آقای رییس جمهور در سخنان قبل از انتخابات مرتبا این جمله را تکرار می کردند که من سرهنگ نیستم !!! حال باید از ایشان پرسید کدام سرهنگ ادبیات شما را به کار می برد جناب رییس جمهور حقوق دان؟ چرا در مقابل انتقادات اینقدر خشمگین میشوید؟ لطفا اندکی به کارنامه یکساله خود بنگرید...قول تحول اقتصادی صد روزه کجا و این سردرگمی یکساله کجا؟ اگر بجای نبش قبر مشکلات دولت قبل و متهم ساختن فلانی و فلانی در دولت قبل به برنامه های خود می پرداختید الان لازم نبود کلید جهنم را به مخالفان هدیه نمایید...یک نگاه اجمالی و توجه سرانگشتی به این یکسال صدارت حضرتعالی هر انسان منصفی را به انتقاد وا میدارد آنهم با توجه به شعارهای آتشین و داغ انتخاباتی شما...تنها برخی از این موارد عبارتند از سقوط هواپیمای آنتونف و کشته و مجروح شدن بیش از 60 نفر ، سانحه قطار تهران مشهد با بیش از 31 کشته و مجروح، واژگونی قطار مشهد تهران و مجروح شدن بیش از 5 نفر ، آتش گرفتن اتوبوس اسکانیا در اتوبان قم و کشته شدن 45 نفر و مصدومیت بیش از 40 نفر ، توزیع تحقیر آمیز و توهین آمیز سبد کالا و کشته شدن بیش از 5 نفر در صفوف سبد کالا ، وجود روغن پالم در لبنیات مصرفی مردم، عدم توانایی در کنترل بازار میوه و تره بار، سوء استفاده آزاد و آشکار شرکتهای لبنیات از آشفته بازار آن، گرانی قیمت بنزین و گاز و آب و برق و ...توقف و رکود فعالیت های هسته ای، ناتوانی در اعزام نماینده ایران به سازمان ملل، انفعال و ناتوانی در برابر تحقیر اتباع ایرانی در عربستان ، سربرآوردن اختلاصهای عجیب و غریب از گوشه و کنار ، برخوردهای دور از عدالت و تدبیر و امید و آرزو و ... با روزنامه ها و نویسندگان و ... بکار بردن ادبیات و الفاظ غیر دیپلماتیک در پاسخگویی به مردم و منتقدان، عدم جوانگرایی و پیری بیش از حد ساختار دولت و بی توجهی به استفاده از جوانان و اساتید دانشگاه و نمونه های بسیار دیگر که تنها در عرض این یکسال با آن مواجه شده ایم تا آنجا که یکی از روزنامه ها می نویسد حتی محمدرضا پهلوی آخرین پادشاه ایران هرگز منتقدان خود را با چنین لحنی مورد خطاب قرار نداد بلکه گفت پاسپورت خود را دریافت کنید و به خارج از ایران بروید...حال در این میان و در بین اینهمه مشکلات و مسائلی که تنها در عرض این یکسال حادث شده است جواب منتقدان را نباید به این گونه داد و حتی بی انصاف ترین مردم نیز با اندکی تامل می تواند به عدم دستیابی دولت به وعده ها پی ببرد. وعده هایی که نه تنها کم نمی شوند بلکه هنوز هیچکدام عمل نشده اند تعداد دیگری هم به آنها اضافه خواهد شد. در این میان رییس جمهور و دولت محترم باید قدر و قیمت مردم صبور و بردبار ایران را بدانند که سالهاست اکثریت آنها تنها برای داشتن آب و نان از صبح تا شب در حال دوندگی هستند و حتی یک روز را بدن اضطراب و دغدغه ی نان روز بعد به سر نمی آورند .این نه تنها دست مزد و پاداش ملتی فهیم و بردبار نیست بلکه در حکم توهین و تمسخر مردم و ادبیات دیکتاتوری است ...