استعفای عبدالمهدی و گزینه‌های دشوار پیش رو

وائل عصام در روزنامه عرب زبان القدس العربی چاپ لندن نوشت: استعفای نخست وزیر عراق، اولین واکنش دولتی به تظاهرات گسترده مردم محسوب می شود، که از دو ماه پیش، آغاز شده است. این استعفا، یک پاسخ مثبت جزئی به خواسته های معترضان است، که در هر مناسبتی تاکید می کنند که به دنبال تغییرات گسترده ای در ساختار نظام سیاسی کشور خود هستند.

در ادامه این مطلب آمده است: از اولین روز، حدود عکس العمل دولت به جنبش مردمی گسترده، منحصر به سه گزینه جدی می شد؛ استعفای نخست وزیر، استعفای دولت و دعوت به برگزاری انتخابات زود هنگام. به نظر می رسد تمام خونهایی که تا به حال در جریان اعتراض ها ریخته شده، برای شروع اولین اقدام، یعنی استعفای رئیس دولت بوده است؛ هر چند که این اتفاق باعث ایجاد یک تغییر واقعی در حکومت نمی شود و تحول جدی و اساسی، در گرو انجام انتخابات زود هنگام است، که در ضمن آن امکان روی کار آمدن یک کادر اجرایی جدید وجود دارد و این گزینه، می تواند خطری برای احزاب و قوای سیاسی باشد که در حال حاضر بر حکومت در بغداد، مسلط هستند؛ این احزاب و گروههای سیاسی، نگرانند که انتخابات زود هنگام باعث از دست رفتن موقعیت سیاسی آنها و از میان رفتن محبوبیتشان در بین مردم شود.

اما احزاب حاکم ظاهرا به دنبال بازی با کارت ها و پناه بردن به گامهایی برای آرام کردن اوضاع هستند، به نحوی که ساختار نظام سیاسی دچار یک تغییر اساسی نشود؛ از این رو، به تغییر نخست وزیر و جایگزین کردن یک نخست وزیر جدید از یکی از احزاب دیگر، روی آورده اند.

به طور کلی، با اینکه اصرار بر تغییر کامل ساختار سیاسی در عراق، خواسته اغلب طیف های معترض است، اما فرصت تحقق این گزینه و سرنگونی احزاب دولتی، بسیار اندک است و انتخابات زودهنگام، بهترین ابزار برای تحقق چنین هدفی است؛ اما اجرای آن در شرایط فعلی، بعید است.