طرح انتقال پایتخت شدنی است؟

انقال پایتخت شدنی نیست . احسن ! کاملا" صحیح است . بلکه بهتربود نماینده محترم شورای شهر میگفتند: انتقال پایتخت اگرهیچ هزینه ای هم نداشته باشد ، بازهم اقدامی عبث ودر تقابل کامل با روند توسعه پر فراز نشیب کشور – انهم درمرحله کاملا" ویژه گذراز توسعه نیافتگی - بود . ایشان بدرستی به توضیح سه نگاه دراین مورد پرداخته ، سپس از نگاهی دفاع نمودند . که : باید با استفاده از تدبیر ، مطالعه وجامع اندیشی مشکلات راحل کرد . علاوه بران ایشان گفته اند این نگاه مورد تائید شورای شهر است . واقعا" بسیار خوب . تبریک که بلاخره شورای محترم شهرتهران ، به چنین نتیجه معقول وکاملا" قابل دفائی رسید است . سایت شهرسازی وتوسعه که همواره انتقال پایخت حال جزئی یا کلی انرا نوعی کجروی وندانم کاری محض میداند . در مقالات متعددی در این سایت – از انجمله : «انتقال پایتخت ویا جستجوی راه حل» در اردیبهشت1387 ، «بازهم انتقال پایتخت ؟ » بهمن 1388 وبسیاری از مقالات دیگر ، این مسئله را مفصلا" به بحث گذارده است . اکنون جای ان دارد که رسانه ها حمت نموده به این بحث به طریقی میدانند دامن بزنند !؟ انهم با این باور که امروزه ندانم کاری هائی که در حوزه مسکن وشهرسازی ما درجریان هستند ، باتقابل با روندهای مربوط به توسعه کشوربصورت مشکل افرین ومختل کننده روند توسعه در اماده اند ، بنابراین همگان همکان موظف هستند با دامن زدن به چنین بحثهائی از نگاه های منطقی به مسائل شهری ، کلانشهری ومسکن کشور حمایت نمایند . چرا ؟ چون بفرض امروز کلانشهرهای ما حال هرچند بامشکلات وسیع جمعیت جابجاشده از روستا وشهرهای کوچکتر راجذب مینمایند . این بدان معنی است که : بجای توهماتی ، که بکلی غیرقابل تحقق هستند .توهماتی چون عنوان بغایت مسخره ,,مهاجرت معکوس,, ، ,, تمرکز زدائی ,, ومشابه ان به تقویت وتوسعه کلان شهر ها وبالابردن هرزمان بیشتر ظرفیت انها پرداخته تا بجای هرج ومرج های ناشی ازتوهمات پیش رو ، شبکه کلان شهرهای هرزمان بیشتر تقویت شده تا بتوانند بیش پیش ، نقش خود را در روند توسعه کشور ایفا نمایند . این مسائل مفصلا" طی مقالات متعددی در سایت « شهرسازی وتوسعه » مطرح شده است . ازنقد متقابل سپاس گذار خواهیم بود .

، در واقع هرچه بیشتر درباره سخنان عضو ناظردر شورای انتقال پایتخت تامل نمود م ، نشانی از پژوهشی همه جانبه ودر واقع توجه به خصلتهای شهرنشینی وبلخش شهری ما در این مرحله از توسعه کشور – مرحله بسیار ویژه گذر از توسعه نیافتگی کشور- را نیافتم . راقم این اظهارنظرقریب به پنجاه سال است در زمینه شهرنشینی ،توسعه شهری وویژگیهای ساختاری انها مطالعه وتحقیق مینماید . بنابراین انچه موافقین انتقال مطرح نموده اند ، مانند تمرکز بیش از حد اضافه شدن بیش از صد هزار نفردرسال به جمعیت تهران ، اصولا" بحثهای بی پایه ناشی از عدم توجه به علل بوجود امدن وضع موجوددربخش شهری ما وسایر جوامع پیرامونی است . بفرض میتوان از این مدعیان پرسید در کدام کشورجهان درحال توسعه هم قد وقواره کشور ما ، میزان جمعیتی که در سال به کلان شهر اصلی شان افزوده میشود کمتر ازتهران است ؟ استامبول ، قاهره ،شهر مکزیکو ، سائوپاولو، جاکارتا ، کراچی و بلاخره کدام ؟ (یک نمونه بعنوان مثال: به شهر لاگوس درنیجریه سالانه نهصد هزار نفر افزوده میشود) اگر سطحی نگری را کناربگذاریم ،قبل از هربحثی میباید به سه نکته مهم بعنوان پیش فرضهای پایه در این زمینه، توجه نموده وسپس به بحث ادامه داد . پیش فرض اول : ما کشوری هستیم که هم اکنون درصد رشد جمعیتش ، مانند اکثر کشورهای در حال توسعه که در صد شهرنشینی شان از 50 در صد جمعیت کل انها فراتررفته با شتاب رشد جمعیت منفی مواجه است! این بدان معنی است که: به احتمال زیاد رشد جمعیت کشور ماهم در ربع سوم سده میلادی کنونی به صفر خواهد رسید ! خوب روند مذکور چه ویژگی عمده ای دارد ؟ پاسخ مشخص : روندی کاملا" اجتناب ناپذیر است ! یعنی با هیچ سیاست ، برنامه ، ترفند و جلوگیریهای دستوری وغیره نمیتوان انرا تغییرداد!!؟ پیش فرض دوم : باوجود منفی بودن شتاب رشد جمعیت کشورما وسایرکشورها هم سطح ما در جهان پیرامونی ، جمعیت بخش شهری کشور نسبت به کل جمعیت روز بروز افزایش یافته تاجائی که جمعیت شهری مادر سال 2050 از 90 درصد کل جمعیت کشور در ان زمان فراتر خواهد رفت . یعنی بخش شهری ما جمعیت اش بطور مطلق در ان زمان بیشتر از صدمیلیون نفرخواهد شد !؟ این روند نیز قطعی است و همچنین بکلی «اجتناب ناپذیر » است . توجه بفرمائید امروزه درصد شهرنشینی در امریکای لاتین بین 75 تا 85 در صد است این درصد هم اکنون در ترکیه 75 در صد و دربسیاری از کشورهای دیگر نیز باشتاب درحال افزایش است .البته فعلا" به استثنای کشورهائی نظیر افغانستان واتیوپی ومعدود کشورهائی که درجه توسعه ای مشابه کشورهای نامبرده است . پیش فرض سوم : شهرنشینی مذکور در کلیه کشورهای نامبرده بدون استثنا با گرایش به استقرار متمرکز در تجمعهای جمعیتی- در کلانشهرهای عمده این جوامع – مواجه است. این روند هم بکلی غیر اجتناب بوده ،به وضوح نشان میدهد تا چه اند ازه ،ارزوهائی همچون :توزیع متوازن جمعیت، ،تمرکززدائی ، ویاعبارت مسخره مهاجرت معکوس بکلی از توهمات غیر قابل تحقق فراتر نمیروند . حال اگر پنبه را از گوشمان در اورده ،برای واقعیت های غیر قابل اجتناب گوش شنوا داشته باشیم .قبل اغازهر بحثی دراین زمینه، پیش فرضهای مطرح شده را مور توجه قراردهیم . پیش فرضهائی که حاکی از غیر قابل اجتناب بودن روند های مذکور هستند ، براحتی در خوهیم یافت که چرا سیاست گذاریهای ما طی پنجاه سال گذذشته در این زمینه این چنان مزید برعلت شده اند ؟!! یا چرا علی رقم این مزید برعلت شدن هاا هنوزهم به توهمات وخواسته ها ی ، مطلقا" غیر قابل تحقق ، که در واقع در صورت تحققی اجباری ودستوری موجب مشکلات لاینحلی خواهند شد !؟ مشکلاتی نظیر بفرض رشد بی بدیل حاشیه نشینی وغیره .ا ین مسائل مفصلا" طی مقالات متعددی در سایت « شهرسازی وتوسعه » مطرح شده است . ازنقد متقابل سپاس گذار خواهیم بود .