کاپلو: میلان چوب خرید‌های اشتباه را می‌خورد/زلاتان هنوز هم می‌تواند در لیگ ایتالیا ستاره باشد

به گزارش صدای ایران فابیو کاپلو، مربی بزرگ ایتالیایی، کسی است که در هر دو تیم یوونتوس و میلان هم بازی کرده و هم مربیگری. او حالا در آستانه بازی دو تیم در تورین، نگاهی به وضعیت فعلی یووه و میلان انداخته است و نظرات خود را در گفت‌وگو با روزنامه «گاتزتا دلو اسپورت» ایتالیا بیان کرده است.

 

فابیو، چرا امروز اینقدر فاصله بین یوونتوس و میلان وجود دارد؟ ۱۶ امتیاز بعد از ۱۱ هفته!
یووه سال به سال قدرتمندتر شده و از ضعف دیگر تیم‌ها نیز نهایت استفاده را برده است. درخشش در اروپا هم باعث شد یوونتوس تبدیل به یک مقصد خوب برای ستاره‌های بزرگ فوتبال دنیا شود، مثل رونالدو. فقط ناپولی بوده که در این سال‌ها سعی کرده یوونتوس را به چالش بکشد، اما در نهایت ابزار لازم برای این کار را نداشته. این فصل نوبت اینتر است که با پشتوانه یک گروه مالی قدرتمند، از پس سرمایه‌گذاری‌های مهم بربیاید و با یووه مبارزه کند.

 

در حل حاضر، میلان از نظر مالی هم توانایی رقابت در سطح بالا را ندارد.
بله، میلان بدشانس بود که به آدم‌هایی فروخته شد که منابع مالی لازم را برای اداره یک تیم در کلاس جهانی نداشتند. حالا گروه الیوت بر مسند کار نشسته‌اند که اولویت آن‌ها نیز برطرف کردن بدهی‌های گذشته باشگاه است. آن‌ها در حال ساختن یکسری چیز‌ها هستند، اما انتخاب برخی بازیکنان در فصل نقل و انتقالات از سوی باشگاه به درستی انجام نشد.

 

کدام یک از بازیکنان جدید میلان نظر شما را به خود جلب کرده‌اند؟
ارناندس و لیائو.

 

هدف نهایی میلان در این فصل؟
بازی به بازی بجنگند و واقع‌بین باشند. میلان فعلی نمی‌تواند رؤیا‌های بزرگی داشته باشد.

 

سه مربی در عرض چند ماه؛ گتوسو، جامپائولی و پیولی. خیلی زیاد نیست؟
مسلماً این وضعیت کمکی به پیدا کردن راه حل مناسب نخواهد کرد. ما باید صبور باشیم و درک کنیم که تغییرات مداوم باعث بی‌ثبات شدن وضعیت باشگاه می‌شود.

 

خبر‌هایی از آمریکا شنیده می‌شود که زلاتان در راه بازگشت به میلان است.
یک اتفاق خوب است، چون ایبرا برای گذراندن زمستان به اینجا نخواهد آمد. او هنوز هم می‌تواند در فوتبال ایتالیا تأثیرگذار باشد. او را خیلی خوب می‌شناسم و مطمئنم که اگر به سری A برگردد تلاش می‌کند که دوباره یک فوق ستاره باشد.

 

یووه تنها تیم ایتالیایی است که در اروپا خوب کار می‌کند.
برد در مسکو، در یک بازی سخت مقابل تیمی که البته تیم سطح بالایی نیست (لوکوموتیو) نشان داد که ساری به خوبی می‌داند چطور از تیمش بهترین بهره را ببرد. در ماه‌های اخیر من مدل مربیگری او را تحسین کرده‌ام، چون سعی نکرده خود را به هر قیمتی که شده به تیم تحمیل کند بلکه به دنبال ایجاد هماهنگی بین فلسفه کاری خود و ویژگی‌های بازیکنان بوده است. اگر آلگری این‌طور در مسکو به سختی برنده می‌شد، همه از او انتقاد می‌کردند، اما حالا همه از ساری تعریف می‌کنند، چون می‌دانند که اهمیت کسب نتیجه چقدر بالا است.

 

دی‌لیخت در یوونتوس، بین تمجید‌ها و انتقاد‌ها گیر افتاده است.
باید به او زمان بدهیم، اما او نشان داده کیفیت بالایی دارد. شاید در فصل اول حضورش در ایتالیا نیاز داشت کیلینی را در کنارش داشته باشد. جورجو می‌توانست کمک خوبی برای او باشد.

 

و این فصل برای رونالدو؟
در محوطه جریمه، او مرد شماره یک فوتبال جهان باقی خواهد ماند. از نظر جسمی من آمادگی سال گذشته را در حال حاضر در او نمی‌بینم و شاید به همین دلیل بود که ساری او را در مسکو تعویض کرد. مدیریت یک ستاره ۳۴ ساله کار خیلی مهمی است.