بازار سهام پشت مرز 250 هزار واحد گیر افتاده است. نه توان عبور از آن را دارد و نه درگیر اصلاح و عقبگرد از این سطح می شود.
به گزارش صدای ایران روزنامه خراسان نوشت: بازار سهام پشت مرز 250 هزار واحد گیر افتاده است. نه توان عبور از آن را دارد و نه درگیر اصلاح و عقبگرد از این سطح می شود. شاخص کل از هفته اول تیرماه به محدوده 250 هزار واحد صعود کرد اما بعد از آن هرگز نتوانست از این سطح عبور کند. به نظر می رسد این بلاتکلیفی حداقل سه منشأ مهم دارد؛ 1- بلاتکلیفی بازارهای جهانی 2- افت نرخ های فروش در بورس کالا و زمزمه ایجاد سطحی از رکود تقاضا 3- انتظار برای بهبود تولید و فروش شرکت ها در کنار ظهر نشان هایی از رشد قابل توجه هزینه ها.البته همه بازار سرمایه درگیر این عوامل نیست. بخشی از بازار کار خودش را می کند و طی همین روزهایی که شاخص کل در حال استراحت بود، رشد قابل توجهی را تجربه کرد. در ادامه ضمن تحلیل این عوامل در سطح کلان، برخی نمادهای خاص از این منظر را بررسی می کنیم و برخی نمادها و گروه هایی را که طی روزهای اخیر موردتوجه بوده اند به طور خلاصه تحلیل می کنیم.
سه عامل بلاتکلیفی بازار و توضیحاتی درباره جذابیت فولادی ها
بازارهای جهانی همچنان بین خوش بینی و بدبینی در نوسان است. تکلیف جنگ تجاری مشخص نیست و بازارها هم بین خوف و رجا رفتار می کنند. از این موضوع که بگذریم در بازار داخلی هم، یک تحول مهم در حال وقوع است. نرخ ارز، حدود یک ماه است که در محدوده 13 هزار تومان به ثبات رسیده است. این موضوع باعث ایجاد سطحی از آرامش در بازارها و حذف تقاضاهای مازاد شده است. به نحوی که طی تیرماه چندین عرضه محصولات اساسی در بورس کالا بدون خریدار باقی مانده و قیمت ها هم نسبت به ابتدای امسال افت کرده است.
سه عامل بلاتکلیفی بازار و توضیحاتی درباره جذابیت فولادی ها
بازارهای جهانی همچنان بین خوش بینی و بدبینی در نوسان است. تکلیف جنگ تجاری مشخص نیست و بازارها هم بین خوف و رجا رفتار می کنند. از این موضوع که بگذریم در بازار داخلی هم، یک تحول مهم در حال وقوع است. نرخ ارز، حدود یک ماه است که در محدوده 13 هزار تومان به ثبات رسیده است. این موضوع باعث ایجاد سطحی از آرامش در بازارها و حذف تقاضاهای مازاد شده است. به نحوی که طی تیرماه چندین عرضه محصولات اساسی در بورس کالا بدون خریدار باقی مانده و قیمت ها هم نسبت به ابتدای امسال افت کرده است.
این مسائل باعث شده است که با وجود عملکرد بسیار خوب تعداد زیادی از شرکت های بزرگ در بهار، نگرانی هایی در خصوص امکان تداوم عملکرد در تابستان داشته باشند. این موضوع مشخصا برای تحلیل هفته قبل درباره شرکت های بزرگ فلزی (فولاد، فملی، فایرا و ...) یک عامل ریسک محسوب می شود که باید در تکمیل آن تحلیل مدنظر قرار گیرد. اما عامل سوم، نگرانی از فشار تورمی بر هزینه های شرکت هاست.
چه خبر از سیمانی ها؟ از رشد 25 درصدی طی 3 هفته تا رشد هزینه ها
اولین نشانه ها از موضوع سوم، یعنی رشد هزینه ها در بهار امسال توسط یک نماد سیمانی به بازار مخابره شد. موضوعی که باعث ایجاد یک خلل در روند صعودی گروه سیمان شد. سه هفته قبل، گروه سیمانی را بررسی کردیم و برخی نمادهای گروه را موردتحلیل قرار دادیم. مثلا درباره سیمان خوزستان در قیمت 850 تومان (با سرمایه قبلی) صحبت کردیم. قیمت معادل 850 تومان، بعد از افزایش سرمایه 115 درصدی، حدود 395 تومان است اما هم اکنون در محدوده 490 تومان معامله می شود و صف خرید هم هست که به معنی بازدهی 24 درصدی است. درباره ساروم هم صحبت کردیم. این سهم از محدوده 405 تومان در ابتدای تیر اکنون تا 480 تومان رسیده که به معنی رشد 5/18 درصدی است.
همان‌گونه که در شماره اول تیرماه بحث کردیم، سیمانی ها در معرض افزایش نرخ قدرت رشد داشتند. خوشبختانه افزایش نرخ هم رخ داد و بازار هم به این موضوع واکنش نشان داد و بیشتر نمادهای گروه طی این مدت رشد مناسبی را تجربه کردند. اما موضوع رشد هزینه ها یک خلل و نگرانی در این رشد ایجاد کرد. سیمان درود، در گزارش سه ماهه اول 98 خود از رشد 35 درصدی بهای تمام شده و رشد 49 درصدی هزینه های اداری و فروش خبر داد. بیشترین رشد هزینه ها مربوط به دستمزد با 62 درصد بود. این در حالی است که درآمد عملیاتی فقط 29 درصد نسبت به بهار 97 رشد کرده بود. اگرچه سیمان درود هم اکنون با نسبت قیمت به درآمد بسیار بالا ( و غیر جذاب و پرریسک نسبت به نمادهایی مثل سخوز و ساروم) معامله می شود اما بازار، انتشار گزارش این شرکت را به دیگر گروه ها هم تعمیم داد و باعث ایجاد موج فروش موقت در گروه سیمان شد. برخی این مسئله (به خصوص رشد هزینه های دستمزد و ...) را با دیگر گروه ها نیز تعمیم می دهند. ریسک دیگر درباره گروه سیمان این است که شرکت ها در عمل نتوانند از افزایش نرخ بهره ببرند و به خاطر وضعیت بازار مجبور به فروش با تخفیف شوند. لذا برای خرید در این گروه که آخر هفته قبل هم مجدد با استقبال بازار مواجه شد، به سهم های کم ریسک، دارای قیمت به درآمد جذاب و دارای سهم صادرات از فروش بالا توجه کنید. مثل سهم هایی که اول تیرماه معرفی شدند و رشد خوبی را هم تجربه کردند.
اقبال به دارویی و غذایی؛ علت چیست؟
طی دو هفته اخیر، با وجود رکود شاخص کل و بلاتکلیفیِ سهام شرکت های بزرگ، برخی دیگر از گروه های کوچک (به جز سیمان) نیز رشد کردند. در این خصوص، گروه دارویی و غذایی، بیشتر از همه موردتوجه بازار قرار گرفتند. علت اصلی این موضوع، تداوم پرداخت ارز 4200 تومانی به شرکت های این دو گروه است. موضوعی که می تواند هزینه ها را کنترل کند و در سوی دیگر باعث افزایش منفعت شرکت ها از افزایش نرخ ها شود. البته اوضاع در همه نمادها یکسان نیست. در گروه دارویی دو نمادِ صادراتیِ ریشمک و دشیری قابل بررسی اند. مثلا ریشمک که در سال مالی گذشته (سال مالی شرکت منتهی به 30 آذر است) 225 تومان سود ساخته بود، در سه ماهه اول سال مالی جدید (منتهی به 29 اسفند 97) 42.5 تومان سود ساخت که 290 درصد بیشتر از مدت مشابه سال قبل بود. لذا در صورت ثبات سایر شرایط، با توجه به استفاده دوبرابری (از نظر زمانی) از رشد نرخ ارز نسبت به سال مالی قبل، می تواند در قیمت های فعلی (حدود 1500 تومان) ارزنده باشد. البته عملکرد شرکت از نظر فروش در بهار امسال تفاوت معناداری با بهار گذشته نداشت اما نرخ های فروش تقریبا دوبرابر است. فرصت برای بررسی دیگر نمادهای این دو گروه نیست اما باید حتما توجه کرد که رشد برخی نمادها در این گروه، متاثر از هیجانات است و توسط وضعیت بنیادینِ شرکت ها پشتیبانی نمی شود. این موضوع می تواند با تغییر فضای هیجانی ( از مثبت به منفی) یا کاهش تزریق پول، عامل ریسک شود.
آخرین اخبار
