توصیه های وزارت اطلاعات به مسافران سفرهای خارجی

تعطیلات نوروزی، فرصت مناسبی برای بسیاری از هموطنان است تا از این تعطیلات تقریبا طولانی و پیوسته، برای سیر و سفر استفاده کنند. در چنین ایامی، تعداد قابل توجهی از ایرانیان، سفرهای زیارتی یا سیاحتی به دیگر کشورها را انتخاب می‌کنند. 

به گزارش صدای ایران این کارشناس در ادامه گفت: کم و بیش همه کسانی که قصد سفر دارند، توصیه‌های گوناگونی را شنیده‌اند که عموما مربوط به امنیت در جاده‌ها، حفظ سلامت و رعایت بهداشت در رستوران‌ها و پرهیز از رفتارهای خطرناک در طول سفر است، اما برای بسیاری از مسافران به ویژه مسافران خارج از کشور، نکته‌ای که عموما مغفول می‌ماند، رعایت نکات حفاظتی در طول سفر است که برخلاف سایر توصیه‌ها، ضرر و آسیب‌های آن فقط متوجه یک فرد یا یک خانواده نیست، بلکه با امنیت و منافع ملی، ارتباط مستقیم دارد.توصیه‌هایی که در صورت رعایت کردن آنها نه فقط کسی به باتلاق جاسوسی برای بیگانگان فرو نمی‌رود، بلکه همان بیگانگان و عوامل سرویس‌های جاسوسی بیگانه نیز در رسیدن به اهداف‌شان ناکام خواهند ماند. نکته قابل توجه در مسافرت ایرانیان به خارج از کشور این است که مسافر یا مسافران به محض خروج از کشور در قلمرو بیگانگان و سرویس‌های جاسوسی دیگر کشورها قرار می‌گیرند.

توصیه‌های حفاظتی، موضوعی کاملا تخصصی و حرفه‌ای‌اند که فقط باید آنها را از زبان کارشناسان ضدجاسوسی وزارت اطلاعات شنید که در این حوزه مهم و حساس، تجارب چند دهه‌ای دارند.

آنچه در پی می‌آید،حاصل گفت‌وگوی خبرنگار ایسنا با یکی از کارشناسان ضدجاسوسی وزارت اطلاعات درباره جاسوسی به ویژه جاسوسی از مسافران ایرانی خارج از کشور است، وی صیانت از امنیت، آرامش و شان و شخصیت ایرانیان و سفر در بستر امن را از مهم‌ترین وظایف وزارت اطلاعات در این عرصه برشمرد، چگونگی توجه عوامل سرویس‌های جاسوسی بیگانه به «طعمه» نخستین نکته‌ای بود که وی به آن اشاره کرد.

این کارشناس ضد جاسوسی گفت: مسلما عوامل سرویس‌های جاسوسی بیگانه سوژه خود را هدفمند انتخاب می‌کنند به این معنی که برای به دام انداختن او، ابتدا سراغ نقطه ضعف‌ها، نیازها، مشکلات و حتی بلندپروازی‌های او می‌روند و با رسیدن به حداقل به یکی از این شاخصه‌ها، برنامه یا به اصطلاح «سناریو»ی خود را عملیاتی می‌کنند. «اشتیاق به مهاجرت یا ادامه تحصیل»، «تنگناهای مالی»، «سرخوردگی‌های اجتماعی یا فرهنگی»، «نارضایتی از نظام و حکومت»، آلودگی‌های اخلاقی به ویژه در توجه به جنس مخالف» و حتی علاقمندی‌های شخصی مانند ادامه تحصیل یا فعالیت علمی، نخستین نشانه‌هایی‌اند که عوامل سرویس‌های جاسوسی بیگانه، پس از شناسایی آن‌ها، سراغ طعمه خود می‌روند».

وی ادامه داد: «شاید این سوال پیش بیاید که آنها چگونه به این نیازها، نقطه ضعف‌ها یا ویژگی‌ها پی می‌برند. پاسخ این است که راه‌های گوناگونی وجود دارند که متداول‌ترین آنها، کسب اطلاعات اولیه از طریق «کارکنان سفارت کشور مقصد»، «کارکنان آژانس‌های مسافرتی»، «تور لیدر» یا «راهنما»، «کارکنان هتل‌ها»، «رستوران‌ها»، و به ویژه «اطلاعات موجود در فضای مجازی» است.

شیوه‌های متداول و سنتی و نیز شیوه‌های نوین و امروزی جذب افراد برای جاسوسی، نکته دیگری بود که این کارشناس ضدجاسوسی به آن اشاره کرد.

وی افزود: «مراجعه عوامل سرویس‌های جاسوسی بیگانه به اتباع کشورها برای جلب همکاری و ارائه اطلاعات و به زبانی دیگر، برای جاسوسی، عموما به دو شیوه مراجعه مستقیم و غیرمستقیم صورت می‌گیرد. در مراجعه مستقیم که اخیرا بیش از پیش نیز شده عامل بیگانه خود را مستقیما معرفی و فرد را به همکاری دعوت می‌کند. در شیوه دوم، مامور حریف،‌ با هویتی ساختگی،‌خود را به فرد مورد نظر یا همان «طعمه» نزدیک کرده و با استفاده از روش‌های آزموده شده به فریب وی اقدام می‌کنند.»

این کارشناس ضد جاسوسی وزارت اطلاعات همچنین تاکید کرد: «هوشیاری نسبت به حفاظت و مراقبت از خود و داشته‌ها و اطلاعات ذهنی یا مدارک همراه برای حضور در هر کشوری بسیار لازم و ضروری است.»

وی درباره آنچه ایرانیان باید در سفرهای خود از آن حفاظت و مراقبت کنند، ‌اظهار کرد: «نخستین گام این است که هموطنان عزیز هنگام سفر به خارج از کشور، از همراه بودن مدارکی که نیاز به آن ندارند، جدا پرهیز کنند. برای خروج از کشور داشتن گذرنامه کفایت می‌کند و نیازی به همراه داشتن مدارکی چون شناسنامه، کارت ملی، کارت‌های بانکی و یا اسناد مدارک شغلی و ... نیست. شاید دیگر نتوان تصور کرد که مسافری بدون وسایل ارتباطی الکترونیکی سفر کند، بنابراین شایسته این است که قبل از سفر، همه اطلاعات داخل گوشی‌ها، تبلیت‌ها و لپ‌تاپ‌ها را در ایران تخلیه کنند تا عوامل سرویس‌های جاسوسی بیگانه نتوانند با سوء استفاده از این دستگاه‌ها طعمه خود را گرفتار کنند. گاهی اوقات به بهانه‌های مختلف و در فرودگاه‌های کشورهای مقصد، اقدام به جدا کردن وسایل مذکور و تخلیه آنها می‌نمایند.»

وی همچنین با فرض این‌که مسافر ایرانی در کشوری دیگر دچار دردسر شده یا مستقیم و غیرمستقیم مورد مراجعه عوامل سرویس‌های جاسوسی بیگانه قرار گیرد، تاکید کرد: «اگر هر یک از هموطنان عزیزمان به هر دلیلی توسط پلیس یا نیروهای امنیتی بیگانه دستگیر شد، ابتدا خونسردی خود را کاملا حفظ کنند. هموطنان ما بدانند که طبق قوانین بین‌المللی، این حق را دارند که موضوع را به سفارت یا کنسولگری ایران اطلاع داده و درخواست کنند که وکیل و نماینده سفارت به محل بازداشت آنان مراجعه کنند. ایرانیان عزیز به هیچ عنوان پیش از اطلاع دقیق از محتوا و متن هر نوشته یا اظهارنامه، آن را امضا نکنند. بسیار شایسته است که هموطنان حتما شماره‌های تماس سفارت یا کنسولگری ایران در کشور مقصد را همراه داشته باشند. حضور در اتاق و محل اقامت و بازرسی وسایل طعمه‌ها، یکی دیگر از شگردهای سرویس‌های اطلاعاتی است که لازم است مسافران محترم، از جا گذاشتن وسایل مهم و به ویژه وسایلی و اوراقی که حاوی اطلاعات می‌باشند امتناع نموده و در مسیرهای تردد نیز مراقب اسناد و وسایل خود از دست سارقان و به ویژه افسران اطلاعاتی که به ظاهر سارق هستند، باشند.»

این مقام امنیتی در پایان گفت: «درخواست از ایرانیان عزیز این است که اگر مورد مراجعه یا سوء استفاده عوامل جاسوسی دشمن واقع شدند و یا با مراجعات و پیشنهادات مشکوکی مواجه شدند با حفظ خونسردی بی‌هیچ واهمه‌ای و در اولین فرصت موضوع را به سفارت یا سایر مسئولان ذیربط اطلاع دهند و اگر شرایطی علیه آنان فراهم کردند که خود را ناچار به همکاری با عوامل سرویس‌های جاسوسی بیگانه دیدند، به محض بازگشت به ایران مراتب را به اطلاع وزارت اطلاعات برسانند تا مشکل ایجاد شده برای آنان به درستی مدیریت شود. ایرانیان فراوانی در حال حاضر در کشور زندگی می‌کنند که مورد طمع عوامل سرویس‌های جاسوسی بیگانه قرار گرفته بودند. اما با مراجعه به مسئولان ذیربط، ضمن خنثی‌سازی توطئه تدارک دیده شده به زندگی عادی خود مشغولند. با این رویکرد حتی عزیزانی هم که ناخواسته فریب خورده‌اند و بر این باورند که آب از سرشان گذشته، مطمئن باشند که هرگز پل‌های پشت سرشان ویران نشده و خیر آنان در بازگشت از مسیری است که هیچ پایانی ندارد و فقط و فقط به تباهی ختم می‌شود. وزارت اطلاعات خواهان شادی، امنیت، سلامت و مسئول صیانت از جان و مال و شان ایرانیان است و رویکرد مشخص و پایدار ما «دست‌ گیری» است نه «مچ‌گیری».