غروب ویلموتس پیش از طلوعی دوباره!

تیم ملی فوتبال ایران با هدایت مارک ویلموتس روزهای خوبی را پشت سر نمی‌گذارد. تیمی که روزی در میان اسپانیا، مراکش و پرتغال، سودای صعود از گروهش در جام‌جهانی را در سر داشت، حالا در بین عراق، بحرین، هنک‌گنگ و کامبوج، تیم سوم جدول است و رویایش صعود به مرحله نهایی مقدماتی جام‌جهانی است. به راستی چه اتفاقی رخ داده که تیم ملی فوتبال ایران حالا به قول علی پروین «ذلیل‌ترین» بازی خود را مقابل عراق ارائه کرده است؟
‌
بعد از اینکه تیم ملی فوتبال ایران با هدایت علی دایی و در ادامه افشین قطبی نتوانست راهی جام‌جهانی ٢٠١٠ آفریقای جنوبی شود و در ادامه از جام ملت‌های آسیا حذف شد، فدراسیون فوتبال پس از مذاکرات فراوان کارلوس کی‌روش پرتغالی را برای هدایت تیم ملی به ایران آورد. تیمی آشفته و بی نظم به دست کی‌روش سپرده شد اما پس از گذشت 8 سال، همان تیم، به تیمی قدرتمندی در آسیا بدل شد که می‌توانست ادعا کند برابر هیچ تیم آسیایی شکست نمی‌خورد. تیم ملی طی ٨ سال گذشته ٢ بار با اقتدار به جام‌جهانی صعود کرد و نشان داد تغییرات تاکتیکی سرمربی پرتغالی تاثیرات خود را روی عملکرد تیم گذشته است، البته با وجود نتایجی هم که به دست آورد، روز خداحافظی کی‌روش هم رسید تا فوتبال ایران فصل جدیدی را به روی خود باز کند.

 

در روزهایی که فدراسیون فوتبال مذاکرات خود را برای انتخاب سرمربی جدید تیم ملی، آغاز کرده بود، صحبت از «طلوع» دوباره فوتبال ایران شد و در شرایطی که همه می‌دانستند به خاطر شرایط اقتصادی، فدراسیون فوتبال توان مالی لازم برای استخدام مربی تراز اول را ندارد، اما از صف طولانی مربیان خارجی تراز اول برای مذاکره با فدراسیون فوتبال سخن گفته شد و در نهایت هم از بین گزینه‌های خیالی زین‌الدین زیدان، یورگن کلینزمن و خوزه مورینیو، مارک ویلموتس به عنوان سرمربی تیم ملی انتخاب شد.

 

ویلموتس آمد، تا به قول مهدی تاج به پشتوانه کارنامه‌ایی که داشت فوتبال ایران تغییر سبک دهد. او آمد تا هدف تیم ملی دیگر صعود به جام‌جهانی نباشد و این‌بار برای صعود از گروه در جام‌جهانی بجنگیم.

 

مربی بلژیکی که آمد - به پشتوانه آخرین عملکرد تیم ملی در جام‌جهانی - سئول نشینان گفتند از این پس دیگر تیم ملی با ارائه بازی هجومی برای رقبای قدرتمند جهانی صف آرایی می‌کند و با اتکا به همین شیوه از بازی، از گروه خود در جام‌جهانی صعود خواهد کرد.

 

آرزوها و رویاها تا وقتی شیرین بود که حرف‌ها به عمل تبدیل نشده بود اما واقعیت این است که اکنون اوضاع آنقدرها هم بر وفق مراد نیست. درست است که مربی بلژیکی اهل جار جنجال نیست و با تصمیم فدراسیون فوتبال مصاحبه جنجالی نمی‌کند، اما به نظر او حاشیه‌هایی دیگری دارد.

 

با وجود اینکه قسط اول و دوم سرمربی جدید تیم ملی پرداخت نشده بود اما مهدی تاج دائم از مرام و معرفت او صحبت می‌کرد و عنوان می‌کرد ویلموتس به فدراسیون زمان داده تا مطالباتش پرداخت شود اما یک هفته پیش از بازی با عراق، دم خروس نشان داد، اوضاع آنقدرها هم که تاج می‌گوید شیرین نیست.
تیم ملی فوتبال ایران که برابر بحرین یک بر صفر شکست خورده بود، بازی بسیار حساسی پیش رو داشت. عراق حریف سر سخت سال‌های اخیر ایران، بالاتر از ایران در گروه قرار داشت و شاگردان ویلموتس هم برای هموار کردن شرایط صعود باید این تیم را شکست می‌دادند اما سرمربی تیم ملی یک هفته پیش از این بازی حساس در ترکیه بر سر دلارهایی که دریافت نکرده بود، با مسئولان فدراسیون فوتبال مجادله می‌کرد. همین کافی بود تا ثابت شود سرمربی جدید تیم ملی آنقدر ها هم کسب نتیجه با تیم ملی ایران و افتخار آفرینی با این تیم برایش اهمیت ندارد.

 

سال‌های سال است فوتبال ایران درگیر مشکلات مالی شده و همین امر هم درگیری‌های زیادی را در دوره کی‌روش ایجاد کرد. سرمربی سابق تیم ملی به گفته علی کفاشیان، گاهی نزدیک به 6 ماه حقوق دریافت نمی‌کرد اما اجازه نمی‌داد این موضوع خللی در تمرینات تیمش ایجاد کند. او بارها به مصاحبه‌های جنجالی و گاهی حرکات خاص خودش، نشان می‌داد از شرایط ناراضی است اما هیچ زمانی، خارج از ایران ننشست تا فدراسیون پولش را واریز کند تا آنوقت به ایران بیایید و اردوی آماده سازی تیمش را آغاز کند اما ویلموتس علاوه بر مربی پروازی بودن، چند روز پیش از بازی با عراق رسما اعلام کرده بود تا مطالباتش پرداخت نشود، به ایران نمی‌آید.

 

شاید همین بی تفاوتی ها نسبت به آینده تیم ملی موج انتقادات را این روزها روانه کادر فنی تیم ملی کرده است. پیش از اینکه ویلموتس بیایید همه منتظر بودند با حضور یک مربی روند هجومی در تیم ملی جان تازه‌ای بگیرد اما تیم ملی در دوبازی حساس و سخت خود نشان داد که این تیم با هدایت ویلموتس نه تنها هجومی بازی نمی‌کند بلکه در کسب نتیجه هم ناتوان است. با آمدن ویلموتس قرار بود فوتبال ایران دوباره «طلوع» کند اما عملکرد سرمربی تیم ملی نشان داده، خورشید تیم ملی فوتبال ایران حالا بیش از همیشه به «غروب» نزدیک‌تر است.