مشت و لگدهای های ماندگار فوتبال ایران؛ داور در تیررس!

در فوتبال ایران مشت و لگدهای زیادی رد و بدل شده که در تاریخ فوتبال ایران ثبت و ضبط شده است. این رویه تا به امروز هم ادامه دارد.

رویه زد و خورد و خشونت در فوتبال ایران در چند سال اخیر با ماجرایی مرتبط به علی دایی دوباره اوج گرفت. جایی که دایی از یک لیدر مشت خورد و بادمجانی که پای چشمش سبز شده بود همه‌چیز را نشان داد. عکس‌های این ماجرا هم منتشر شد و در عکس هم این بادمجان تازه کاشت کاملا معلوم است. خط لمپنیسم در فوتبال ایران حالا یک سرش به لیدرها و سکوهاست حتی احمدرضا عابدزاده هم البته از این مشت‌های لیدری خورده بود و لیدرها را به کلانتری کشانده بود. در هر حال اعتراض پیام صادقیان به داور که با یک کف‌گرگی به پهلوی داور همراه بود هم وارد این زد و خوردها شد. حرکت پیام صادقیان همچنان سوژه رسانه‌هاست و این در حالی است که شدت کار صادقیان به اندازه شدت کاری نیست که دیگر اهالی فوتبال ایران انجام داده‌اند. در هر حال مشت و لگدهایی که در ورزشگاه‌ها پرتاب شده‌اند کلی بیننده دارند و در تاریخ هم ثبت شده‌اند و البته باید قبول کرد همین مشت و لگدهاست که فوتبال را برای بینندگانش جذاب کرده و خلاصه به قول امیر قلعه‌نویی، این مشت و لگدها مزه و نمک فوتبال است! درست مثل آن جمله معروف که دعواهای زن و شوهر نمک زندگی است. بعضی از این مشت و لگدها بین بازیکنان رد و بدل شده و بعضی‌شان هم به سمت داور. برخی عقیده دارند اولین درگیری‌ها از سال 1348 (45 سال قبل) مضروب کردن داور، بی‌احترامی با انجام رفتارهای خشن فیزیکی، هل دادن داور و دهان به دهان شدن و رخ به رخ شدن شروع شد و در این باره، بارها و بارها درگیری‌هایی از سوی بازیکنان ایرانی با داوران داخلی و خارجی رخ داده است که به مشهورترین‌شان اشاره می‌کنیم. در این مطلب به درگیری‌هایی می‌پردازیم که علیه داوران بوده، داورانی که در تیررس بوده‌اند. چه داوران داخلی و چه داوران خارجی همه از مشت و لگدهای بازیکنان ایرانی بی‌نصیب نبوده‌اند.

اولین درگیری یک درگیری بین‌المللی بود و مشت و لگدهای بین‌المللی پرتاب شدند. در سال 1345 مهم‌ترین اتفاق فوتبال درباره مشت و لگد می‌افتد. در مرحله مقدماتی بازی‌های آسیایی 1966 بانکوک، تیم ملی ایران در مقابل ژاپن بازی دارد که داور هندی در صحنه‌ای به نفع ژاپنی‌ها سوت می‌زند، این بار بازیکن‌ها بی‌خیال می‌شوند و حسین مبشر رئیس وقت فدراسیون به سمت داور حمله می‌برد تا اعتراض کند، اما این داور که قیافه‌اش شبیه ژاپنی‌ها هم هست، انگار که بخواهد انتقام جنگ کره و ژاپن را از ایرانی‌ها بگیرد، یک مشت به صورت رئیس فدراسیون ایران می‌زند. در همان لحظه بازیکنان غیرتی می‌شوند و همایون بهزادی، عزیز اصلی، احتشام‌زاده، قهرمان پینگ‌پنگ و حتی علی عبده رئیس سابق فدراسیون بوکس(که بعدها مالک و مدیرعامل پرسپولیس شد) به خونخواهی رئیس فدراسیون فوتبال ایران که آستین بالا زده است، خون‌شان به جوش می‌آید و به سمت داور حمله‌ می‌کنند. اما ماجرا به این راحتی‌ها نیست و کار به دخالت پلیس تایلند می‌کشد و خلاصه بازی تعطیل می‌شود. کار بالا می‌گیرد و کمیته ملی المپیک ایران تصمیم به خروج از بازی‌ها می‌گیرد که با تماس شاه تایلند با شاه ایران رایزنی‌هایی انجام می‌شود و با وساطت محمدرضا شاه مخلوع، ایران در بازی‌ها می‌ماند و حسابی تایلندی‌ها از ایرانی‌ها عذرخواهی می‌کنند. البته گفته شده شب بازی در هتل هم بهزادی حسابی داور هندی را دوباره کتک زده است! در هر حال هیچ محرومیتی هم شامل حال رئیس فدراسیون و درگیرشدگان نمی‌شود.

البته پیام صادقیان به محمدرضا اکبریان داور بازی فولاد و پرسپولیس مشت و لگد نزد و فقط کف‌گرگی زد. اما یک پرسپولیسی مشهور دیگر هم داریم که داورها را خوب کتک زده است. عزیز اصلی ملقب به عزیز فنر، به بزن بهادری مشهور بود. او که در سال‌های 48 و49 در هشت فیلم فارسی بزن‌بزن همراه با بیک ایمان‌وردی بازی کرده بود از مشت‌زن‌های بنام فوتبال ایران بود که به خدمت دو داور رسیده است. دو داور نامدار فوتبال ایران به نام‌های ابوالقاسم حاج‌ابوالحسن و ارشد برازنده در داربی از عزیز فنر دروازه‌‌بان یاغی پرسپولیس چک و لگد خورده‌اند! عزیز اصلی بعدها کتابی منتشر کرد که الان هم هنوز بازچاپ می‌شود. او در این کتاب نوشته است: «آنقدر آنها بد داوری کردند که اگر باز هم آنها را ببینم، به محض دیدن خدمت‌شان می‌رسم و با مشت به جان‌شان می‌افتم!» او پس از سال‌ها هنوز از داوران دل‌چرکین است و کوتاه نمی‌آید. راستی عزیز اصلی در سینمای ایران بازیگر فیلم‌های فاتحین صحرا، پلی به سوی بهشت، پنجه آهنین، تونل، کشتی نوح، بی‌عشق هرگز، خداحافظ تهران و مامور دوجانبه بوده است.

به قیافه منصور پورحیدری نگاه کنید، آیا به منصور پورحیدری می‌آید که اهل بزن بزن باشد؟ بزن بهادر باشد؟ مدیرفنی استقلال که سرمربی تیم ملی و استقلال هم بوده است 45 سال پیش در یک بازی - سعید صدری- داور قدیمی فوتبال ایران را کتک می‌زند! هم مشت و هم سیلی! البته صدری مرحوم شده اما احتمالا باید منصورخان چند باری به بهشت‌زهرا رفته باشد و از این مرحوم عذرخواهی کرده باشد. پورحیدری در آن بازی به حدی خون جلوی چشمانش را گرفته بود که البته علاوه‌بر مشت و لگد، از لحاظ کلامی هم از خجالت داور درآمده است. البته فیلمی از این ماجرا وجود ندارد و منصور پورحیدری باید خوشحال باشد که عکسی هم از این ماجرا وجود ندارد.

در اوایل دهه 60 رضا نعلچگر، هافبك ریز نقش و خوش‌نقش استقلال در بازی استقلال – تهرانجوان کاری ماندگار می کند و از داور بازی با مشت پذیرایی می کند .کمیته انضباطی هم بازی را  سه بر صفر به نفع تهران جوان اعلام می کند.نعلچگر شش ماه محروم می شود و البته هیچ تخفیفی در این ماجرا به او داده نمی شود تا نعلچگر بازیکن خوب استقلال شش ماه نباشد و استقلال از نبودنش کلی ضرر کند. رضا نعلچگر به رحيم عباسقلي داور خوب آن زمان سيلي زد. او که بازيکن تيم ملي بود، بعدها تيم ملي را از دست داد. این درگیری سال 61 اتفاق افتاد.

علی گیوه‌ای، دروازه‌بان خوب راه‌آهن تهران در دهه 50 هم پایش در کتک زدن داور وسط آمده است و رشید حسن‌زاده داور دیدار شاهین- راه‌آهن را آنچنان می‌زند که کار به کلانتری می‌کشد. در واقع علی گیوه‌ای آنقدر بد داور را کتک می‌زند که مشت‌های او به صورت داور دقایقی داور را بیهوش می‌کند و کارش را به بیمارستان می‌کشاند. البته فدراسیون فوتبال گیوه‌ای را از کلانتری درآورد و او یک سال محروم شد و یک روز هم از محرومیتش کم نشد. این اتفاق در بهار 1356 افتاد.

این صحنه را بارها عادل فردوسی‌پور پخش کرده است. مرتضی کرمانی و مجتبی محرمی در دقیقه 90 بازی ایران و ژاپن در جام ملت‌های 1992 آسیا، وقتی ایران با گل مشکوک ژاپنی‌ها در آستانه حذف بود در یک کار عجیب، جمال الشریف داور سوری را نوازش کردند. جمال الشریف داور بازی نادر محمدخانی را اخراج کرد و بازیکنان خسته و عصبانی ایران را جری‌تر کرد. بازیکنان تیم ملی دور داور را گرفتند و درنهایت محرمی به زانوی جمال الشریف لگد ماندگاری زد و مرتضی کرمانی روی گردن او را با ناخن‌هایش خط خطی کرد. کنفدراسیون فوتبال آسیا هر دو بازیکن را یک سال محروم کردند اما فرشاد پیوس هم یک سال محروم شد که احتمالا به خاطر اعتراض‌هایش با صدای بلند بود.

درگیریهای داربی هم برای خودش ژانر ویژه ای است. در کل بعد از انقلاب اگر درگیری در رقایتهای فوتبال پیش می آمد سریع جمع می شد و درگیری و بزن بزنی به آن صورت تا سال 68 در داربی تهران دیده نشد. سال 68، بازي پرسپوليس و استقلال که به نفع استقلال پایان می رسد تمام مي‌شود، ضياء عربشاهي به مت شاهرخ بياني مي‌رودو به او خسته نباشید می گوید. لحن او معمولي به نظر می رسد اما مثل اینکه شاهرخ آنرا متلک وار می داند و یک مشت روی صورت او به یادگار می گذارد!البته  بعدها از او معذرت‌خواهي مي‌كند  اما جالب این است که کار به کمیته انضباطی کشیده نمی شود. در هر حال بیانی و عربشاهی در طول بازی بارها با هم درگیر شده بودند و اگر داور بازی به آنها اخطار می داد و حتی اخراجش می کرد، اتفاقات آخر بازی نمی افتاد.در کل مماشات داوران با بازیکنان بعضی وقتها باعث درگیری می شود هر چند که آنها مشت و لگد نمی خورند اما بعدا پای داوران وسط می آید و اینطور در تیررس می شوند.

علی کریمی کلا با داوران مشکل داشت. او همیشه اعتراض می‌کرد و البته ریشه این اعتراض به بهمن سال 77 برمی‌گردد که او در تورنمنت دان هیل ویتنام به داور ژاپنی لگد زد تا یک سال از حضور در رقابت‌های بین‌المللی محروم شود. کریمی یک لحظه عصبی شد و همه چیز از دستش در رفت تا یک سال دچار محرومیت شود. یک لحظه غفلت برابر با یک سال پشیمانی!

درگیری معروف مجتبی محرمی و قلعه‌نویی در داربی سال 73 را هم همین عدم برخورد مناسب داور استارت زد. چه مشت‌هایی به هم زده‌اند این دو!این بازی یکی از بزرگ‌ترین جنجال‌های تاریخ فوتبال ایران لقب گرفته است. به تازگی فیلمی هم از این درگیری‌ها منتشر شده که به خوبی همه چیز را نشان می‌دهد. اسکندر کوتی گزارشگر آن داربی چقدر زیبا بازی را گزارش می‌کند. این درگیری سرآغاز داستانی بود که دودش به چشم داوران ایرانی رفت. داربی سی‌وهشتم استقلال و پرسپولیس شرایط خاصی داشت. دو سال بود که داربی برگزار نمی‌شد و حالا سرخابی‌ها پس از دو سال در سی‌ام دی 1373 به مصاف هم رفتند. بازی داغ، حساس و سرنوشت‌ساز دو تیم در حضور بیش از 120 هزار تماشاگر پرشور و در یک روز سرد زمستانی برگزار می‌شد. حساسیت بالای بازی و قضاوت ضعیف احمد ابهران، داور بازی باعث شده بود تا بازی از همان ابتدا روند طبیعی نداشته باشد. ابهران در دقایق ابتدایی بازی (دقیقه 9)، گل فرشاد پیوس را که از پشت محوطه جریمه و روی یک ضربه ایستگاهی به‌ثمر رسید را به دلیل اینکه پیوس زودتر از سوت ابهران اقدام به شوت کرده بود قبول نکرد و این مقدمه‌ای بر جنجال‌برانگیزترین بازی تاریخ فوتبال ایران بود. اوج تنش بازی آنجا بود که در دقیقه هشتاد وهشتم و در حالی که استقلال بازی دو بر صفر باخته را به تساوی کشانده بود، احمد ابهران مجتبی محرمی و امیر قلعه‌نویی را که با هم زد و خورد کرده بودند، اخراج کرد. این دو بازیکن که مثلا دوستان صمیمی هم بودند، آنچنان همدیگر را کتک زدند که هیچ کس باور نمی‌کرد. بازی چند دقیقه‌ای تعطیل شد و در همین گیر و دار تماشاگران عصبانی و خشمگین باشگاه پرسپولیس درست مثل جنگ‌های صلیبی از ضلع شمالی به داخل زمین ریختند و به سمت داور بخت‌برگشته بازی حمله‌ور شدند. نیروهای انتظامی حاضر در ورزشگاه که آمادگی چنین درگیری‌هایی را نداشتند، نتوانستند کنترل وضعیت ورزشگاه را در اختیار بگیرند. در فیلم جدید صحنه‌هایی می‌بینید که چشمانتان از حدقه درمی‌آید. با هجوم تماشاگران بازی تعطیل شد وتلویزیون هم که درگیری بالا گرفت چند ثانیه‌ای از درگیری را پخش کرد اما مجتبی جاراللهی مجری وقت شبکه دو با چهره‌ای هراسان روی آنتن آمد و از اتفاقات به وجود آمده اظهارتاسف کرد و یک سری جملات کلیشه‌ای را تحویل بینندگان داد. چند روز بعد فدراسیون فوتبال به‌دلیل هجوم تماشاگران طرفدار پرسپولیس، استقلال را سه بر صفر برنده اعلام کرد و بازیکنانی که با هم درگیر شده بودند هم هر کدام با محرومیت‌هایی سنگین روبه‌رو شدند. مجتبی محرمی، احمدرضا عابدزاده و رضا شاهرودی سه بازیکن پرسپولیس که دومی در اولین دیدارش در پرسپولیس مقابل تیم استقلال قرار می‌گرفت و اتفاقا هم دل خوشی از مسئولان استقلال نداشت، به ترتیب سه، دو و یک سال محروم شدند. کتک‌کاری بازیکنان بیشتر حول و حوش عابدزاده، شاهرودی، محرمی، قلعه‌نویی، ورمزیار، فکری و مسعود غفوری‌اصل بود و این بازیکنان به‌شدت همدیگر را کتک زدند. پیوس، فکری، ورمزیار، غفوری‌های اصل و امیر قلعه‌نویی هر کدام شش ماه محروم شدند. بازی برگشت دو تیم در بندرعباس و در کنار یک زندان و بدون حضور تماشاگران برگزار شد اما یک نکته مهم هم درآن داربی بود. وقتی ابهران خطا روی پیوس را پنالتی به سود پرسپولیس اعلام کرد؛ مدافع جوان استقلال به سوی داور رفت و با دو دست به سینه داور کوبید اما ابهران در اوج استرس و التهاب هیچ تصمیمی مبنی بر جریمه او نگرفت!همچنانکه کاظم اولیایی، مدیرعامل وقت باشگاه استقلال در مصاحبه‌هایش گفته است: «در حین آن بازی در بندرعباس من چرت می‌زدم و بازی آنقدر کسل‌کننده بود که دوست داشتیم خیلی سریع به اتمام برسد.» البته داداش‌زاده و کرمانی‌مقدم هم در درگیری‌ها حضوری فعال داشتند اما از محرومیت جان سالم به در برند. جالب اینجا بود که در حین درگیری خود اولیایی و عابدینی (مدیرعامل وقت پرسپولیس) وارد زمین شدند تا بازیکنان را جدا کنند اما موفق به این کار نشدند! البته فدراسیون هم که به تازگی در اختیار داریوش مصطفوی قرار گرفته بود در یک حکم جالب و تسویه‌حساب مآبانه عابدینی، رئیس قبلی فدراسیون را هم شش ماه محروم کرد. ابهران هم که اعلام کرده بود عابدزاده جانش را نجات داده است وگرنه تماشاگران طرفدار پرسپولیس او را می‌کشتند!

در سال 74 زمانی که حسن روشن که تازه 40 ساله و سرمربی تیم معادن شده، داور را کتک می‌زند و به دوبی می‌رود و تا سال‌ها به فوتبال ایران بازنمی‌گردد. حسن روشن با مشت‌های ویژه اش از داور پذیرایی می‌کند و البته حکم اولیه، محرومیت مادام العمر است که بعد به پنج سال محرومیت می‌رسد و بعد در استیناف مرتب کم و کمتر می‌شود. روشن مدتهاست که در فوتبال ایران مربیگری نکرده و فقط در چند آکادمی مربی تیم‌های پایه بوده است.

حمید استیلی در دوران بازیکنی اش هم یک بار داور را هل داد که به بازی پرسپولیس- بانک ملی که به اردیبهشت 78 برمی گردد.  در  آن بازی  سیامک بخشی داور دیدار را هل داد و داور دو متری به عقب پرت شد و یک کارت قرمز تنها جریمه حمید استیلی بوده است.

بعضی وقت‌ها ممکن است که داوران کتک نخوردند اما باعث و بانی درگیری شوند. در سال 73 هم همین ماجرا اتفاق افتاد و البته ابهران کتک مختصری خورد و بازیکنان تا توانستند به او اعتراض کردند اما شش سال بعد اتفاق دیگری افتاد. آن هم در دی‌ماه 79. مثل اینکه ماه دی کلا ماه جنجال‌سازی است پس از اتفاقات عجیب و غریب دی‌ماه 73، پنج، شش سال داربی‌های تهران به شکل آرام‌تری برگزار شد که اکثرا هم با برتری پرسپولیس و آن هم با گل‌های مهدی هاشمی‌نسب همراه بود اما در داربی 49 که نهم دی 79 و در حضور بیش از 120 هزار تماشاگر برگزار شد، دوباره درگیری شدیدی در پایان بازی دیده شد. مهدی هاشمی‌نسب یکی از اسطوره‌های تعصب پرسپولیس که تازه به استقلال رفته است، در دقیقه 82 گل دوم و برتری استقلال را با ضربه سر به‌ثمر می‌رساند و پس از خوشحالی عجیبش بیهوش می‌شود. گل او به عابدزاده بر اثر لیز خوردن پای عقاب آسیا، باعث می‌شود علاوه‌بر اینکه خودش بیهوش می‌شود، بسیاری از هواداران استقلال کارشان به بیمارستان بکشد اما پنج دقیقه بعد علی کریمی با یک ضربه سرضرب دروازه پرویز برومند را باز می‌کند و کاری می‌کند که ناصر ابراهیمی کمک علی پروین با موی سفید و سری خلوت از مو پشتک‌وارو بزند و همراه با بازیکنان پرسپولیس دور افتخار بزند. در دقیقه 90 یک توپ از طرف پرسپولیسی‌ها روی دروازه سانتر می‌شود، رأفت و برومند با هم روی هوا بلند می‌شوند و برومند توپ را تصاحب می‌کند. هر دو که روی زمین فرود می‌آیند، پس از چند لحظه که پایان رافت از برومند فاصله می‌گیرد، پرویز او را صدا می‌زند و چیزی به او می‌گوید. رأفت به سمت برومند می‌رود، ولی با مشت دروازه‌بان استقلال روبه‌رو می‌شود. مشت برومند، رأفت را نقش زمین می‌کند و بازی به جنجال کشیده می‌شود. داور کره‌ای مسابقه که بسیار متزلزل و ضعیف بازی را قضاوت کرده بود، برومند را از زمین بازی اخراج کرد، اما جالب اینجا بود که گروه پزشکی پرسپولیس که روی سر پایان رأفت رفته بودند، حدود یکی، دو دقیقه به مداوای مهاجم پرسپولیس می‌پردازند اما همین که رأفت سرش را بلند می‌کند، دوربین او را نشان می‌دهد که زیرچشمش به‌شدت کبود و قرمز شده است. البته عادل فردوسی‌پور در برنامه 90 آن سال این صحنه را نشان می‌دهد و می‌گوید: «امکان ندارد ظرف یکی، دو دقیقه کبودی به آن رنگ زیر چشم رأفت به‌وجود آمده باشد. » حتی از یک پزشک هم استعلام می‌گیرد. یک روز بعد روزنامه استقلال‌جوان می‌نویسد که پزشکان پرسپولیس روی صورت رأفت سرخاب و سفیدآب مالیده‌اند و زیر چشم او را گریم کرده‌اند! البته در آن بازی جنجال فقط به اخراج برومند ختم نمی‌شود. بازی که به پایان می‌رسد، بازیکنان دو تیم با هم زد و خورد می‌کنند که در این میان حمید استیلی و محمد نوازی درست مثل دو خروس لاری به هم می‌پرند و البته فرزاد مجیدی و مهدی تارتار هم نقش اساسی در درگیری‌ها داشتند. هنوز آن صحنه که مهدی تارتار با استوک‌هایش به کمر محمد نوازی می‌کوبد، جلوی چشم همه است. پس از اینکه با میانجیگری پلیس و بزرگان دو تیم درگیری می‌خوابد، استیلی و نوازی و برومند به زندان قصر برده می‌شوند و حدود یک روز در آنجا زندانی می‌شوند. البته پس از پایان بازی درگیری‌های شدیدی روی سکوها و حتی بیرون از ورزشگاه اتفاق می‌افتد. بیشترین خسارت به اتوبوس‌های شرکت واحد هم در نهم دی 79 وارد می‌شود به‌طوری که صبح شنبه دهم دی ماه تهران پایتخت فلج می‌شود. البته نباید از حضور مهدی هاشمی‌نسب بازیکن سابق پرسپولیس در ترکیب استقلال که در ملتهب شدن جو ورزشگاه نقش مهمی داشت گذشت. کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال پرویز برومند، حمید استیلی و محمد نوازی را با محرومیت‌هایی بلندمدت جریمه کرد. جالب اینجا بود که خود عقاب وارد این درگیری‌ها نشد. بالاخره احمدرضا عابدزاده یک‌بار در سال 73 این کار را کرده بود و چوبش را خورده بود. نکته مهم آن بازی این بود که آن روزها صداوسیما تمام صحنه‌های درگیری را نشان داد، حتی صحنه‌هایی که پس از پایان بازی اتفاق افتادند. عادل فردوسی‌پور هم یکی از بهترین گزارش‌های عمرش را ارائه داد. اوج گزارش عادل لحظه‌ای بود که درگیری‌های لفظی هاشمی‌نسب و رهبری‌فرد را گزارش کرد: «چه چیزی هاشمی‌نسب می‌گه به رهبری‌فرد؟!» پس از این داربی بود که شب بازی برای بازیکنان دو تیم ضیافت شام صلح و دوستی گذاشته می‌شد که با انتقادات زیادی هم روبه‌رو شد. درنهایت این رسم عجیب با بد قولی دو باشگاه و حاضر نشدن در هتل محل مراسم خوشبختانه از میان برداشته شد اما نکته جالب بازی این بود که کسی به آن صورت به داور بازی کاری نداشت در حالی که داور می‌توانست حسابی کتک بخورد و با خودش به کره‌جنوبی، بادمجان ببرد.

حدود سه فصل پیش در بازی راه آهن و پاس صحنه درگیری های بازیکنان با داوران یکی از صحنه های ماندگار بود. بازیکنان پس از وارد کردن مشت و لگد به داور او را حسابی تعقیب کردند و تیم داوری بخت برگشته نه میان بحت و حیرت همه گان بدون دخالت نیروی انتظامی تعقیب شدند و مثل بازی گرکم به هوا وارد تونل خروجی شدند تا جانشان در امان باشد.

صادق درودگر که به تازگی مدیرعامل نساجی قائمشهر شده است در دوران ریاست محمد دادگان بر فدراسیون فوتبال، رئیس کمیته فوتسال و سرپرست تیم ملی فوتسال بود. در یکی از بازیهای تیم ملی فوتسال در جام ملتهای آسیا بازیکن تیم ملی ایران از سوی داور اخراج شده بود.بازیکن ایرانی می خواست داور را کتک بزند که به یکباره خودش توسط درودگر کتک خورد.درودگر آنچنان بر سر وصورت بازیکن تیم ملی مشت می نواخت که اگر نمی دانستید فکر می کردید دارد بازیکن حریف یا داور را کتک می زند.بعدها درودگر در برنامه نود گفت که داشته بازیکن تیم ملی را هدایت می کرده است.صحنه های هدایت کردن درودگر از صحنه های ناب فوتبال ایران است.

چه کسی باور می‌کند که مجید جلالی، دست بزن داشته باشد؟ اما باور کنید دارد. حسین عسگری رئیس کنونی دپارتمان داوری در دیدار سال 68 و در بازی پرسپولیس- وحدت داور بازی بود و مورد هجوم مجید جلالی، سرمربی جوان تیم وحدت قرار گرفت. البته جلالی قبل از اینک به عسگری برسد ترمز کرد و به صورت مستقیم عسگری را نزد اما یکی از دستیارانش را که قصد میانجی‌گیری داشت هل داد و به عسگری خورد و تعادل حسین آقا بر هم خورد و با کمر به زمین خورد و باعث خنده تماشاگران حاضر در ورزشگاه شد. مجید جلالی مستقیم نزد اما طوری غیرمستقیم زد که عسگری زمین بخورد.