هفته دهم لیگ برتر از نگاه دوربین؛ این تیم خشن و جذاب
اثر همنشین گویا خیلی زود خودش را روی سرمربی ایتالیایی نشان داده است و حالا نیمکتنشینان باید زودتر از غلامپور استراما را مهار کنند.
به گزارش صدای ایران هفته دهم لیگ برتر بازهم با درخشش آبیها همراه بود و همه اتفاقات این هفته را تحتالشعاع خود قرار داد.اثر همنشین گویا خیلی زود خودش را روی سرمربی ایتالیایی نشان داده است و حالا نیمکتنشینان باید زودتر از غلامپور استراما را مهار کنند تا با شادی گلهایش کار دست کسی ندهد. خداروشکر بقیه اهالی نیمکت استقلال خیلی اهل خوشحالی از برد و این مسائل نیستند.
البته اتفاقات نیمکت و رفتار سرمربی روی بازیکنان تاثیر دارد و به آنها داخل زمین هم منتقل میشود. نتیجه آن رفتارها روی نیمکت میشود این شادی گل بازیکنان داخل زمین. گویا باید برچسب -12 را برای بازیهای استقلال آماده کرد تا بعد از گلهای دیاباته نمایش داده شود. به خصوص این روزها که بازار مبارزه با فیلمهای دارای خشونت بسیار داغ است.
اگر سرمربی آرام و شاعرانه باشد این هم میشود شادی گل بازیکنانش و دیگر نیاز به برچسب و نگرانی و استراس از جانب بچهها هم وجود ندارد.
البته مربی خیلی احساساتی هم خوب نیست. چون بازیکنان بعد از مصدومیت ساده اینطور گریه میکنند.
در کل گویا در ماشینسازی همه احساساتی هستند. مدیرعامل و بازیکن و مربی و دروازهبان و همه. البته شاید آنها بهخاطر سرمربیشان ناراحت هستند. خطیبی بعد از بردن ذوبآهن گفت: «اگر مربی خارجی با وجود ۲ مصدوم و عقب بودن به بازی برگردد، میگویند فلان مربی ایتالیایی یا آرژانتینی است و دانش بالایی دارد.» متاسفانه اما هیچ کس بعد از این که خطیبی توانست ذوبآهنی را که در ده هفته فقط یک برد داشته را شکست دهد از او تعریف وتمجید نکرد و احساسات این تیم را جریحهدار کرد.
مصدومیت که گریه ندارد. این تیم سپاهان است بعد از مصدومیت کیروش که کلیدیترین بازیکنش محسوب میشود. همه در حال بگو و بخند و شوخی هستند و هیچ کس هم گریه نمیکند. اصلا در تیم قلعهنویی این لوسبازیها جایی ندارد. برای این که مطمئن شوید میتوانید نگاهی به کنفرانس مطبوعاتیهای او بعد از بازی بیندازید که بدانید جایی برای بچه و بچه بازی نیست.
این هم یک مدل مربیگری در لیگ برتر است. وقتی نتیجه نگیری و تیمت در 5 هفته نه گل بزند و نه برنده شود و حرفی برای گفتن نباشد احتمالا باید با این شکل و شمایل در کنفرانس مطبوعاتی حاضر شوی. البته رضا مهاجری به خاطر درخواست یک هوادار این لباس را برتن کرد. زمانی که سرمربی تیم نساجی قصد خروج از ورزشگاه را داشت یکی از اهالی شهر مسجدسلیمان که لباس ایل بختیاری را به تن داشت از مهاجری خواست تا لباس او را تن کند و با او عکس یادگاری بگیرد.
راز بردهای پرگل استقلال در هفتههای اخیر معلوم شد. استقلالیها با یک جفت پای اضافه به میدان میروند و با دوپا و یعنی یک یار اضافه مقابل حریفان ظاهر میشوند.
مربیگری آسان نمود اول ولی افتاد مشکلها. این تعریف شرح حال این روزهای سرمربی جوان سایپاست. کسی که تیمش 5 هفته است گل نزده و کم کم ورود به بحران را تجربه میکند. نارنجی وفادار احتمالا حالا دیگر تفاوتهای روزهای بازیگری با مربیگری را به خوبی حس کردهاست و میداند برای باقی ماندن روی نیمکت یک تیم فقط وفاداری کافی نیست.
البته اتفاقات نیمکت و رفتار سرمربی روی بازیکنان تاثیر دارد و به آنها داخل زمین هم منتقل میشود. نتیجه آن رفتارها روی نیمکت میشود این شادی گل بازیکنان داخل زمین. گویا باید برچسب -12 را برای بازیهای استقلال آماده کرد تا بعد از گلهای دیاباته نمایش داده شود. به خصوص این روزها که بازار مبارزه با فیلمهای دارای خشونت بسیار داغ است.
اگر سرمربی آرام و شاعرانه باشد این هم میشود شادی گل بازیکنانش و دیگر نیاز به برچسب و نگرانی و استراس از جانب بچهها هم وجود ندارد.
البته مربی خیلی احساساتی هم خوب نیست. چون بازیکنان بعد از مصدومیت ساده اینطور گریه میکنند.
در کل گویا در ماشینسازی همه احساساتی هستند. مدیرعامل و بازیکن و مربی و دروازهبان و همه. البته شاید آنها بهخاطر سرمربیشان ناراحت هستند. خطیبی بعد از بردن ذوبآهن گفت: «اگر مربی خارجی با وجود ۲ مصدوم و عقب بودن به بازی برگردد، میگویند فلان مربی ایتالیایی یا آرژانتینی است و دانش بالایی دارد.» متاسفانه اما هیچ کس بعد از این که خطیبی توانست ذوبآهنی را که در ده هفته فقط یک برد داشته را شکست دهد از او تعریف وتمجید نکرد و احساسات این تیم را جریحهدار کرد.
مصدومیت که گریه ندارد. این تیم سپاهان است بعد از مصدومیت کیروش که کلیدیترین بازیکنش محسوب میشود. همه در حال بگو و بخند و شوخی هستند و هیچ کس هم گریه نمیکند. اصلا در تیم قلعهنویی این لوسبازیها جایی ندارد. برای این که مطمئن شوید میتوانید نگاهی به کنفرانس مطبوعاتیهای او بعد از بازی بیندازید که بدانید جایی برای بچه و بچه بازی نیست.
این هم یک مدل مربیگری در لیگ برتر است. وقتی نتیجه نگیری و تیمت در 5 هفته نه گل بزند و نه برنده شود و حرفی برای گفتن نباشد احتمالا باید با این شکل و شمایل در کنفرانس مطبوعاتی حاضر شوی. البته رضا مهاجری به خاطر درخواست یک هوادار این لباس را برتن کرد. زمانی که سرمربی تیم نساجی قصد خروج از ورزشگاه را داشت یکی از اهالی شهر مسجدسلیمان که لباس ایل بختیاری را به تن داشت از مهاجری خواست تا لباس او را تن کند و با او عکس یادگاری بگیرد.
راز بردهای پرگل استقلال در هفتههای اخیر معلوم شد. استقلالیها با یک جفت پای اضافه به میدان میروند و با دوپا و یعنی یک یار اضافه مقابل حریفان ظاهر میشوند.
مربیگری آسان نمود اول ولی افتاد مشکلها. این تعریف شرح حال این روزهای سرمربی جوان سایپاست. کسی که تیمش 5 هفته است گل نزده و کم کم ورود به بحران را تجربه میکند. نارنجی وفادار احتمالا حالا دیگر تفاوتهای روزهای بازیگری با مربیگری را به خوبی حس کردهاست و میداند برای باقی ماندن روی نیمکت یک تیم فقط وفاداری کافی نیست.
گزارش خطا
آخرین اخبار