علل ریزش ابرو چیست؟
ابروها نقش پررنگی در چهره و زیبایی ما دارند و هر تغییری در ابروها تصویر کلی چهره را هم تغییر می دهد
به گزارش صدای ایران از روزیاتو، ابروها نقش پررنگی در چهره و زیبایی ما دارند و هر تغییری در ابروها تصویر کلی چهره را هم تغییر می دهد. اما ابروها هم مانند موهای سر، ممکن است گاهی دچار ریزش شوند یا رشدشان متوقف شود. این مسأله دلایل مختلفی می تواند داشته باشد، از بروز عفونت و مشکلات پوستی گرفته تا بیش فعالی سیستم ایمنی بدن و تغییرات هورمونی. کمبود مواد مغذی، صدمات فیزیکی و اضطراب هم می توانند منجر به ریزش ابروها شوند. در ادامه با علل مختلف ریزش ابرو بیشتر آشنا خواهیم شد.
۱- طاسی منطقه ای
طاسی منطقه ای نوعی بیماری خود ایمنی است. در این حالت، سیستم ایمنی، بخشی از بدن را به اشتباه بیگانه تشخیص می دهد و به آن حمله می کند. بیماری طاسی منطقه ای فولیکل های مو را که تارهای مو از آن ها رشد می کنند، مورد حمله قرار می دهد و باعث کند شدن یا توقف رشد موها می شود.
طاسی منطقه ای انواع مختلفی دارد. یک نوع آن باعث ریزش تصادفی موهای بدن و نوع دیگر آن موجب ریزش تمامی موهای بدن می شود. نوع سوم آن هم باعث زخم شدن پوست سر، کچلی و ریزش ابرو می شود.
این بیماری می تواند موقتی باشد و به صورت خودکار از بین برود، در نتیجه وقتی بیماری غیر فعال شود، رشد موها دوباره از سر گرفته می شود. با این حال، پزشکان هنوز مطمئن نیستند چه چیزی باعث بروز مقطعی این بیماری می شود. طاسی منطقه ای روی ناخن های دست و پا هم می تواند تأثیر بگذارد.
۲- کمبود مواد مغذی
بدن ما به مواد مغذی از جمله منابع انرژی (کربوهیدرات ها، پروتئین ها و چربی ها)، اسیدهای آمینه و چرب، ویتامین ها و مواد معدنی نیاز دارد. بعضی از این مواد در رشد موها تأثیر دارند، بنابراین کمبود هر یک از آن ها باعث ریزش موها می شود.
کمبود ویتامین A یا زینک (روی) می تواند سرعت رشد سلولی را کاهش دهد و تولید سبوم را متوقف کند. سبوم همان چربی طبیعی پوست است که وجود آن برای حفظ رطوبت پوست ضروری است. دیگر کمبودهایی که می توانند در ریزش موها نقش داشته باشند، عبارتند از کمبود: بیوتین (ویتامین B7)، ویتامین C (مؤثر در تولید کلاژن)، آهن، ویتامین های E، B12 و D، سیستئین (نوعی اسید آمینه) و اسیدهای چرب امگا ۳٫
۳- اگزما (درماتیت اتوپیک)
اگزما نوعی التهاب پوستی است که باعث خارش، قرمزی، برآمدگی، تحریک شدن و در مواردی، چرکی شدن پوست می شود. این مشکل در اثر حساسیت بیش از اندازه ی سیستم ایمنی بدن به وجود می آید و می تواند تنها یک بار رخ بدهد یا مسأله ای همیشگی باشد.
از آنجایی که فولیکول های مو، درون پوست قرار دارند، بروز اگزما می تواند رشد موها را مختل کند.
۴- پسوریازیس
پسوریازیس نوعی بیماری خود ایمنی است که سلول های پوست را وادار به تکثیر می کند به گونه ای که لکه هایی قرمز رنگ، ضخیم، پوسته پوسته و دردناک روی پوست ایجاد می شود که جلوی فولیکول های مو و رشد موها را می گیرد.
۵- درماتیت تماسی
درماتیت تماسی در اثر تماس با یک عامل آلرژی زا یا ماده ای محرک و سمی به وجود می آید و ممکن است باعث خارش یا احساس سوزش شود. اگر ناحیه ی نزدیک به ابروها درگیر این مشکل پوستی شود، ممکن است التهاب پوست جلوی رشد موها را بگیرد.
۶- درماتیت سبوره ای
درماتیت سبوره ای معمولاً یک بیماری موقتی نیست. دانشمندان معتقدند این مشکل پوستی در اثر یک قارچ یا تولید بیش از اندازه ی چربی در پوست به وجود می آید. درماتیت سبوره ای منجر به شوره، حتی در میان ابروها می شود.
۷- کرم حلقوی
کرم حلقوی نوعی بیماری پوستی است که در اثر انواعی از قارچ ها به وجود می اید. علت این نامگذاری، ضایعات حلقوی شکلی است که در اثر این بیماری روی پوست به وجود می آید. بیماری کرم حلقوی باعث ایجاد لکه هایی قرمز رنگ، خارش دار، برآمده، حلقه مانند و در مواردی چرکین و به شکل تاول می شود. اگر این لکه ها روی ابروها به وجود بیایند، موهای ابرو معمولاً ریزش می کنند.
۸- مشکلات تیروئیدی
بیماری تیروئید، یکی از علل شایع ریزش ابرو است. کار غده ی تیروئید، تولید هورمون هایی است که سوخت و ساز بدن را تنظیم می کنند.
وقتی هورمون های تولیدی این غده بیش از اندازه زیاد یا بیش از اندازه کم باشند، بدن از حالت تعادل خارج می شود و در فرآیندهای طبیعی بدن اختلال ایجاد می شود. این مسأله شامل رشد موها می شود.
کم کاری تیروئید می تواند باعث احساس خستگی، افزایش وزن و حالتی به نام مه آلودگی مغز شود. در مقابل، افراد مبتلا به پرکاری تیروئید اغلب دچار تپش قلب، بیرون زدگی چشم ها از حدقه و کاهش وزن می شوند.
۹- بیماری هانسن
بیماری هانسن یا لپروزی یا همان جذام، عامل باکتریایی دارد و باعث ایجاد زخم هایی در سرتاسر پوست می شود. نوعی از جذام به نام جذام لپروماتو باعث بروز زخم و ریزش مو در سرتاسر بدن و بی حس شدن و ضعف دست ها و پاها می شود.
۱۰- اضطراب و تشویش
اضطراب و تشویش بیش از اندازه می تواند باعث تغییرات فیزیولوژیکی از جمله کاهش اکسیژن رسانی به فولیکول های مو و بروز نوسان در سطح هورمون ها شود. این مشکلات در ریزش ابرو نقش دارند.
۱۱- بارداری و زایمان
بارداری و زایمان هم می توانند باعث تغییر در سطح هورمون ها و دیگر جنبه های بیوشیمی بدن شوند. این نوسانات شدید ممکن است چرخه ی رشد موها را برهم زند و باعث ریزش موها شود.
۱۲- تلوژن افلوویوم
تلوژن افلوویوم نوعی ریزش غیر طبیعی موها است که به دلیل تغییرات هورمونی و دیگر تغییرات بدنی رخ می دهد. این تغییرات چرخه ی رشد طبیعی موها را مختل می کنند.
۱۳-بالا رفتن سن
هم مردان و هم زنان از دهه ی چهل زندگی خود، دچار کم پشتی مو می شوند. علت این مسأله کاهش هورمون استروژن در زنان و هورمون تستوسترون در مردان است.
۱۴- برداشتن یا کندن مداوم ابروها یا افراط در استفاده از لوازم آرایشی
افراط در برداشتن یا کندن ابروها باعث ایجاد صدمات جزئی می شود و در نهایت ممکن است رشد موها در آن نقطه متوقف شود. آرایش زیاد هم در صورتی که طولانی مدت روی پوست باقی بماند، ممکن است همین تأثیر را روی ابروها داشته باشد.
۱۵- شیمی درمانی
شیمی درمانی یکی از روش هایی است که از آن برای جلوگیری از تکثیر سلول ها استفاده می شود. این مسأله شامل فولیکول های مو هم می شود. به همین دلیل است که کسانی که تحت شیمی درمانی قرار می گیرند، دچار ریزش مو می شوند.
۱- طاسی منطقه ای
طاسی منطقه ای نوعی بیماری خود ایمنی است. در این حالت، سیستم ایمنی، بخشی از بدن را به اشتباه بیگانه تشخیص می دهد و به آن حمله می کند. بیماری طاسی منطقه ای فولیکل های مو را که تارهای مو از آن ها رشد می کنند، مورد حمله قرار می دهد و باعث کند شدن یا توقف رشد موها می شود.
طاسی منطقه ای انواع مختلفی دارد. یک نوع آن باعث ریزش تصادفی موهای بدن و نوع دیگر آن موجب ریزش تمامی موهای بدن می شود. نوع سوم آن هم باعث زخم شدن پوست سر، کچلی و ریزش ابرو می شود.
این بیماری می تواند موقتی باشد و به صورت خودکار از بین برود، در نتیجه وقتی بیماری غیر فعال شود، رشد موها دوباره از سر گرفته می شود. با این حال، پزشکان هنوز مطمئن نیستند چه چیزی باعث بروز مقطعی این بیماری می شود. طاسی منطقه ای روی ناخن های دست و پا هم می تواند تأثیر بگذارد.
۲- کمبود مواد مغذی
بدن ما به مواد مغذی از جمله منابع انرژی (کربوهیدرات ها، پروتئین ها و چربی ها)، اسیدهای آمینه و چرب، ویتامین ها و مواد معدنی نیاز دارد. بعضی از این مواد در رشد موها تأثیر دارند، بنابراین کمبود هر یک از آن ها باعث ریزش موها می شود.
کمبود ویتامین A یا زینک (روی) می تواند سرعت رشد سلولی را کاهش دهد و تولید سبوم را متوقف کند. سبوم همان چربی طبیعی پوست است که وجود آن برای حفظ رطوبت پوست ضروری است. دیگر کمبودهایی که می توانند در ریزش موها نقش داشته باشند، عبارتند از کمبود: بیوتین (ویتامین B7)، ویتامین C (مؤثر در تولید کلاژن)، آهن، ویتامین های E، B12 و D، سیستئین (نوعی اسید آمینه) و اسیدهای چرب امگا ۳٫
۳- اگزما (درماتیت اتوپیک)
اگزما نوعی التهاب پوستی است که باعث خارش، قرمزی، برآمدگی، تحریک شدن و در مواردی، چرکی شدن پوست می شود. این مشکل در اثر حساسیت بیش از اندازه ی سیستم ایمنی بدن به وجود می آید و می تواند تنها یک بار رخ بدهد یا مسأله ای همیشگی باشد.
از آنجایی که فولیکول های مو، درون پوست قرار دارند، بروز اگزما می تواند رشد موها را مختل کند.
۴- پسوریازیس
پسوریازیس نوعی بیماری خود ایمنی است که سلول های پوست را وادار به تکثیر می کند به گونه ای که لکه هایی قرمز رنگ، ضخیم، پوسته پوسته و دردناک روی پوست ایجاد می شود که جلوی فولیکول های مو و رشد موها را می گیرد.
۵- درماتیت تماسی
درماتیت تماسی در اثر تماس با یک عامل آلرژی زا یا ماده ای محرک و سمی به وجود می آید و ممکن است باعث خارش یا احساس سوزش شود. اگر ناحیه ی نزدیک به ابروها درگیر این مشکل پوستی شود، ممکن است التهاب پوست جلوی رشد موها را بگیرد.
۶- درماتیت سبوره ای
درماتیت سبوره ای معمولاً یک بیماری موقتی نیست. دانشمندان معتقدند این مشکل پوستی در اثر یک قارچ یا تولید بیش از اندازه ی چربی در پوست به وجود می آید. درماتیت سبوره ای منجر به شوره، حتی در میان ابروها می شود.
۷- کرم حلقوی
کرم حلقوی نوعی بیماری پوستی است که در اثر انواعی از قارچ ها به وجود می اید. علت این نامگذاری، ضایعات حلقوی شکلی است که در اثر این بیماری روی پوست به وجود می آید. بیماری کرم حلقوی باعث ایجاد لکه هایی قرمز رنگ، خارش دار، برآمده، حلقه مانند و در مواردی چرکین و به شکل تاول می شود. اگر این لکه ها روی ابروها به وجود بیایند، موهای ابرو معمولاً ریزش می کنند.
۸- مشکلات تیروئیدی
بیماری تیروئید، یکی از علل شایع ریزش ابرو است. کار غده ی تیروئید، تولید هورمون هایی است که سوخت و ساز بدن را تنظیم می کنند.
وقتی هورمون های تولیدی این غده بیش از اندازه زیاد یا بیش از اندازه کم باشند، بدن از حالت تعادل خارج می شود و در فرآیندهای طبیعی بدن اختلال ایجاد می شود. این مسأله شامل رشد موها می شود.
کم کاری تیروئید می تواند باعث احساس خستگی، افزایش وزن و حالتی به نام مه آلودگی مغز شود. در مقابل، افراد مبتلا به پرکاری تیروئید اغلب دچار تپش قلب، بیرون زدگی چشم ها از حدقه و کاهش وزن می شوند.
۹- بیماری هانسن
بیماری هانسن یا لپروزی یا همان جذام، عامل باکتریایی دارد و باعث ایجاد زخم هایی در سرتاسر پوست می شود. نوعی از جذام به نام جذام لپروماتو باعث بروز زخم و ریزش مو در سرتاسر بدن و بی حس شدن و ضعف دست ها و پاها می شود.
۱۰- اضطراب و تشویش
اضطراب و تشویش بیش از اندازه می تواند باعث تغییرات فیزیولوژیکی از جمله کاهش اکسیژن رسانی به فولیکول های مو و بروز نوسان در سطح هورمون ها شود. این مشکلات در ریزش ابرو نقش دارند.
۱۱- بارداری و زایمان
بارداری و زایمان هم می توانند باعث تغییر در سطح هورمون ها و دیگر جنبه های بیوشیمی بدن شوند. این نوسانات شدید ممکن است چرخه ی رشد موها را برهم زند و باعث ریزش موها شود.
۱۲- تلوژن افلوویوم
تلوژن افلوویوم نوعی ریزش غیر طبیعی موها است که به دلیل تغییرات هورمونی و دیگر تغییرات بدنی رخ می دهد. این تغییرات چرخه ی رشد طبیعی موها را مختل می کنند.
۱۳-بالا رفتن سن
هم مردان و هم زنان از دهه ی چهل زندگی خود، دچار کم پشتی مو می شوند. علت این مسأله کاهش هورمون استروژن در زنان و هورمون تستوسترون در مردان است.
۱۴- برداشتن یا کندن مداوم ابروها یا افراط در استفاده از لوازم آرایشی
افراط در برداشتن یا کندن ابروها باعث ایجاد صدمات جزئی می شود و در نهایت ممکن است رشد موها در آن نقطه متوقف شود. آرایش زیاد هم در صورتی که طولانی مدت روی پوست باقی بماند، ممکن است همین تأثیر را روی ابروها داشته باشد.
۱۵- شیمی درمانی
شیمی درمانی یکی از روش هایی است که از آن برای جلوگیری از تکثیر سلول ها استفاده می شود. این مسأله شامل فولیکول های مو هم می شود. به همین دلیل است که کسانی که تحت شیمی درمانی قرار می گیرند، دچار ریزش مو می شوند.
گزارش خطا
آخرین اخبار