پشت پرده حملات به وزیر نفت

به گزارش صدای ایران روزنامه شرق نوشت: هرچه پیش‌تر می‌رویم، حملات سنگین‌تر می‌شود. ماجرا تا جایی بیخ پیدا می‌کند که در فاصله‌ای کوتاه در حدود یک‌ ماه، برای بار دوم؛ وزارت اطلاعات دست به تکذیب اتهام دوم به وزارت نفت می‌زند. اتهام اختلاس یک‌میلیاردی با کارت‌خوان که پیش‌تر سروصدا کرده بود، این‌بار در قالب نفوذ یک زن به بدنه وزارت نفت و همکاری با یک باند 16نفره در وزارت نفت، خود را نشان می‌دهد. به گزارش شانا، در پی انتشار خبری در بعضی از رسانه‌ها به نقل از دو نفر از نمایندگان شورای اسلامی مبنی بر نفوذ در وزارت نفت به‌ واسطه ارتباطات یک خانم با تعدادی از مدیران وزارت نفت با هدف اخلال و تصمیم‌سازی در راستای خواسته‌های دشمن، یک مقام آگاه در وزارت اطلاعات ضمن نادرست‌خواندن خبر یادشده گفت: «محتوای پرونده‌های امنیتی تنها در اختیار مراجع ذی‌صلاح امنیتی قرار می‌گیرد و بیان اتهام‌هایی از این دست از سوی هر فرد یا مراجع دیگری فاقد اعتبار است». این در حالی است که محمدجواد جمالی‌نوبندگانی، سخنگوی هیئت نظارت بر رفتار نمایندگان در جمع خبرنگاران خبر داده که شکایت زنگنه از یک نماینده مجلس به قوه قضائیه ارجاع داده شده است.
‌ حمله به وزارت نفت، با رویکرد سیاسی است

جهانبخش محبی‌نیا، نایب‌رئیس کمیسیون برنامه و بودجه مجلس دهم، در گفت‌وگوی خود با «شرق» درباره حملات اخیر به وزارت نفت، می‌گوید: از وزیر نفت دفاع نمی‌کنم؛ اما امروز نگاه سیاسی به کارهای اجرائی هر نوع ایجاد عقده سر راه نیروهای اجرائی کشور را به‌هیچ‌وجه منصفانه و مبتنی بر عقل نمی‌بینم. درباره برخی از اتهامات وارده، باید خدا را در نظر گرفت، این‌طور نیست که برخی می‌گویند.

‌ خودزنی در داخل
مهدی حسینی، رئیس پیشین کمیته قراردادهای نفتی ایران، نیز در نقد حملات اخیر به وزیر نفت می‌گوید: این روزها به جای آنکه همه به دنبال راه‌حل‌هایی باشیم که در جنگ سیاسی و اقتصادی در کنار هم باشیم و با آمریکا مقابله کنیم، در داخل به جان هم افتاده‌ایم و دعوا می‌کنیم و تقصیرها را گردن هم می‌اندازیم. مسئول تدوین قراردادهای جدید نفتی (IPC) همچنین با نقد عملکرد ایران در مقابل آمریکا و شکایت‌نکردن از آمریکا در قالب جنایت علیه بشریت در شورای امنیت سازمان ملل و در‌عین‌حال درگیری‌های داخلی گرو‌ه‌ها با یکدیگر، می‌گوید:‌ آمریکا و کشورهای عربی منطقه در تلاش هستند تا به ‌نحوی ایران را مسئول ناامنی در منطقه معرفی کنند و بر تحریم‌ها بیفزایند؛ در‌حالی‌که بر‌اساس قوانین جهانی نباید تحریم‌ها مردم را هدف‌ قرار داده باشد. در‌حال‌حاضر بسیاری از کشورها از سوخت‌رسانی به هواپیماهای ایرانی امتناع می‌کنند. این کارشناس ارشد نفتی در ادامه می‌افزاید: آنها در باطن خود تا این اندازه جدی و با‌برنامه و پرکار عمل می‌کنند و عربستان به ‌صورت پیاپی کنفرانس‌های عربی با محور ایران برگزار می‌‌کند و یارگیری می‌کنند و در مقابل در ایران، به دنبال آن هستیم که تقصیرها را گردن یکدیگر بیندازیم. بر‌اساس همین دلایل به برخی سخنان نمایندگان مجلس، خوش‌بین نیستم و معتقد هستم که اگر خیلی خوش‌بین باشیم، نمایندگان مجلس و برخی مسئولان دولتی و حتی دستگاه‌های نظارتی به دنبال دلایلی می‌گردند تا کم‌کاری‌های خود را توجیه کنند.

‌ هجمه‌ها علیه وزیر نفت سیاسی و هدفمند است
عضو هیئت‌رئیسه کمیسیون انرژی مجلس با بیان اینکه وزیر نفت در سخت‌ترین شرایط پس از پیروزی انقلاب اسلامی سکان‌دار وزارت نفت است، گفت: متأسفانه هجمه‌های اخیر به وزیر نفت کاملا سیاسی، هدف‌دار و هدفمند است. عبدالحمید خدری، نماینده بوشهر، گناوه و دیلم در مجلس، در گفت‌وگو با شانا، با اشاره به اینکه امروز وزارت نفت در خط مقدم مقاومت در مقابل تحریم‌ها و تهاجم دشمن قرار دارد، گفت: در‌حالی‌که صنعت نفت از سوی دشمنان خارجی مورد تحریم قرار گرفته است، برخی در داخل به ‌صورت هدفمند هجمه‌های بی‌سابقه‌ای را به وزیر نفت آغاز کرده‌اند. او با بیان اینکه در شرایط کنونی و همان‌طور که رهبر معظم انقلاب فرمودند، باید یک‌صدایی در داخل کشور از سوی مسئولان شنیده شود، افزود: این‌گونه هجمه‌های داخلی به وزیر نفت منطقی نیست. امروز وزارت نفت نوک پیکان حملات دشمن و در خط مقدم مبارزه قرار دارد؛ از‌این‌رو همه مسئولان اعم از نمایندگان مجلس، قوه قضائیه، صداوسیما و... باید از این وزارتخانه حمایت کنند.

‌ امروز زمان تسویه‌حساب سیاسی نیست
عضو هیئت‌رئیسه کمیسیون انرژی مجلس تصریح کرد: وزیر نفت در سخت‌ترین شرایط پس از پیروزی انقلاب اسلامی و حتی سخت‌تر از جنگ تحمیلی سکان‌دار وزارت نفت است. امروز زمان تسویه‌حساب سیاسی نیست. باید در کنار یکدیگر باشیم تا از این بحران‌ها عبور کنیم.

‌ بازی جناحی با منافع ملی
آخرین بازی جناحی که از سوی دلواپسان علیه بیژن زنگنه درگرفت، ماجرای ارتباط یک زن با 16 نفر از مقامات وزارت نفت بود. ادعایی که حاجی‌دلیگانی، نماینده مجلس آن را مطرح کرده بود: «اخیرا نهادهای امنیتی باند نفوذی در وزارت نفت را دستگیر کردند که در رأس آن، خانمی با ایجاد ارتباط با 16 نفر از مقامات ارشد این وزارتخانه، توانسته بود در جهت تکمیل پازل دشمن ضرباتی را به کشور وارد کند». ادعایی که البته بازهم از سوی وزارت اطلاعات رد شد. پیش‌تر نیز در راستای تضعیف وزارت نفت از سوی برخی مسئولان سابق دولتی در زمان ریاست‌جمهوری محمود احمدی‌نژاد، ادعاهایی مطرح شده بود که البته بیش از آنکه حمله به حساب بیاید، خودزنی محسوب می‌شد. سعید جلیلی، در توییتی نوشته بود: «در سال‌های ۹۱ و ۹۲ با وجود تحریم‌ها ماهانه یک تا ۱.۵ میلیون بشکه نفت و میعانات به فروش می‌رفت». این حرف در حالی مطرح شد که به نظر می‌رسد بیان‌کننده این حرف، اطلاعی درباره چگونگی فروش نفت ندارد و نمی‌داند که صادرات نفت در روز مطرح می‌شود که با این حساب، ادعای فروش یک تا 1.5میلیون بشکه نفت و میعانات به‌صورت ماهانه! رقمی بسیار ناچیز و در حد جوک است.

‌ جلیلی کانون اصلی حمله به زنگنه؟
با‌این‌حال، این سخن جلیلی را زنگنه بی‌جواب نگذاشت. او از رئیس‌جمهوری درخواست کرد تا در جلسه‌ای نزد سران قوا و مراجع ذی‌صلاح دیگر با آقای جلیلی مناظره کند و در این زمینه نوشت: «اگرچه مشی این‌جانب بر این است که معمولا در برابر این‌گونه تهاجمات به‌خاطر منافع ملی سکوت کرده و این ضربات را به جان‌و‌دل می‌پذیرم، اما با توجه به اینکه جناب آقای دکتر جلیلی در شرایط کنونی، به‌عنوان یکی از کانون‌های اصلی انتشار ادعاهایی علیه مدیریت فعلی نفت عمل می‌کنند، چاره‌ای جز ارائه پاسخی گذرا به ادعای ایشان ندیدم». او در قیاسی بین عملکرد وزارت نفت در دولت حسن روحانی و محمود احمدی‌نژاد، نوشت: «عملکرد صادرات نفت و میعانات گازی در شش ماه پایانی دولت دهم (اسفندماه ۹۱ تا پایان مرداد ۹۲) بر پایه گزارش رسمی خطاب به سران کشور که به امضای جناب آقای قاسمی، وزیر محترم وقت نفت رسیده، کمتر از روزانه یک میلیون و ۲۰۰ هزار بشکه بوده است، در‌حالی‌که در هفت ماه نخست دولت یازدهم (یعنی از شهریور تا پایان اسفند ۱۳۹۲) با مدیریت کنونی وزارت نفت، رقم صادرات به‌طور میانگین برابر یک میلیون و ۳۴۰ هزار بشکه در روز بوده است. این رقم، در سال ۹۳ معادل روزانه یک میلیون و ۳۴۰ هزار بشکه و در سال ۹۴ تا پایان دی‌ماه (و پیش از اجرای برجام)، روزانه یک میلیون و ۳۵۰ هزار بشکه بوده است که به‌روشنی مشخص می‌شود عملکرد دولت یازدهم در صادرات نفت و میعانات گازی چه در هفت ماه پایانی سال ۹۲ و چه در سال‌های ۹۳ و ۹۴ که تحریم‌ها همچنان و حتی با شدت بیشتر ادامه داشته، تماما بیشتر و بهتر از عملکرد دولت دهم که به‌طور مشخص مورد توجه جناب آقای دکتر جلیلی قرار گرفته، بوده است. به‌این‌ترتیب آشکار است که مدیریت کنونی وزارت نفت، در آن دوران، بی‌ادعا و با پرهیز از رجزخوانی‌های بی‌پشتوانه، در همه موارد توانسته بود عملکردی بهتر از عملکرد دولت دهم ارائه کند».

‌ چرا حمله؟
در این گیرودار و این روزها که باید از بحران تحریم عبور کنیم، اینکه چرا هجمه و حمله به وزارت نفت تا این اندازه گسترده است و همواره از زبان برخی دلواپسان سیاسی در مجلس یا فعالان سیاسی تندرو راست‌گرا شنیده می‌شود، جای سؤال است. آیا مشکوک نیست که در شرایط بحرانی تحریم، به نهادی که در تلاش است نفت خام ایران را به هر طریق ممکن و به‎صورت کاملا محرمانه به فروش برساند، حملاتی چنین سنگین آن‌هم با پاشنه آشیل «فساد» صورت می‌گیرد؟ همسویی برخی از افراد با طیف مخالف ایران در منطقه، نمایانگر چیست؟ و ... . این سؤالاتی است که شاید بهتر باشد افکار عمومی خود به دنبال یافتن پاسخی برای آنها باشند.