العربی الجدید نوشت: در کنار سیاست‌هایی که ایران اتخاذ کرده و در منطقه اطراف خود اجرا می‌کند، نفت بازوی قدرتمندی است که با استفاده از آن به مبارزه مشغول است.
العربی الجدید نوشت: در کنار سیاست‌هایی که ایران اتخاذ کرده و در منطقه اطراف خود اجرا می‌کند، نفت بازوی قدرتمندی است که با استفاده از آن به مبارزه مشغول است.
به گزارش صدای ایران از انتخاب، در ادامه این مطلب آمده است: ایران یکی از اعضای اوپک است و در تشکیل این سازمان نقش بسزایی داشت. اما اوپک در سایه تنش‌های بازار نفت، اختلاف سیاست‌های اعضای آن و قدرت و نفوذ دولت‌های نفتی دیگر از قبیل: روسیه در تصمیمات این سازمان، به تدریج در حال از دست دادن اثرگذاری خود است. با وجود بحران‌های ونزوئلا و خلیج فارس، همچنان قیمت‌های نفت در حال کاهش است؛ با این حال، این کشور مایل است نقش قدرتمندرین دولت در منطقه را ایفا کند.
با احتساب شرایط نفت، ایران ابزار‌های جایگزینی ایجاد کرد، به گزینه هسته‌ای متکی شد تا اینکه توافق هسته‌ای این کشور را ملزم به توقف فعالیتهایش در این باره کرد.
توافق هسته‌ای به ایران در برخی زمینه‌ها آزادی‌هایی داد؛ برای مثال، فعالیت‌های هسته‌ای آن را به طور کلی لغو نکرد و تنها آن را در حالت تعلیق قرار داد. در این شرایط بود که ایران روح فعالیت خود را در پرونده دیگری دمید که در چارچوب سیاست‌هایی مرتبط با فعالیت‌های هسته‌ای جای می‌گرفت؛ این پرونده، موشک‌های بالستیک دور برد بودند که توافق هسته‌ای در مورد ان‌ها چاره‌ای نیندیشیده بود.
این برگ برنده جدید ایران روز به روز توسعه یافته‌تر شد و مسئولان ایرانی با غرور از آخرین نوع این موشک‌ها پرده برداشتند. به این ترتیب، مشخص شد که ایران برای حفظ قدرت خود در منطقه می‌تواند از راه‌های دیگری نیز وارد شود.
خروج رئیس جمهور آمریکا از توافق هسته ای، ایران را به بازی اش در مورد به کارگیری کارت های هسته‌ای بازگرداند؛ پس بار دیگر آن را روی میز گذاشت. با تهدید شروع کرد و در ادامه مستقیما بر غنی سازی اورانیوم خود افزود، تا آنجا که به عبور از سطح تعیین شده در برجام نزدیک شد. تمام این اقدامات ایران همراه شد با فعالیت‌های دیگری، مانند ساقط کردن پهپاد آمریکایی. اروپا تا حدودی با ایران همدردی کرده و تلاش کرد با دور زدن برخی از تحریم‌های ترامپ، آن را در توافق هسته‌ای نگاه دارد. اما اروپا برای آماده برداشتن گام نهایی در این زمینه نیست. علاوه بر این، مشخص نیست در صورتی که ایران تهدیدات خود در مورد افزایش سطح غنی سازی اورانیوم را عملی کند، دولت‌های اروپایی به چه نحوی رفتار می‌کنند.
بازی ادامه دارد. آنچه در حال وقوع است، می‌تواند ایران را به کنج عزلت بین المللی سوق دهد؛ اما به صورت موقت؛ چرا که این کشور انتظار دارد با استفاده از برگ‌های برنده مذکور بتواند بازار نفت خود را احیا کند.
در این میان، با اینکه ترامپ از احتمالات جنگ صحبت می‌کند؛ همگان وقوع جنگ در زمان کنونی را بعید می‌دانند. بنابراین، اخرین راه حل، مذاکره است؛ همانطور که در گذشته اتفاق افتاد. حال، امکان تکرار همان سناریو وجود دارد.
به گزارش صدای ایران از انتخاب، در ادامه این مطلب آمده است: ایران یکی از اعضای اوپک است و در تشکیل این سازمان نقش بسزایی داشت. اما اوپک در سایه تنش‌های بازار نفت، اختلاف سیاست‌های اعضای آن و قدرت و نفوذ دولت‌های نفتی دیگر از قبیل: روسیه در تصمیمات این سازمان، به تدریج در حال از دست دادن اثرگذاری خود است. با وجود بحران‌های ونزوئلا و خلیج فارس، همچنان قیمت‌های نفت در حال کاهش است؛ با این حال، این کشور مایل است نقش قدرتمندرین دولت در منطقه را ایفا کند.
با احتساب شرایط نفت، ایران ابزار‌های جایگزینی ایجاد کرد، به گزینه هسته‌ای متکی شد تا اینکه توافق هسته‌ای این کشور را ملزم به توقف فعالیتهایش در این باره کرد.
توافق هسته‌ای به ایران در برخی زمینه‌ها آزادی‌هایی داد؛ برای مثال، فعالیت‌های هسته‌ای آن را به طور کلی لغو نکرد و تنها آن را در حالت تعلیق قرار داد. در این شرایط بود که ایران روح فعالیت خود را در پرونده دیگری دمید که در چارچوب سیاست‌هایی مرتبط با فعالیت‌های هسته‌ای جای می‌گرفت؛ این پرونده، موشک‌های بالستیک دور برد بودند که توافق هسته‌ای در مورد ان‌ها چاره‌ای نیندیشیده بود.
این برگ برنده جدید ایران روز به روز توسعه یافته‌تر شد و مسئولان ایرانی با غرور از آخرین نوع این موشک‌ها پرده برداشتند. به این ترتیب، مشخص شد که ایران برای حفظ قدرت خود در منطقه می‌تواند از راه‌های دیگری نیز وارد شود.
خروج رئیس جمهور آمریکا از توافق هسته ای، ایران را به بازی اش در مورد به کارگیری کارت های هسته‌ای بازگرداند؛ پس بار دیگر آن را روی میز گذاشت. با تهدید شروع کرد و در ادامه مستقیما بر غنی سازی اورانیوم خود افزود، تا آنجا که به عبور از سطح تعیین شده در برجام نزدیک شد. تمام این اقدامات ایران همراه شد با فعالیت‌های دیگری، مانند ساقط کردن پهپاد آمریکایی. اروپا تا حدودی با ایران همدردی کرده و تلاش کرد با دور زدن برخی از تحریم‌های ترامپ، آن را در توافق هسته‌ای نگاه دارد. اما اروپا برای آماده برداشتن گام نهایی در این زمینه نیست. علاوه بر این، مشخص نیست در صورتی که ایران تهدیدات خود در مورد افزایش سطح غنی سازی اورانیوم را عملی کند، دولت‌های اروپایی به چه نحوی رفتار می‌کنند.
بازی ادامه دارد. آنچه در حال وقوع است، می‌تواند ایران را به کنج عزلت بین المللی سوق دهد؛ اما به صورت موقت؛ چرا که این کشور انتظار دارد با استفاده از برگ‌های برنده مذکور بتواند بازار نفت خود را احیا کند.
در این میان، با اینکه ترامپ از احتمالات جنگ صحبت می‌کند؛ همگان وقوع جنگ در زمان کنونی را بعید می‌دانند. بنابراین، اخرین راه حل، مذاکره است؛ همانطور که در گذشته اتفاق افتاد. حال، امکان تکرار همان سناریو وجود دارد.
اخبار مرتبط
آخرین اخبار
