فاطمه پاکدامن روانشناس و استاد دانشگاه در رابطه با آموزش یکی از ابزارهای تربیتی کودک به خبرنگار صدای ایران گفت:
موضوع آموزش،موضوعی است که باید از بدو تولد مورد توجه قرار بگیرد اما متاسفانه تفکری درجامعه ما وجود دارد مبنی بر اینکه مگه ما خود چگونه بزرگ شده ایم که بخواهیم برای تربیت کودکانمان کلاس آموزشی برویم
پاکدامن ادامه داد:ما وقتی لوازمی را میخواهیم برای منزل تهیه کنیم در سایت های مختلف جستجو و بررسی میکنیم و از افراد مختلف پرس و جو میکنیم که بتوانیم بهترین برند را خریداری کنیم و بعد از خرید محصول نیز دفترچه آموزشی آن را به دقت مطالعه میکنیم اما برای تربیت فرزندانمان که تاثیرات چندین ساله و حتی چندین نسله دارد حاضر به آموزش نیستیم و میگوییم مگر ما خودمان چگونه بزگ شده ایم؟
این استاد دانشگاه ادامه داد:البته امروزه والدین دغدغه مند شده اند و به دنبال این هستند که چگونه کودکان خود را خوب تربیت بکنند اما مرجع درستی ندارند و مرجعشان یا پدرو مادر خود میباشد که نسخه هایشان منسوخ شده است و یا تجربیاتشان معمولا به اندازه خود انها است ومعمولا منابعی بامطالب متضاد در دسترس دارند که بیشتر والدین را سردرگم میکند و نمیدانند که چه برخوردی با کودکشان داشته باشند پس والدین باید با متخصص هایی که در این زمینه تخصص دارند در ارتباط باشند و آموزش های لازم را از آنها ببینند.
والدین چه آموزش هایی را باید از متخصصین ببینند؟
آموزش باید در دو حوزه صورت بگیرد اول اینکه والدین باید مراحل رشد کودک را بدانند ومنظور از رشد کودک تنها رشد جسمی آن نیست بلکه ما رشد روانی ،عاطفی،گفتار و رشد اجتماعی را نیز باید در نظر بگیریم.
او افزود:در هر دوره ای از رشد کودک یک ویژگی شخصیتی آن شکل میگیرد و اینکه در مقابل آن ویژگی ها والدین چه رفتاری نشان بدهند را باید بدانند مثلا از بدو تولد تا یک سالگی والدین باید نیازهای کودک را به صورت آنی برطرف بکنند وحتما بدانند هر گریه نوزاد یک معنی دارد و معنی های این گریه ها را بدانند تا بتوانند نسبت به نیازهای کودک ،اقدام به برطرف کردن نیازها بکنند.
وی افزود :این گونه نباشد که هر وقت کودک گریه میکند مثلا به او شیر بدهند و یا اینکه کودک از یک سالگی تا دوسالگی لج باز،منفی باف و استقلال طلب میشوند و والدین باید بدانند که چه رفتاری باید در مقابل آن نشان بدهند در غیر این صورت این رفتار تا بزرگسالی با فرزندشان همراه خواهد بود و خود و والدین را دچار مشکل میسازد.
این روانشناس تاکید کرد:دومین حوزه ای که نیاز به آموزش دارد آموزش امر فرزند پروری است یعنی باید والدین بدانند که احساسات کودکان چه میباشد این احساسات را بشناسند و نسبت به آن رفتار درستی را نشان بدهند وفرزند خود را درک و با انها همدلی بکنند وپرورش اخلاقیات و وجدان را در اولویت قرار بدهند که باز همه این مسائل نیاز به آموزش دارد.
او افزود:وقتی که ما این مسائل را به کودکمان آموزش بدهیم دیگر تشویق و تنبیه ،تحقیر کردن،تمسخر کردن،تذکر چندین باره و یا مسئله بدتر از این تحدید کردن جایگاهی در تربیت ما نخواهد داشت به این علت که اگر ما بخواهیم رفتاری را با این مسائل در کودکمان نهادینه بکنیم،قطعا نتایج کوتاه مدت خواهد داشت ضمن اینکه تنها زمانی کودکان این رفتار ها را انجام میدهند که پدر مادر حضور داشته باشندو در این صورت تربیت ریشه ای نخواهد بود و به صورت موقت آن مشکل حل میشود و حتی اگر این مشکل در ظاهر حل شود به دلیل اینکه ریشه ندارد ممکن است به یک صورت دیگر آن رفتارها خود را نشان دهند.
وی ادامه داد:مثلا اگر کودکی اضطراب داشته باشد ممکن است که ناخن خود را بجود واگر راهکار ما این باشد که روی ناخن کودک لاک تلخ بزنیم و یا اینکه دهان آن را دائما مشغول نگه داریم ممکن است که بچه دیگر ناخن خود را نخورد اما این اضطراب به یک شکل دیگر خود را نشان میدهد و ممکن است کودک شب ادراری بگیرد و یا شست پای خود را بخورد پس ما نیازی بیشتر از راهکار دادن و یا تنبیه کردن داریم که آموزش صحیح احساسات وهمدلی کردن با کودکمان و پرورش اخلاقیات و وجدان در کودکمان است.
ویدیو گفتگو با خانم فاطمه پاکدامن درباره آموزش ،یکی از ابزارهای تربیتی کودک را در ادامه ببینید:
