پرسشی از امام جمعه مشهذ
تقریبا هر هفته آیت‌الله علم‌الهدی در خطبه‌های نماز جمعه مشهد به مسائل فرهنگی اشاره می‌کند. این در حالی است که اگر مثلا رییس جمهور در مورد کنسرت رفتن حرف بزند، داد بسیاری به آسمان بلند میشود که مگر دغدغه مردم کنسرت است؟
به گزارش صدای ایران عصرایران نوشت: امام جمعه محترم مشهد جناب آیت‌الله علم الهدی در خطبه‌های نماز جمعه فرموده‌اند: « آخر عیاشی کردن‌ها و دست در دست دخترها داشتن اعتیاد و مواد مخدر است.
* کدام مخترع و مبتکر از جلسه هرزگی بیرون آمده است.
* اگر بنا شد سرنوشت جوان در یک خانواده به شکلی باشد که ببیند کفیل خانواده شده شور و هیجان پیدا می‌کند نه جوانی که جفتک زدن و خوش گذرانی کردن و لذت نفسانی برایش توسعه پیدا کند.
*در یک سال ۳۲ ملیون زائر داخلی و خارجی به مشهد آمد در یک فضای این چنین بهترین بازار برای سودجویی، پول پرستی و درآمدهای نامشروع جریان‌های قدرت و ثروت است.»
تقریبا هر هفته آیت‌الله علم‌الهدی در خطبه‌های نماز جمعه مشهد به مسائل فرهنگی اشاره می‌کند. این در حالی است که اگر مثلا رییس جمهور در مورد کنسرت رفتن حرف بزند، داد بسیاری به آسمان بلند میشود که مگر دغدغه مردم کنسرت است؟
در 17 فروردین سال 84 زمانی که هنوز دولت اصلاحات سرکار بود، به عنوان امام جمعه مشهد منصوب شد. 14 سال از آن روز می‌گذرد. کاش جناب آیت‌الله می‌گفتند که در تمام این سال‌ها برای فرهنگ مشهد چه کرده‌اند؟
در این 14 سال چه اتفاقی برای فرهنگ افتاده است که حضرت امام جمعه در تمام خطبه‌های خود به آن اشاره می‌کند. واقعا چه اشکالی دارد که ایشان بگوید در این سال‌ها چقدر کار فرهنگی کرده‌اند و چقدر جوانان به سمت اندیشه‌ای که آیت‌الله به آن اعتقاد دارند کشیده شده‌اند؟
خطبه‌های آقای علم‌الهدی نشان می‌دهد که در این 14 سال کاری انجام نگرفته است وگرنه احتیاج نبود هرهفته به این مسائل اشاره شود.
نکته بعدی که میشود در این نوشتار و در مورد خطبه‌های آیت‌الله علم‌الهدی به آن اشاره کرد این است که چرا ایشان برای کسانی که مسیر دیگری را برای زندگی انتخاب کرده‌اند از ادبیاتی استفاده می‌کند که نه تنها به جذب حداکثری کمک نمی‌کند بلکه دفع حداکثری می‌کند.
به الفاظی که ایشان در نماز جمعه استفاده می‌کنند، توجه کنید:«جفتک زدن، عیاشی کردن، مجالس لهو و لعب، هرزگی، بی بند و باری، فحشا و شهوت‌رانی»
این شیوه نصیحت کردن در کجای دین اسلام آمده است؟ تا آنجایی که می‌دانیم، آورده شده است که: «قولاً لیّناً، قولا کریماً، قولو للناس حسنا، جادلهم بالّتی هی احسن»
کدام یک از ائمه اطهار با زبان تلخ مردم را به نیکی دعوت کرده‌اند که شما در خطبه‌های نماز جمعه این کار را می‌کنید؟ این برچسب‌هایی که شما به جوانانی مشهدی در گام اول و بعد جوانان ایرانی در گام دوم می‌زنید، آنها را از خود دور می‌کنید. این را به عنوان یک جوان که در میان جوانان زندگی می‌کند، می‌گویم.
متأسفانه رسم شده است برخی از بزرگان تا هرکسی حرفی می‌زند یا رفتاری از خود نشان می‌دهد که مطابق میل ایشان نیست، سریع شمشیر را برای او از رو می‌کشند و او را متهم به اتهام‌های کوچک و بزرگ می‌کنند. این در حالی است که نگاه اسلام به این مسئله نگاه رحمانی است. اسلام با اصل برائت به این موضوع نگاه می‌کند اما برخی در همان سخن اول، حکم را صادر می‌کنند بدون اینکه پی به اصل ماجرا ببرند.
حضرت ایت‌الله همین کسانی که شما، آنها را متهم به بی‌بندوباری می‌کنید همان افرادی هستند که در جریان انتخابات و راهپیمایی 22 بهمن، همه آنها را انقلابی سرمایه این کشور می‌دانند.
* کدام مخترع و مبتکر از جلسه هرزگی بیرون آمده است.
* اگر بنا شد سرنوشت جوان در یک خانواده به شکلی باشد که ببیند کفیل خانواده شده شور و هیجان پیدا می‌کند نه جوانی که جفتک زدن و خوش گذرانی کردن و لذت نفسانی برایش توسعه پیدا کند.
*در یک سال ۳۲ ملیون زائر داخلی و خارجی به مشهد آمد در یک فضای این چنین بهترین بازار برای سودجویی، پول پرستی و درآمدهای نامشروع جریان‌های قدرت و ثروت است.»
تقریبا هر هفته آیت‌الله علم‌الهدی در خطبه‌های نماز جمعه مشهد به مسائل فرهنگی اشاره می‌کند. این در حالی است که اگر مثلا رییس جمهور در مورد کنسرت رفتن حرف بزند، داد بسیاری به آسمان بلند میشود که مگر دغدغه مردم کنسرت است؟
در 17 فروردین سال 84 زمانی که هنوز دولت اصلاحات سرکار بود، به عنوان امام جمعه مشهد منصوب شد. 14 سال از آن روز می‌گذرد. کاش جناب آیت‌الله می‌گفتند که در تمام این سال‌ها برای فرهنگ مشهد چه کرده‌اند؟
در این 14 سال چه اتفاقی برای فرهنگ افتاده است که حضرت امام جمعه در تمام خطبه‌های خود به آن اشاره می‌کند. واقعا چه اشکالی دارد که ایشان بگوید در این سال‌ها چقدر کار فرهنگی کرده‌اند و چقدر جوانان به سمت اندیشه‌ای که آیت‌الله به آن اعتقاد دارند کشیده شده‌اند؟
خطبه‌های آقای علم‌الهدی نشان می‌دهد که در این 14 سال کاری انجام نگرفته است وگرنه احتیاج نبود هرهفته به این مسائل اشاره شود.
نکته بعدی که میشود در این نوشتار و در مورد خطبه‌های آیت‌الله علم‌الهدی به آن اشاره کرد این است که چرا ایشان برای کسانی که مسیر دیگری را برای زندگی انتخاب کرده‌اند از ادبیاتی استفاده می‌کند که نه تنها به جذب حداکثری کمک نمی‌کند بلکه دفع حداکثری می‌کند.
به الفاظی که ایشان در نماز جمعه استفاده می‌کنند، توجه کنید:«جفتک زدن، عیاشی کردن، مجالس لهو و لعب، هرزگی، بی بند و باری، فحشا و شهوت‌رانی»
این شیوه نصیحت کردن در کجای دین اسلام آمده است؟ تا آنجایی که می‌دانیم، آورده شده است که: «قولاً لیّناً، قولا کریماً، قولو للناس حسنا، جادلهم بالّتی هی احسن»
کدام یک از ائمه اطهار با زبان تلخ مردم را به نیکی دعوت کرده‌اند که شما در خطبه‌های نماز جمعه این کار را می‌کنید؟ این برچسب‌هایی که شما به جوانانی مشهدی در گام اول و بعد جوانان ایرانی در گام دوم می‌زنید، آنها را از خود دور می‌کنید. این را به عنوان یک جوان که در میان جوانان زندگی می‌کند، می‌گویم.
متأسفانه رسم شده است برخی از بزرگان تا هرکسی حرفی می‌زند یا رفتاری از خود نشان می‌دهد که مطابق میل ایشان نیست، سریع شمشیر را برای او از رو می‌کشند و او را متهم به اتهام‌های کوچک و بزرگ می‌کنند. این در حالی است که نگاه اسلام به این مسئله نگاه رحمانی است. اسلام با اصل برائت به این موضوع نگاه می‌کند اما برخی در همان سخن اول، حکم را صادر می‌کنند بدون اینکه پی به اصل ماجرا ببرند.
حضرت ایت‌الله همین کسانی که شما، آنها را متهم به بی‌بندوباری می‌کنید همان افرادی هستند که در جریان انتخابات و راهپیمایی 22 بهمن، همه آنها را انقلابی سرمایه این کشور می‌دانند.
بیایید کمی به ذهن‌مان فشار بیاوریم تا ببینم آخرین باری که از نماز جمعه ادبیاتی همچون مرحوم طالقانی و یا سخنرانی‌هایی همچون شهید بهشتی شنیده‌ایم کی بود؟
گزارش خطا
آخرین اخبار