نزدیک 40درصد از مردان ایرانی مجرد هستند

به گزارش صدای ایران  ، شهلا کاظمی‌پور- جمعیت‌شناس با استناد به آمارهای سال ۹۵ مرکز آمار ایران گفت: حدود ۴۰ میلیون نفر از جمعیت ۸۰ میلیون نفری ایران را جمعیت مردان تشکیل می‌دهند که از این میان ۳۳ میلیون نفر از آن‌ها ۱۰ سال به بالا و هفت میلیون نفر از آنها کمتر از ۱۰ سال سن دارند.

وی با تاکید بر اینکه بالاترین ضریب جمعیتی چه در مردان و چه در زنان را رنج سنی ۲۹ تا ۲۵ سال شامل می‌شود، اظهار کرد: جمعیت جوانان به سه گروه سنی ۱۵-۱۹، ۲۰-۲۴ و ۲۵-۲۹ ساله تقسیم می‌شود.

این جامعه‌شناس با بیان اینکه حدود ۱۰ میلیون نفر از مردان، جوان هستند، یادآور شد: تعداد مردان ۱۵- ۱۹ ساله دو میلیون و ۷۸۰ هزار نفر، تعداد مردان ۲۰-۲۴ ساله سه میلیون و ۲۴۰ هزار نفر و تعداد مردان ۲۵-۲۹ ساله چهار میلیون و ۱۴۰ هزار نفر است. علت تفاوت آماری در سه گروه سنی جوانان ناشی از کاهش باروری در ایران است. تا سال ۱۴۰۰، جوانان ۲۵-۲۹ ساله در گروه سنی میانسالان قرار می‌گیرند.

به گفته کاظمی‌پور، ۷۱ درصد از جمعیت مردان جوان در گروه سنی ۱۵-۱۹ ساله، ۳۲ درصد از جمعیت ۲۰-۲۴ ساله و ۱۱ درصد از جمعیت (۲۵-۲۹) ساله محصل هستند، این درحالیست که در کشورهای در حال توسعه همه مردان جوان ۱۵-۱۹ ساله و ۸۰ درصد از جوانان ۲۰-۲۴ در حال تحصیل هستند.

این جمعیت‌شناس با اشاره به وضعیت تحصیلی مردان (شش ساله به بالای ایران) یادآور شد: براساس آمارهای سال ۹۵، ۹۲ درصد از مردان باسواد و هشت درصد (سه میلیون و ۲۲۶ هزار نفر) بی‌سواد هستند. این درحالیست که جمعیت زنان بی‌سواد (شش ساله به بالا) به پنج میلیون و ۵۷۰ هزار نفر می‌رسد و این یعنی در مجموع حدود هشت میلیون (۱۰ درصد از جمعیت ایران) بی‌سواد هستند. در این میان مروری بر آمارهای بی‌سوادی سال ۵۵ نشان می‌دهد که جمعیت بی‌سوادان در سال ۶۵، ۱۱ میلیون نفر بوده است،‌ اما در این میان ایران ادعای توسعه‌یافتگی دارد و سعی می‌کند در راستای توسعه حرکت کند در حالیکه هنوز جمعیت بی‌سوادان بسیار بالاست.

وی با اشاره به اینکه ۹۲ درصد از جمعیت مردان (۱۰ سال به بالا) باسواد هستند، تصریح کرد: از این میان ۲۰ درصد دارای تحصیلات ابتدایی (کم‌سواد)، ۲۰ درصد دارای تحصیلات راهنمایی، ۹.۵ درصد دارای تحصیلات متوسطه، ۲۱ درصد دارای دیپلم و ۲۱ درصد دارای تحصیلات عالیه هستند.

بیش از دو میلیون نفر از مردان «بیکار»اند

کاظمی‌پور در ادامه درباره وضعیت اشتغال مردان نیز گفت: از جمعیت ۱۰ سال به بالای مردان، ۲۱ میلیون نفر فعال اقتصادی (شاغل و بیکار در جستجوی کار) هستند که از این مقدار حدود ۱۸ میلیون و ۸۰۰ هزار نفر شاغل (۱۹درصد محصل، ۹ درصد دارای درآمد بدون کار، ۷ درصد جزو سایر) و دو میلیون و ۲۰۰ هزار نفر بیکار در جستجوی کار هستند.

بنابر اظهارات این جامعه‌شناس ۱۵ درصد از جمعیت جوانان مرد ۱۵-۱۹ ساله، ۳۷ درصد از جمعیت مرد ۲۰-۲۴ ساله و ۶۷ درصد از جمعیت ۲۵-۲۹ ساله شاغل هستند، این درحالیست که شش درصد از جمعیت جوانان مرد ۱۵-۱۹ ساله، ۱۶ درصد از جمعیت مرد ۲۰-۲۴، ۱۸ درصد از جمعیت ۲۵-۲۹ ساله بیکارند. همچنین ۹ درصد از جمعیت جوانان مرد ۱۵-۱۹ ساله، ۱۶ درصد از جمعیت مرد ۲۰-۲۴ و ۵ درصد از جمعیت ۲۵-۲۹ جزو سایرین (نه بیکار، نه شاغل و نه محصل) هستند، یعنی برخی از آنها دارای درآمد بدون کار یا سرباز هستند.

وی در ادامه با اشاره به وضعیت تاهل جامعه مردان (۱۰ ساله به بالا) بیان کرد: ۶۳ درصد از مردان (۱۰ ساله به بالا) دارای همسر، ۳۵ درصد مجرد یا هرگز ازدواج نکرده‌اند و ۱.۲ درصد بدون همسر در اثر طلاق و یک درصد بدون همسر در اثر فوت هستند. همچنین میانگین سنی ازدواج مردان حدود ۲۷.۴ سال است.

کاظمی‌پور در ادامه درباره وضعیت مرگ و میر و سلامت مردان کشور، تصریح کرد: درحالیکه سازمان ثبت احوال سالانه ۳۶۰ هزار مورد فوت اعلام می‌کند، اما مطالعات انجام شده در زمینه وضعیت مرگ و میر نشان می‌دهد که مرگ و میر در مردان بیش از زنان است‌، به طوری که حدود ۲۰۰ هزار مورد از فوتی‌ها مربوط به مردان است که علت این موضوع ناشی از پایین بودن امید زندگی در مردان، بالا بودن مرگ و میر ناشی از تصادفات ترافیکی و سوانح و بالا بودن بیماری‌های قلبی و عروقی و بیماری‌های ناشی از کهولت سن و سالخوردگی است.

وی همچنین درباره وضعیت بیمه‌ای آنها گفت: ۸۰ درصد از گروه‌های فعال (شاغل) و هشت درصد از جمعیت مردان دارای درآمد بدون کار (غیرفعال) بیمه هستند، در این میان براساس آمارگیری نیروی انسانی مرکز آمار ایران سال ۹۷، حدود ۱۰ درصد از مردان شاغل دارای کار غیر رسمی بوده و هنوز بیمه نیستند و امنیتی شغلی ندارند.

به نوشته تابناک این جامعه‌شناس در ادامه با بیان اینکه حدود سالیانه یک میلیون نفر مهاجرت داخلی انجام می‌دهند،‌ اظهار کرد: بیشتر مهاجرت‌ها توسط مردان انجام می‌شود به طوری که ۷۰۰ هزار مورد از مهاجرت‌ها توسط مردان انجام می‌شود که ممکن است برخی از آنها به صورت خانوادگی مهاجرت کنند اما به دلیل اینکه بیشتر مواقع به دلیل عوامل دافعه مبدا به شهرهای بزرگ و استان‌های توسعه‌یافته مهاجرت می‌کنند و اغلب در نقطه مقصد فاقد درآمد هستند، اغلب حاشیه‌نشین می‌شوند. در این زمان سلامت جسمی، روحی و وضعیت اقتصادی و اجتماعی آنها به خطر می‌افتد.