تعداد زنان معتاد رو به افزایش و سن آنها رو به کاهش است
یک پزشک عمومی گفت: به دلیل قبح بیشتر اعتیاد در زنان، گاهی آنان از مراجعه به مراکز درمانی خودداری میکنند.
یک پزشک عمومی گفت: به دلیل قبح بیشتر اعتیاد در زنان، گاهی آنان از مراجعه به مراکز درمانی خودداری میکنند.
به گزارش صدای ایران،شاعره امیریشریفی در گفتوگو با ایسنا- با بیان اینکه «زنان در بسیاری از آسیبهای اجتماعی، بیشتر از مردان آسیب میبینند و در این میان اعتیاد از جمله آسیبهای اجتماعی است که به زنان بیشتر لطمه وارد میکند»، اظهار کرد: زنانگی با محجوبیت خاصی در ذهنها عجین شده است و از این رو، بروز اعتیاد در میان زنان جلوه ناخوشایندتری دارد.
وی افزود: به دلیل قبح بیشتر اعتیاد در زنان، گاهی آنان از مراجعه به مراکز درمانی خودداری میکنند و این مسئله باعث میشود، بخش قابل توجهی از جمعیت زنان معتاد در آمار گنجانده نشود.
این پزشک عمومی با اشاره به اینکه «آمار دقیقی از جمعیت زنان معتاد در اختیار نیست»، ادامه داد: بر اساس برخی آمارهای غیررسمی، 9.6 درصد معتادان را زنان تشکیل میدهند. آمار وزارت بهداشت حاکی از این است که بهازای هر هشت مرد معتاد، یک زن معتاد در جامعه وجود دارد. درصد بالایی از جمعیت زنان معتاد هم در فاصل سنی 20 تا 34 سال قرار گرفتهاند.
وی تصریح کرد: متاسفانه تعداد زنان معتاد رو به افزایش و سن گروه مورد نظر رو به کاهش است. همچنین مصرف مواد اپیوئید الگوی غالب مصرفی است، اما گرایشها به سمت محرکهایی مثل شیشه نیز روند روبه رشد دارد.
امیریشریفی افزود: در گذشته نهچندان دور مهمترین عامل ابتلای زنان به اعتیاد را خانواده وی میدانستند، اما در حال حاضر علل مختلفی در بروز و ظهور این پدیده نقش دارد. ازجمله این علل میتوان به مواردی مثل مصرف مواد محرک برای لاغری و خوشاندامی، پذیرفتهشدن در گروه همسالان در دختران نوجوان، رفع خوابآلودگی، افزایش میل جنسی و وجود یک مرد معتاد در خانواده دانست.
وی با بیان اینکه «درمان اعتیاد الگوی جنسمحور ندارد و باید از راهکارهای کلی تبعیت کرد»، ادامه داد: زنان و مردان در فرایند درمان تفاوتهایی با یکدیگر دارند. زنان کمتر به مراکز درمانی مراجعه میکنند. معمولاً یک نوع ماده مخدر مصرف میکنند. آنها در مقایسه با مردان در طول درمان و بعد از آن بیشتر برای مصرف مواد وسوسه میشوند و تبدیل مصرف تدخینی به تزریقی در زنان حدود دو سال زمان میبرد، این در حالی است که در مردان هشت سال به طول میانجامد.
این درمانگر گفت: اگر در روند درمان اعتیاد زنان، سیکلهای هورمونی مورد توجه قرارگیرد، درمان راحتتر صورت میپذیرد. در دو هفته آخر چرخه قاعدگی زنان، ترشح هورمون پروژسترون افزایش مییابد. این هورمون میتواند وسوسهشدن برای مصرف مواد را تا حدی کنترل کند.
امیریشریفی افزود: در شهر مشهد نیز مانند دیگر شهرهای کشور مراکز درمانی سرپایی ترک اعتیاد، مراکز گذری و کمپها مشغول خدمترسانی به افراد مراجعهکننده هستند. باید به این نکته توجه کرد که پزشک درمانگر از بین برنده اعتیاد نیست. کمک به افراد معتاد نیازمند همکاری هر سه قوه و ارگانهای مختلف زیرمجموعه این قواها و تلاش رسانههاست.
به گزارش صدای ایران،شاعره امیریشریفی در گفتوگو با ایسنا- با بیان اینکه «زنان در بسیاری از آسیبهای اجتماعی، بیشتر از مردان آسیب میبینند و در این میان اعتیاد از جمله آسیبهای اجتماعی است که به زنان بیشتر لطمه وارد میکند»، اظهار کرد: زنانگی با محجوبیت خاصی در ذهنها عجین شده است و از این رو، بروز اعتیاد در میان زنان جلوه ناخوشایندتری دارد.
وی افزود: به دلیل قبح بیشتر اعتیاد در زنان، گاهی آنان از مراجعه به مراکز درمانی خودداری میکنند و این مسئله باعث میشود، بخش قابل توجهی از جمعیت زنان معتاد در آمار گنجانده نشود.
این پزشک عمومی با اشاره به اینکه «آمار دقیقی از جمعیت زنان معتاد در اختیار نیست»، ادامه داد: بر اساس برخی آمارهای غیررسمی، 9.6 درصد معتادان را زنان تشکیل میدهند. آمار وزارت بهداشت حاکی از این است که بهازای هر هشت مرد معتاد، یک زن معتاد در جامعه وجود دارد. درصد بالایی از جمعیت زنان معتاد هم در فاصل سنی 20 تا 34 سال قرار گرفتهاند.
وی تصریح کرد: متاسفانه تعداد زنان معتاد رو به افزایش و سن گروه مورد نظر رو به کاهش است. همچنین مصرف مواد اپیوئید الگوی غالب مصرفی است، اما گرایشها به سمت محرکهایی مثل شیشه نیز روند روبه رشد دارد.
امیریشریفی افزود: در گذشته نهچندان دور مهمترین عامل ابتلای زنان به اعتیاد را خانواده وی میدانستند، اما در حال حاضر علل مختلفی در بروز و ظهور این پدیده نقش دارد. ازجمله این علل میتوان به مواردی مثل مصرف مواد محرک برای لاغری و خوشاندامی، پذیرفتهشدن در گروه همسالان در دختران نوجوان، رفع خوابآلودگی، افزایش میل جنسی و وجود یک مرد معتاد در خانواده دانست.
وی با بیان اینکه «درمان اعتیاد الگوی جنسمحور ندارد و باید از راهکارهای کلی تبعیت کرد»، ادامه داد: زنان و مردان در فرایند درمان تفاوتهایی با یکدیگر دارند. زنان کمتر به مراکز درمانی مراجعه میکنند. معمولاً یک نوع ماده مخدر مصرف میکنند. آنها در مقایسه با مردان در طول درمان و بعد از آن بیشتر برای مصرف مواد وسوسه میشوند و تبدیل مصرف تدخینی به تزریقی در زنان حدود دو سال زمان میبرد، این در حالی است که در مردان هشت سال به طول میانجامد.
این درمانگر گفت: اگر در روند درمان اعتیاد زنان، سیکلهای هورمونی مورد توجه قرارگیرد، درمان راحتتر صورت میپذیرد. در دو هفته آخر چرخه قاعدگی زنان، ترشح هورمون پروژسترون افزایش مییابد. این هورمون میتواند وسوسهشدن برای مصرف مواد را تا حدی کنترل کند.
امیریشریفی افزود: در شهر مشهد نیز مانند دیگر شهرهای کشور مراکز درمانی سرپایی ترک اعتیاد، مراکز گذری و کمپها مشغول خدمترسانی به افراد مراجعهکننده هستند. باید به این نکته توجه کرد که پزشک درمانگر از بین برنده اعتیاد نیست. کمک به افراد معتاد نیازمند همکاری هر سه قوه و ارگانهای مختلف زیرمجموعه این قواها و تلاش رسانههاست.
خبرهای مرتبط
گزارش خطا
آخرین اخبار