پیشه های پدری جذابیتی برای گردشگران
در دنیایی که دائماً در حال تغییر است و با شیبی تند مدرنیته را پشت سر میگذارد عدهای ترمز مدرنیته زندگی خود را کشیده و در دنیای گردشگری خدمات بومی را ارائه میدهند
صدای ایران-«پیشههای پدری یا به خاطر توسعه صنعت و علم از بین رفتهاند یا دیگر فرصت و حالی نمانده است؛ با این حال در دنیایی که دائماً در حال تغییر است و با شیبی تند مدرنیته را پشت سر میگذارد عدهای ترمز مدرنیته زندگی خود را کشیده و در دنیای گردشگری خدمات بومی را ارائه میدهند.»
به گزارش صدای ایران، امیر میری ـ کارشناس مدیریت در گردشگری و از جمله فعالان بومگردی ـ در یادداشتی با عنوان «پیشه در بومگردی» که در اختیار این خبرگزاری قرار داده با این مقدمه که «کسب و کار آدمهای هر روزگار، اثر مستقیم روی رفتار و فرهنگشان دارد. » به احیای پیشههای پدری با راهاندازی بومگردیها اشاره کرده و نوشته است: «راهی که هر آدمی برای گذران زندگیاش برمیگزیند، نگاه او را به زندگی از دیگران متمایز میکند و به او زبان و نگاه ویژهای میبخشد. سهم زیادی از عمر هر آدمی در کار میگذرد و از وقتی شهرها به وجود آمدند، مردم خیلی زود یاد گرفتند که غیر از دامداری و کشاورزی و کارهای تولیدی با ارائه خدمات و فروش کالا هم میتوان درآمد داشت و از همان روزگار، مردمان تلاشگری بودند که در کارگاههای ابتدایی و ساده و پشت دخل مغازههایشان، بخشی از نیاز همنوعانشان را تأمین میکردند و شغلشان گاهی به چند هنر نیز آراسته بود.
حالا خیلی از آن شغلها فراموش شدهاند. گذر روزگار و پیشرفت زندگی بشر، دیگر جایی برای بسیاری از آنها نگذاشته است. بخشی از آنها به خاطر توسعه صنعت و علم از بین رفتهاند، برای بخشی دیگر هم فرصت و حالی نمانده است. با این حال هنوز در گوشه و کنار محلههای قدیمیتر، کسانی هستند که به همان شیوههای قدیمی کار میکنند و خدماتی به مردم میدهند که دیگر کمتر میتوان نشانهای از آن در شهرها پیدا کرد.
به نوشته ایسنا در دنیایی که دائماً در حال تغییر است و با شیبی تند مدرنیته را پشت سر میگذارد عدهای ترمز مدرنیته زندگی خود را کشیده در دنیای گردشگری خدمات بومی را ارائه میدهند. این خدمات که در قالب بومگردی مطرح میشود بیشتر رویکرد خدمات اقامتی به خود گرفته که در فضای بومی اتفاق میافتد.
حال اگر پهنه این خدمات را به پیشههای پدری بگستریم و در کنار خانههای پدری به کسب و کارهای پدری نیز بپردازیم باز زندهسازی این پیشهها از نابودی آنها جلوگیری و جذابیت بومگردی را دوچندان میکند.
بازتاب این طرز فکرها در زندگی روزمره، میراث فرهنگی هر منطقه را تشکیل میدهد و هویتی را به وجود میآورد که مردم آن دیار تصویر خود را در آن پیدا میکنند و این هویت به نوبه خود ضامن حفظ این میراث میشود. ما این هویت را در کشورهای در حال توسعه "سنت" مینامیم که در محدوده آن ساختار و کارکرد جامعه بازتولید میشود و تداوم مییابد.
سنتی که از طریق انتقال دانستهها، عقاید مذهبی و اسطورهها، از قرنی به قرن بعد منتقل میشود، از نسلی به نسل دیگر از طریق نوشتهها یا گفتهها و امثال و حکم و نیز از طریق آنچه عرف مینامیم. شغلها هم بخشی از این" سنتها "هستند که از یک نسل به نسل دیگر انتقال مییابند.
با تاکید و پافشاری بر پیشه پدری هم امکان کار آفرینی و هم کسب درآمد بیشتر به پشتوانه بومگردی بهوجود میآید.
مشاغلی همچون چلنگری، پیلهوری، کافهچی، گیوهدوزی، سبدبافی، باغداری، مرغداری، دامداری، پنبهزنی، مسگری، حمومی، دلاکی، چاربداری و ... میتوانند ضمن جذابیت برای گردشگر نیازهای افراد یک جامعه محلی را نیز بر آورده کنند.»
گزارش خطا
نظر شما
پربحث ترین عناوین
آخرین اخبار