فرصت نیویورک
مجمع نیویورک برای کشورهایی که حضور دارند، این امکان را فراهم میکند که مذاکراتی را در پیش بگیرند و حداکثر استفاده را از این موقعیت ببرند. رئیسجمهوری با نطقی که خواهند کرد موضع ایران را در رابطه با مسائل جهانی بهخصوص رویدادهای منطقه اعلام خواهند داشت. مساله بعدی شاهبیت این مذاکرات که پیرامون تکنولوژی هستهای و حل و فصل این مشکل است و در کنار آن مسائل و بحران منطقه، داعش و گروههای افراطی که درهر حال منطقه را دچار آسیب کرده است، موضع کشور را در رابطه با آن بیان میکند. از امکانات ایران برای جذب سرمایهگذاران خارجی میگوید و تاکید میکند که میخواهد کشورهای جهان برای ورود و سرمایهگذاری در ایران اقدام کنند. مساله دیگر اشاره به کشورهای منطقه بهخصوص عربستان دارد. بدون تردید نظر رئیسجمهور این خواهد بود که باید مشکلاتمان را به طریق مسالمتآمیز حل و فصل کنیم و با همکاری بر آشفتگی که منطقه دچار آن شده است، غلبه یابیم.
این کلیاتی است که معمولا رئیسجمهور بیان خواهند کرد ولی در کنار این، ملاقاتهایی که صورت میگیرد با کشورهای گروه 1+5 و دیگر کشورهای اروپایی احتمالا درمورد اینکه ملاقاتی با آقای اوباما خواهند داشت یا نه اشارهای نشده است. هرچند معمولا ممکن است این امکان وجود داشته باشد یا بهصورت خیلی عادی برخوردی صورت گیرد و منجر به ملاقاتی شود. اینها همه احتمالات است چراکه برنامه قبلی در مورد برگزاری این ملاقات اعلام نشده است. ولی احتمالا اگر قصد و نیتی برای هر دو طرف باشد، فرصتی است که از آن استفاده میشود. به هر حال مذاکراتی با وزرای خارجه یا نخستوزیران کشورهایی انجام گرفته و ملاقاتی با فرانسوا اولاند و دیوید کامرون نیز صورت گرفت. مذاکرات، فضا را برای تفاهمات بیشتر در مسائل مختلف و سیاسی تعدیل میکند و در شناخت مجدد و تعدیلهای مواضع منفی تا حدودی زمینه را مساعد میکند تا به توافق قابل قبولی منتهی شود. البته این نکته را باید یادآوری کنیم که در وضع موجود رسیدن به یک توافق جامع، کامل و کلی بعید بهنظر میرسد ولی اگر پیشرفتهایی حاصل شود که برخی از تحریمها برداشته شود خود پیشرفت در 20 تا 30 درصد مشکلات موجود هم میتواند، دستاورد محسوب شود. بدون تردید وقتی در رابطه با مسائلی که پیچیدگی بیشتری دارد، پیشرفتهایی حاصل شود، آینده بهتری را متصور خواهیم بود. قصد و نیت طرفین این است که مذاکرات انجامگرفته را به نتیجه برسانند. لذا این فرصتی است که تا بیستم دسامبر که ضربالاجل را نیز به همین منظور درنظر گرفتهاند، قصد و نیت بر اراده محکمی باشد تا با حسننیت مسائل را پیگیری کنند تا به توافق دست یابند.
نکته دیگر موضع ایران است که معتقد است اقدامات آمریکا در مبارزه با داعش باید با اجازه شورای امنیت باشد و اگر شورای امنیت در اقداماتی که انجام میشود، سوال، سرزنش و انتقادی نداشته باشد بنابراین سکوت شورای امنیت دال بر رضایت شورای امنیت تلقی میشود. کما اینکه در قضیه لیبی هم شورای امنیت با مخالفت چین و روسیه مواجه شد ولی ناتو وارد عمل شد و شورای امنیت هیچگونه درمقام اعترض برنیامد. اکنون هم که آمریکا وارد عمل شده است، سکوت شورای امنیت حاکی از رضایتش است. بهطورکلی نمیتوان اینطور تصورکرد که مشکلات حل نشود چراکه اگر پیشرفتهایی در مذاکرات حاصل شود امکان ورود کمپانیهای آمریکایی تا حدودی فراهم میشود. از آنجا که مناسباتمان با آمریکا را قطع نکردهایم و در عرصههای ورزشی و دیگر مسائل تعاملاتی انجام میگیرد اکنون میزان صادرات و وارداتی که با ایران دارد، قابل توجه است. بنابراین اگر پیشرفت نسبی در حوزه تکنولوژی هستهای حاصل شود بدون تردید فضای جدیدی پدیدار خواهد شد که کمپانیهای آمریکایی از این فرصت استفاده میکنند و برای سرمایهگذاری وارد گفتوگو و مذاکره میشوند. لذا انتظار این است که پیشرفتهایی حاصل شود اما اگر موافقتنامه جامع و کامل صورت نگیرد و تنها 50 درصد پیشرفت حاصل شود خودش پیامدهای مثتبی در تعاملات بعدی بین ایران و آمریکا را بهدنبال دارد.
منبع: روزنامه آرمان
گزارش خطا
آخرین اخبار