ورود آقایان به این کلانتری ممنوع است!

به گزارش صدای ایران از شوراآنلاین، تنها کلانتری خاص زنان در کشور است. حوزه استحفاظی‌شان کاملا زنانه است و هر گونه ورود آقایان با هماهنگی قبلی با رئیس کلانتری امکان‌پذیر است. در ورودی آن با کلانتری مصلی یکی است اما ساختمانی کاملا مجزا دارند و آن‌طور که خدیجه خزایی، رئیس کلانتری، می‌گوید مأموریت‌هایشان نیز خاص و تعریف‌شده و به‌نوعی زنانه است. از مشاوره و حل و فصل دعواهای خانوادگی گرفته تا دستگیری مجرمان و سارقان خطرناک زن و اقدامات اطلاعاتی. مأموریت‌هایشان هم فقط منحصربه منطقه6 نیست و سراسر شهر را دربرمی‌گیرد و در تمام شبانه‌روز آماده‌باش‌اند تا به محض اعلام مأموریت، خود را به محل برسانند. خانم رئیس جدید هشت‌ماه است که از حوزه مددکاری و مشاوره به این بخش پرماجرا منتقل و به‌سمت جدید خود منصوب شده است. او که مشاور انتظامی در فرمانداری مشهد است و عضو کمیسیون زنان، بعد گرفتن مجوز قانونی گفت‌وگو با شهرآرامحله طبق ضوابط سازمانی، با این شرط که هیچ‌گونه آماری نمی‌تواند ارائه دهد و جزئیات عملیاتی را بازگو کند، به مناسبت هفته ناجا از نخستین کلانتری زنان کشور می‌گوید.

سرنخ‌های شهروندان
با یک نگاه گذرا به عناوین اتاق‌ها می‌توان فهمید که هر چه در یک کلانتری مردانه است در این کلانتری زنانه نیز هست؛ مشاوره و آموزش، آگاهی و اطلاعات و عملیات و حتی احترام‌های نظامی به همدیگر.

سرگرد خدیجه خزایی می‌گوید: « همه دوایر را در مجموعه خودمان داریم. پیشگیری، آموزش، آگاهی، مشاوره و... گرچه وقتی این کلانتری به طور رسمی در سال82 آغاز به کار کرد بیشتر هدفش رفع و پیشگیری و برخورد با آسیب‌های اجتماعی و موارد مجرمانه خاص بانوان در اطراف حرم مطهر رضوی بود.»

اما این کلانتری مشکلات خاص زنان را مدنظر داشته و دارد؛ برای اینکه شأن زن بیش از پیش حفظ شود: «رفته رفته دامنه فعالیت این مجموعه گسترش یافت. برخی افراد آسیب‌دیده به‌طور خودمعرف به ما مراجعه می‌کنند تا کمکشان کنیم. برخی هم می‌خواهند ما ریش‌سفیدی کنیم تا اختلاف خانوادگی‌شان برطرف شود. بعضی مواقع شهروندان به ما سرنخ می‌دهند که مثلا در فلان گوشه شهر باند خلافکار زنانه در حال ارتکاب جرم است و به‌محض دریافت اطلاعات گروه‌های تجسس ما برای دریافت اطلاعات وارد عمل می‌شوند و درصورت محرزشدن آن نمونه گزارش‌شده، تهدیدکننده جان و مال و ناموس مردم را دستگیر می‌کنند.»

نواختن زنگ انضباط اجتماعی
خانم رئیس اقدامات فرهنگی و آموزشی را هم تاکنون از نظر دور نداشته و معتقد است: « برای ما اصل پیشگیری از وقوع جرم، مقدم است؛ بر اساس همین اصل برای آموزش مسائل مختلف خاص زنان و دختران به‌طور برنامه‌ریزی‌شده طی سال به مدارس دخترانه یا مساجد یا مراکزی که از ما دعوت کنند می‌رویم و آن‌ها را نسبت به خطراتی که احتمالا تهدیدشان می‌کند، آگاه می‌کنیم.»

خزایی قرار است برای هفته ناجا به مدارس مختلفی برود: « به مناسبت هفته ناجا در برنامه‌مان گنجانده‌ایم به 6مدرسه از مقطع ابتدایی تا دبیرستان در همه مناطق شهر برویم و متناسب با سن بچه‌ها آموزش‌هایی ارائه دهیم. به‌ویژه آن‌ها از موضوعاتی همچون آسیب‌های تلفن همراه و فضای مجازی استقبال می‌کنند. نوع بازگوکردن مطالب و نحوه ارتباط‌گرفتن با بچه‌ها هم خیلی مهم است. سعی می‌کنیم صمیمانه با آن‌ها حرف بزنیم. بعد گفت‌وگوی ما بچه‌ها حرف‌های در گوشی که حتی نمی‌توانند با مشاوره یا اعضای خانواده‌شان در میان بگذارند به ما می‌گویند و این یعنی اینکه توانسته‌ایم اعتماد آن‌ها را جلب کنیم.»

او این را نیز می‌گوید: « در یکی از روزهای هفته نیروی انتظامی که در آن هستیم قرار است در همه مدارس شهر زنگ انضباط اجتماعی نواخته و پیام فرماندهی ناجا قرائت شود.»

اشتباه رایج
علاوه‌بر مدارس، یکی از دیگر از جاهایی که پلیس بانوان حضور پیدا می‌کند مهدکودک‌هاست تا آموزش را از سنین پایه شروع کند: « گاهی آموزش‌های نادرست برخی خانواده‌ها باعث می‌شود که کودکان نسبت به پلیس ذهنیت منفی پیدا کنند، مثلا اینکه «اگر این‌کار را انجام دهی، آقا پلیس می‌آد می‌بردت»؛ در صورتی که باید پلیس به‌عنوان نماد امنیت و اقتدار و حامی به کودک معرفی شود.

ایجاد احساس ناامنی برای سارقان حرفه‌ای
« پلیس‌های زن مقتدر ما آن‌طور وارد عمل شده‌اند که برخی سارقان حرفه‌ای وقتی بفهمند نیروهای ما وارد عمل شده‌اند، در آن محدوده ظاهر نمی‌شوند.» این را رئیس کلانتری بانوان می‌گوید و ادامه می‌دهد:« گاهی همکاران ما در مسیرهای خاص اتوبوس و ایستگاه‌ها به‌طور مداوم گشت‌زنی دارند یا در محدوده‌های خاص که سارقان حرفه‌ای دام پهن می‌کنند. اما به‌جرئت می‌توانم بگویم در حال حاضر این زنان سارقان و خلافکار با وجود همکاران ما احساس ناامنی می‌کنند و به محض دیدن همکاران ما در محل ظاهر نمی‌شوند.» او این نکته را هم اضافه می‌کند: در شهریور ماه امسال چند باند سرقت را متلاشی کرده‌ایم.

هم مادر هم پلیس
زنان اینجا هم همسرند و مادر و هم پلیس. اما به‌طور حتم توانسته‌اند که بین این2 توازنی برقرار کنند تا پلیس زن بمانند. سرگرد خزایی بر این موضوع صحه می‌گذارد و می‌گوید: «پلیس زن‌بودن کار آسانی نیست. باید با متهم سر و کله بزنی. در خانه هم مثل یک بانوی خانه‌دار، هم زن باشی و هم مادر. معتقدم با مدیریت زمان می‌توان موفق بود. گرچه همکاران در این مجموعه هوای هم را دارند. مثلا اگر پلیسی ازدواج کرده باشد یا صاحب فرزندی شود و... مراعات حالش می‌شود چون اولویت هر زنی خانه و خانواده است. اگر فضای خانوادگی یک زن خوب و با آرامش باشد، مطمئنا در کار و مأموریت‌هایش نیز موفق است.»

احترام به پلیس زن
به گفته خانم رئیس، هرجا پلیس زن حضور پیدا می‌کند احترام ویژه‌ای برایشان قائل‌اند. او این موضوع را این‌گونه تفسیر می‌کند: « خانم‌های پلیس توانسته‌اند جایگاه خود را تثبیت کنند چون آن‌ها به ظرایف و جزئیات توجه بیشتری دارند به‌ویژه در فرایند بازجویی یا مشاوره زنانه، خانم‌های پلیس بازدهی خوبی دارند و بیشتر خانم‌ها شامل متهم یا آسیب‌دیده و در معرض آسیب حرف‌های دلشان را با ما در میان می‌گذارند.»

خاطره خوش
«شغل ما هر روزش خاطره است. همکاران ما در هر مکانی که اعلام نیاز شود حضور دارند.» این را خزایی می‌گوید و می‌افزاید:« سال گذشته در میدان بیت‌المقدس در حال گشت‌زنی بودم. متوجه شدم تلفن همراه بانویی اصفهانی را سرقت کردند. فوری وارد عمل شدیم و سارق را شناسایی و دستگیر کردیم. زائر اصفهانی به‌دلیل سرعت عمل پلیس غافلگیر شده بود.»

جرئت و صبوری
شاید شما از آن بانوانی باشید که بخواهید پلیس شوید. قطعا این شغل هم مثل دیگر مشاغل پیش‌فرض‌هایی می‌طلبد. سرگرد خزایی دراین‌باره می‌گوید:« اکنون فقط از طریق دانشگاه افسری جذب نیرو داریم. خانم‌ها با داشتن دیپلم وارد دانشگاه افسری (مجتمع آموزش عالی زنان پلیس به نام کوثر) می‌شوند. این گروه از متقاضیان باید در آزمون سراسری شرکت و رشته علوم‌انتظامی را انتخاب کنند. اگر در کنکور قبول شوند مراحل گزینشی را پشت سر می‌گذارند. اگر در آن مراحل تأیید بشوند، برحسب آنکه کاردانی یا کارشناسی باشند دوره می‌بینند. گرچه این را دوستانه بگویم؛ اگر بانویی بخواهد پلیس شود در کنار دانش خوب و وضعیت جسمانی مناسب، باید صبور و جرئت‌مند باشد.»