا می‌آورد و هم حال بچه‌ها را می‌گیرد. [...]

اگر ولی کودک هستیم فراموش نکنیم که حتما یک چیزی را بزنیم توی سر بچه‌مان یا پس‌گردنی بزنیم، خشونت نرم از خودمان نشان دهیم. یعنی به‌جای مشت، از بچه همسایه و فامیل استفاده کنیم و بچه همسایه و فامیل را بزنیم توی سر کودکمان تا سرخورده و متوجه شود که بی‌استعدادترین، احمق‌ترین و بدبخت‌ترین بچه روی زمین است. این مهم شخصیت بچه‌ها را محکم می‌کند.  اگر کودک هستید هر کاری معلم، ناظم، مدیر، پدر و مادرتان می‌گوید انجام بدهید، انجام دهید. یعنی ظاهر و باطن را حواستان باشد. یعنی الکی هرروز صبح پا شوید بروید مدرسه و هفت، هشت، 10سال الکی وقت صرف کنید اما در تمام آن لحظات توی ذهنتان تخیل کنید و دنیای جادویی خودتان را بسازید. یادتان باشد آدم‌بزرگ‌ها دوست دارند بزرگی‌شان را با هارت‌وپورت و اخم‌وتخم توی چشم بچه‌ها کنند. اما شما که هنوز آدم‌بزرگ نشده‌اید و می‌دانید واقعا فرقی ندارد کتاب‌های درسی را توی 9ماه بخوانیم یا شب آخر بخوانیم و امتحان بدهیم یا اصلا نخوانیم، پس حرص نخورید. تحمیل دوران تحصیل جزو اشتباهات و باگ‌های تمدن است. البته یادتان باشد اگر این‌همه کودک در جهان نروند مدرسه و محصور نشوند، می‌روند و رویایشان را می‌سازند و این اصلا چیز خوبی نیست و آدم‌بزرگ‌ها دوست ندارند.