فغانی: ناراحت نیستم/ دینم را به فوتبال ایران ادا کردم

به گزارش صدای ایران از خبرورزشی، علیرضا فغانی داور بین المللی فوتبال کشورمان در خصوص مهاجرت به کشور استرالیا عنوان کرد: اگر خدا بخواهد از ایران رفتنی شدم! بحث مهاجرت من برای الان نیست و پارسال روادید کشور استرالیا را گرفته بودم، اما بخاطر اینکه درگیر تحصیل بودم و امتحان مقطع دکتری ام تا خرداد ماه طول کشید، کمی خروجم از ایران به تعویق افتاد و حالا آن را عملی می‌کنم.

هیچ دلخوری از ایران ندارم
فغانی در ادامه عنوان کرد: این چند روز خیلی از کانال‌ها و رسانه‌ها با من تماس گرفتند تا دلیل خروج مرا بدانند و آن را دلخوری من از کشورم عنوان کنند، در صورتیکه هیچ ناراحتی در کار نیست و به دلایل شخصی از ایران می‌روم. شیطنت‌هایی هم در اینباره بود که هیچکدام صحت ندارند.

در جام جهانی با نام کشورم قضاوت می‌کنم
او همچنین در مورد از سرگیری قضاوت در کشور استرالیا بیان کرد: به احتمال زیاد اگر شرایط مهیا باشد، در لیگ فوتبال استرالیا به داوری ادامه می‌دهم. اما همانطور که گفتم اگر فوتبال ایران تمایل داشته باشد، در رقابت‌های بین المللی همچون جام جهانی برای نام کشورم قضاوت خواهم کرد.

فغانی افزود: تیم ما برای قضاوت در جام جهانی ۲۰۲۲ قطر کاندید شد و اگر داوری کنم حتما با نام ایران و به همراه کمک داور‌های ایرانی خودم این کار انجام می‌شود.

دینم را به فوتبال ایران ادا کردم
داوربین المللی کشورمان در ادامه گفت: بابت هزینه‌ای که فدراسیون فوتبال ایران برای من در این مدت زمان کردند سپاسگزارم. من هم دینی داشتم که به فوتبال ایران و کشورم با افتخار آفرینی هایم ادا کردم. حالا هم به دلیل تصمیم خانوادگی و ادامه تحصیل فرزندانم در کشور استرالیا موجب شد تا همگی به این کشور مهاجرت کنیم.

همه بازی‌ها و آدم‌ها را به خاطر سپردم
او در پاسخ به این سوال که در کدام بازی از لیگ برتر، خاطره ماندگاری در ذهنش ثبت شده است، اظهار کرد: در همه بازی‌ها خاطره دارم و حتی همه آدم‌ها را هم به یاد سپرده ام. امیدوارم فوتبال راه خود را ادامه دهد و به مسیر موفقیت دست پیدا کنند. همچنین امیدوارم در ادامه همه از فوتبال بهره مالی و معنوی لازم را ببرند.

شاید روزی به فوتبال ایران برگردم
فغانی عنوان کرد: باید به این امر توجه کرد که من به دلیل شرایط موجود ایران را ترک نمی‌کنم. شرایط شخصی ام به گونه‌ای بود که باید مهاجرت می‌کردم و شاید شرایطم تغییر کند و مجددا ایران برگردم. من هیچ دلبستگی نه به ایران دارم نه به جایی دیگر. اما چون به خانواده ام پایبند و دلبسته هستم بنابراین دوست دارم آن‌ها را هرجایی که هستند، همراهی کنم. از همه کسانی که مرا در این مدت تحمل کردند متشکرم و امیدوارم از فوتبال لذت کافی را ببرند.