برندهای موبایل از ایران می روند
برندهای جهانی موبایل در حال ترک ایران هستند. فروشندگان علاءالدین میگویند که اگر دقت کنید دیگر اثری از تبلیغات گوشی روی بیلبوردهای شهر و شبکههای تلویزیونی و آگهیهای روزنامهای نمیبینید.
برندهای جهانی موبایل در حال ترک ایران هستند. فروشندگان علاءالدین میگویند که اگر دقت کنید دیگر اثری از تبلیغات گوشی روی بیلبوردهای شهر و شبکههای تلویزیونی و آگهیهای روزنامهای نمیبینید. آنها توضیح میدهند که نمایندگیهای رسمی فروش گوشی در ایران از سمت کشور مادر برای ترک ایران تحت فشار قرار گرفتهاند و نمونه آن سونی است که از ایران رفته است، هواوی هم دست و پایش را جمع میکند که برود و سامسونگ که کجدار و مریز مانده اما بسیاری از مدلهای گوشی را به ایرانیها نمیفروشد.
به گزارش صدای ایران از ایسنا، آیدین آرام، عضو هیأتمدیره اتحادیه دستگاههای مخابراتی با تأیید این موضوع میگوید که برخی برندها مانند اچ.تی.سی بازارش کوچک شده و در ویترینهای کل دنیا حضورش را کمتر کرده است و الجی هم سیاستهای فروش خود را تغییر داده و در بازار خاورمیانه کمتر حضور دارد اما برندهایی که فروشندگان علاءالدین میگویند برای فروش در ایران دچار مشکل شدهاند.
او البته تأکید میکند که اگر برندها نمایندگیهای خود را در ایران تعطیل کنند، مشکل چندانی برای تامین گوشی وجود ندارد و تنها واردکنندگان ناچارند مانند گوشیهای اپل هزینههای بیشتری بدهند اما مشکل اصلی که برای واردات گوشی ایجاد شده تأمین دلار برای واردات است، زیرا واردکنندگان ناچارند صادرکنندهای را پیدا کنند که حاضر باشد دلارش را برای واردات گوشی به تاجران موبایل بدهد و از آن گذشته پروسه ثبت سفارش و گرفتن مجوزهای واردات در حال حاضر چیزی حدود ٢٠ روز تا یک ماه طول میکشد و این موضوع موجب شده است که واردات گوشی با مشکل مواجه شود.
موجود نیست!
بسیاری از مغازهها حالا تقریباً تغییر کاربری دادهاند و در کنار فروشندگی به تعمیر موبایل مشغولند. حمید یکی از آنهاست که میگوید: «جنس برای فروش نداریم. اگر هم بود، مردم توانایی خریدشان پایین آمده. این یعنی جمع شدن برندهایی که ما در گذشته آنها را میفروختیم.»
این جملات را بیوقفه میگوید، انگار دل پری دارد و این روزها به کامش نیست. «وضع ما را ببینید اگر جنس در بازار بود، تعمیرات میکردیم؟»
چرخی در بازار میزنم حق با حمید است. برندهایی چون سونی، الجی و نوکیا به ندرت پیدا میشوند. اگر هم باشند، یک جای کار میلنگد؛ گویا قرار است دیگر این برندها را همچون اچتیسی در بازار نداشته باشیم.
اگر چه حالا هواوی به جهت قیمت مناسبی که دارد، بازار خوبی در میان برندهای دیگر پیدا کرده بود، اما از سال گذشته زمزمههای قطع همکاریاش با ایران شنیده میشد. حالا فروشندگان این برند همین را میگویند. «شرکتهای هواوی همکاری خود را با ایران قطع کردهاند و تبلیغاتی انجام نمیدهند، برای همین کمکم باید با این برند هم خداحافظی کنیم.»
«تمامشدن گوشیهای ارز دولتی بازارمان را کساد کرد.» این را اکثر فروشندگانی میگویند که تا قبل از عید گوشیهای ارز دولتی میفروختند. خودشان میگویند: «بازار خیلی خوبی داشتیم اما با تمام شدن این گوشیها بازارمان دوباره کساد شد و قیمتها بالا رفت؛ چرا که برخی از مدلها در بازار نیست. مثلاً گوشیای که با ارز دولتی ٢میلیون و ١٠٠هزار تومان قیمت داشت، حالا به ٢میلیون و ٨٠٠ هزار تومان رسیده.»
البته این طور که فروشندگان ادعا میکنند، بیشترین گرانی برای گوشیهایی است که با نرخ دولتی به فروش میرسیدند. حالا خریداران هم به قدری قدرت خرید ندارند که بخواهند گوشیهای گرانقیمت خریداری کنند.
برندهای کوچک و ناشناس، جایگزین برندهای بزرگ
حالا جای برندهای بزرگ تا دلتان بخواهد برند شرکتهای کوچک چینی آمده است که در بازار جهان شناختهشده نیستند. برندهایی چون تکنو، بلو، مارشال، پنتک، کداک و… که ممکن است تا به حال حتی اسمش به گوشتان نخورده باشد. با این وجود، این گوشیها هم چندان ارزان نیستند.
به عنوان مثال برند ویوو قیمت گوشیهایی که دارد، از ٣میلیون تومان شروع میشود و این قیمتها تا ٢٠میلیون تومان ادامه دارد. یا شیائومی که از رنج قیمتی ٥میلیون تومانی دارد اما گوشیهای ارزانتری هم میشود پیدا کرد. شاید برای همین است که شیائومی در میان برندهای چینی توفیق بیشتری را نصیب خود کرده است. البته در میان این برندها، برند لنوو هم قیمت مناسب دارد و محدوده قیمت تلفنهای همراه آن از دو میلیون تومان شروع میشود. فروشندگان هم میگویند که تقاضا برای گوشیهای ارزان در بازار ایران بالا رفته است و دیگر با این قیمت دلار و ریزش ارزش ریال برندهای بزرگ پیشنهادی برای ایرانیها ندارند!»
به گزارش صدای ایران از ایسنا، آیدین آرام، عضو هیأتمدیره اتحادیه دستگاههای مخابراتی با تأیید این موضوع میگوید که برخی برندها مانند اچ.تی.سی بازارش کوچک شده و در ویترینهای کل دنیا حضورش را کمتر کرده است و الجی هم سیاستهای فروش خود را تغییر داده و در بازار خاورمیانه کمتر حضور دارد اما برندهایی که فروشندگان علاءالدین میگویند برای فروش در ایران دچار مشکل شدهاند.
او البته تأکید میکند که اگر برندها نمایندگیهای خود را در ایران تعطیل کنند، مشکل چندانی برای تامین گوشی وجود ندارد و تنها واردکنندگان ناچارند مانند گوشیهای اپل هزینههای بیشتری بدهند اما مشکل اصلی که برای واردات گوشی ایجاد شده تأمین دلار برای واردات است، زیرا واردکنندگان ناچارند صادرکنندهای را پیدا کنند که حاضر باشد دلارش را برای واردات گوشی به تاجران موبایل بدهد و از آن گذشته پروسه ثبت سفارش و گرفتن مجوزهای واردات در حال حاضر چیزی حدود ٢٠ روز تا یک ماه طول میکشد و این موضوع موجب شده است که واردات گوشی با مشکل مواجه شود.
موجود نیست!
بسیاری از مغازهها حالا تقریباً تغییر کاربری دادهاند و در کنار فروشندگی به تعمیر موبایل مشغولند. حمید یکی از آنهاست که میگوید: «جنس برای فروش نداریم. اگر هم بود، مردم توانایی خریدشان پایین آمده. این یعنی جمع شدن برندهایی که ما در گذشته آنها را میفروختیم.»
این جملات را بیوقفه میگوید، انگار دل پری دارد و این روزها به کامش نیست. «وضع ما را ببینید اگر جنس در بازار بود، تعمیرات میکردیم؟»
چرخی در بازار میزنم حق با حمید است. برندهایی چون سونی، الجی و نوکیا به ندرت پیدا میشوند. اگر هم باشند، یک جای کار میلنگد؛ گویا قرار است دیگر این برندها را همچون اچتیسی در بازار نداشته باشیم.
اگر چه حالا هواوی به جهت قیمت مناسبی که دارد، بازار خوبی در میان برندهای دیگر پیدا کرده بود، اما از سال گذشته زمزمههای قطع همکاریاش با ایران شنیده میشد. حالا فروشندگان این برند همین را میگویند. «شرکتهای هواوی همکاری خود را با ایران قطع کردهاند و تبلیغاتی انجام نمیدهند، برای همین کمکم باید با این برند هم خداحافظی کنیم.»
«تمامشدن گوشیهای ارز دولتی بازارمان را کساد کرد.» این را اکثر فروشندگانی میگویند که تا قبل از عید گوشیهای ارز دولتی میفروختند. خودشان میگویند: «بازار خیلی خوبی داشتیم اما با تمام شدن این گوشیها بازارمان دوباره کساد شد و قیمتها بالا رفت؛ چرا که برخی از مدلها در بازار نیست. مثلاً گوشیای که با ارز دولتی ٢میلیون و ١٠٠هزار تومان قیمت داشت، حالا به ٢میلیون و ٨٠٠ هزار تومان رسیده.»
البته این طور که فروشندگان ادعا میکنند، بیشترین گرانی برای گوشیهایی است که با نرخ دولتی به فروش میرسیدند. حالا خریداران هم به قدری قدرت خرید ندارند که بخواهند گوشیهای گرانقیمت خریداری کنند.
برندهای کوچک و ناشناس، جایگزین برندهای بزرگ
حالا جای برندهای بزرگ تا دلتان بخواهد برند شرکتهای کوچک چینی آمده است که در بازار جهان شناختهشده نیستند. برندهایی چون تکنو، بلو، مارشال، پنتک، کداک و… که ممکن است تا به حال حتی اسمش به گوشتان نخورده باشد. با این وجود، این گوشیها هم چندان ارزان نیستند.
به عنوان مثال برند ویوو قیمت گوشیهایی که دارد، از ٣میلیون تومان شروع میشود و این قیمتها تا ٢٠میلیون تومان ادامه دارد. یا شیائومی که از رنج قیمتی ٥میلیون تومانی دارد اما گوشیهای ارزانتری هم میشود پیدا کرد. شاید برای همین است که شیائومی در میان برندهای چینی توفیق بیشتری را نصیب خود کرده است. البته در میان این برندها، برند لنوو هم قیمت مناسب دارد و محدوده قیمت تلفنهای همراه آن از دو میلیون تومان شروع میشود. فروشندگان هم میگویند که تقاضا برای گوشیهای ارزان در بازار ایران بالا رفته است و دیگر با این قیمت دلار و ریزش ارزش ریال برندهای بزرگ پیشنهادی برای ایرانیها ندارند!»
گزارش خطا
آخرین اخبار