طب اسلامی داریم یا نداریم؟

مدیر کل دفتر طب ایرانی وزارت بهداشت گفت: از ظرفیت‌های دین اسلام برای ارتقا سلامت می‌توان کمک گرفت، اما این به آن معنا نیست که با نام اسلام و دین از مردم سوء استفاده کرد. 

به گزارش صدای ایران دکتر محمود خدادوست در خصوص صحبت های اخیر وزیر بهداشت و آیت الله مکارم شیرازی مبنی بر اینکه" چیزی به نام طب‌اسلامی وجود ندارد " گفت: آنچه که در ساختار تشکیلاتی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی وجود دارد در واقع دفتر «طب ایرانی» است. تمامی اسناد بالا دستی اعم از در سند ملی گیاهان دارویی و طب سنتی، سیاست های کلی سلامت ابلاغی مقام معظم رهبری، قانون برنامه پنجم و ششم توسعه توصیه و تکلیف شده است این است که وزارت بهداشت نسبت به توسعه و ادغام خدمات تایید شده طب سنتی در نظام سلامت اقدام کند. 

وی ادامه داد: وزارت بهداشت به دلیل برداشت نگاه تحجرگرایی به این طب، طب سنتی را به طب ایرانی تغییر داد، بنابراین تمامی اسناد بالا دستی تاکید بر آن داشته که طب ایرانی ریشه در فرهنگ، باور، تاریخ و تمدن کشور ما دارد لذا باید نسبت به توسعه آن اقدام شود. 

خدادوست خاطرنشان کرد: از سال 86 تا کنون 17 دانشگاه علوم پزشکی این رشته را ارائه می دهند علاوه بر آن نیز سلامتکده ها و برخی مراکز در سطح کشور این حوزه را پوشش می دهد همچنین طب ایرانی اقدامات خوبی در بحث آموزش پزشکان، پرستاران، ماماها و در همه بخش های نظام سلامت انجام داده است. که در واقع بسترسازی ادغام طب ایرانی در نظام سلامت است.

مدیرکل دفتر طب ایرانی وزارت بهداشت افزود: در سال های اخیر برخی از کلید واژه های «طب نبوی»، ‌«طب رضوی»، ‌«طب الصادق»‌، «طب اسلامی»‌، «طب روایی» و «طب قرآنی» استفاده می کنند این عناوین در هیچ کدام از اسناد بالادستی تعریف نشده است. ما نمی توانیم به وجود روایات طبی، اسم آن را طب اسلامی بگذاریم لذا معتقد هستیم که نباید از باورهای دینی مردم استفاده ابزاری شود. انسان ابعادی فراتر از ابعاد جسمانی و روانی دارد که با استفاده از ظرفیت طب رایج و سنتی نمی توان به تمامی ابعاد پاسخ داد. اتفاقا از ظرفیت دین باید در سایر ابعاد وجودی انسان و سلامت خصوصا در ابعاد روحانی و معنوی استفاده کرد.اساسا به همین منطور در دانشگاه علوم پزشکی قم دانشکده سلامت و دین راه اندازی شد که بنا دارد در خصوص چگونگی استفاده از ظرفیت دین اسلام برای حوزه سلامت تحقیق و پژوهش نماید.

وی متذکر شد: برداشت سطحی از یک روایت طبی نباید صورت گیرد، صرف نظر از ضرورت بررسی اسنادی و دلالی یک روایت، تازه به فرض صحت سند روایت، در خصوص چگونگی تشخیص بیماری و ارتباط آن بیماری و درمان پیشنهادی روایت، در جایی از روایات طبی نیامده ست بنابراین آنچه که در تکلیف وزارت بهداشت در اسناد بالادستی مهم است بر اساس قانون عمل کردن است. لذا بر اساس قانون اجازه دخالت در امر درمان عهده پزشک است و از طرفی وزارت بهداشت نیز عهده دار شده طب ایرانی را در نظام سلامت توسعه دهد به همین دلیل قابلیت و توانمندی استفاده از ظرفیت طب ایرانی را در پزشکان ایجاد می کند تا بتوانند در کنار طب رایج از آن استفاده کنند.

مدیر کل دفتر طب ایرانی گفت: اگر ابعاد مختلف انسان را بررسی کنیم به این نتیجه می رسیم که با سیاهدانه و رازیانه نمی توان به شفای پایدار دست یافت بلکه باید از ظرفیت دین استفاده کرد. از ظرفیت‌های دین اسلام برای ارتقا سلامت می‌توان کمک گرفت، اما این به آن معنا نیست که با نام اسلام و دین از مردم سوء استفاده کرد.

به گفته خدادوست، وزیر بهداشت معتقد است از ظرفیت دین برای سلامت مردم می توان استفاده کرد اما نه بدین صورت که سلامت افراد را با چندین روایت به خطر بیندازیم. در قانون نیز از قانون تشکیلات وزارت بهداشت گرفته تا قانون برنامه ششم توسعه که جدیدترین آن‌ها است، هیچ‌کجا کلمه‌ای به اسم «طب اسلامی» وجود ندارد و صحبت های وزیر بهداشت و آیت الله مکارم شیرازی بر این مفهوم است. 

مدیرکل دفتر طب ایرانی وزارت بهداشت تاکید کرد که طبق قانون اساسی ایران طبابت افراد غیرپزشک خلاف قانون است. 

خدادوست در ادامه گفت: بر اساس قانون مملکت جمهوری اسلامی ایران کسانی که می خواهند طبابت کنند و در امر درمان به صورت طب ایرانی، طب سوزنی ، طب هومیوپاتی و طب رایج مداخله داشته باشند حتما باید پایه پزشکی داشته باشند. حال فردی که پایه پزشکی دارد و می خواهد در طب ایرانی فعالیت داشته باشد باید تخصص در این زمینه بگیرد یا می تواند دوره های کوتاه مدت دارای مجوز وزارت بهداشت را گذرانده باشد. افرادی که پایه پزشکی ندارند و در حال طبابت هستند قطعا وزارت بهداشت و مرکز نظارت بر درمان دانشگاه ها به شدت با این دسته افراد متخلف برخورد خواهد کرد.