موسویان: در صورت همکاری اروپا با آمریکا برجام عملا سقوط می کند

«سید حسین موسویان» عضو اسبق گروه مذاکره کننده هسته ای و «سینا طوسی» پژوهشگر دانشگاه پرینستون آمریکا در مقاله ای برای مجله نشنال اینترست آمریکا نوشتند: تاکتیک فشار ترامپ علیه ایران نتیجه نخواهد داد زیرا این مورد، موجب تشدید خطرناک خصومت ها خواهد شد.

به گزارش صدای ایران از ایرنا ، در این مقاله که دیروز (پنجشنبه ) منتشر شد، آمده است: دونالد ترامپ رئیس جمهوری آمریکا در سخنرانی سالانه خود درکنگره آمریکا با وحشتناک خواندن برجام، از کنگره خواست که نقایص آن را برطرف کند. وی قبلا اروپا و کنگره را تهدید کرده بود که درصورت عدم اقدام، از برجام خارج خواهد شد. با این تهدیدات بنظر می رسد که سرنوشت برجام به توافقات آتی اروپا و آمریکا بستگی دارد. 

با وجودی که اروپایی ها ترامپ را برای حفظ برجام تحت فشارقرار داده اند، اما درمورد موضوعات موشکی و نقش منطقه ای ایران، آمریکا را همراهی و در این مورد اقدام به تشکیل یک گروه کاری مشترک با آمریکا نموده اند. هدف ترامپ از تهدید خروج از برجام، این است که به بهانه موضوعات موشکی و منطقه ای، تحریم های چندجانبه بین المللی جدید علیه ایران اعمال کند. 

با وجودی که دکتر«کمال خرازی» رئیس شورای راهبردی روابط خارجی ایران گفته که درصورت پایبند بودن اروپا به برجام، ایران نیز به تعهداتش پایبند خواهد ماند، لاکن درصورتی که اروپا دراعمال تحریم های جدید علیه ایران به بهانه موضوعات موشکی و منطقه ای آمریکا را همراهی کند، برجام عملا سقوط خواهد کرد. 

این مقاله می افزاید: واقعیت این است که سیاست های فعلی ترامپ، روند مناسبات اقتصادی جهانی با ایران را کند کرده و لذا اگر اروپا مایل به حفظ برجام است باید با امتیازات بیشتر به ایران، خلاء فعلی ایجاد شده براثر کارشکنی های آمریکا را پرکند نه اینکه آمریکا را برای فشار و تحریک بیشتر علیه ایران همراهی کند. قراردادن ایران در موقعیتی که به تمام تعهداتش پایبند باشد اما از مزایای اقتصادی برجام محروم شود، به معنی مرگ برجام خواهد بود و این دقیقا همان چیزی است که ترامپ از ابتدا بدنبال آن بوده است. 

برای درک عواقب خطرناک سیاست فشار علیه ایران، بررسی تاریخ مذاکرات هسته ای با ایران، مفید خواهد بود. در مقاله منتشره اخیر در فصلنامه واشنگتن، درس های اصولی از گفت وگوهای هسته ای که می تواند درمورد نحوه تعامل با ایران مفید باشد، را تشریح کردیم. ترامپ تصور می کند آمریکا با تشدید فشار هم می تواند به اهداف بلندمدت خود دست یافته و هم برجام را تغییر دهد. این تصور منجر به تشدید خطرناک خصومت ها خواهد شد. 

در ادامه مقاله آمده است: در دوران ریاست جمهوری بوش و دوره اول اوباما، سیاست تشدید تحریم و فشار حداکثری اعمال شد اما ایران به موازات افزایش تحریم ها، برنامه هسته ای خود را گسترش داد تا جایی که یکماه با نقطه گریز فاصله داشت. این درس از تجربه دوران مذاکرات هسته ای نشان می دهد که تصورات ترامپ برای افزایش فشار درمورد موضوعات موشکی و منطقه ای نیز نتیجه معکوس و نهایتا بحران تشدید خواهد شد زیرا ایران برای تامین منافع ملی خود دست روی دست نخواهد گذاشت. 

آنها تاکید کردند: برای مثال، ایران در شرایط فعلی بطور داوطلبانه برد موشکی خود را به 2000 کیلومتر محدود کرده است. اما در صورت تشدید اعمال تحریم های جدید، همانطور که یک فرمانده نظامی گفته، ایران می تواند برد موشکی خود را افزایش دهد. همچنین ایران ممکن است در پاسخ به فشارهای غرب، اتحاد نیروهای ضد غرب درمنطقه را تقویت کند. 

موسویان و طوسی در این مقاله نوشتند: دلیل حصول توافق هسته ای این بود که اوباما تصمیم گرفت مسیر جنگ و افزایش تهدید و فشار را کنارگذاشته تا دو طرف بتوانند امتیازات خود را از طریق مذاکره نقد کنند. با چنین مذاکراتی هردو طرف در مورد فرمول میانه توافق کردند به نحوی که آمریکا و قدرت های جهانی حقوق هسته ای ایران از جمله غنی سازی را پذیرفتند و ایران هم اقدامات لازم درمورد شفافیت و اعتمادسازی برای اطمینان از ماهیت صلح آمیز برنامه هسته ای اش را پذیرفت.

اگر اروپا و آمریکا مایل به همکاری های منطقه ایران هستند باید با احترام به حق حاکمیت، نگرانی های مشروع امنیتی تهران را درک نموده و به حقوق دفاعی ایران احترام بگذارند. نقش اروپا و آمریکا باید درجهت تامین صلح و ثبات، بالانس قدرت میان قدرت های منطقه ای و بهبود روابط کشورهای درگیر همچون ایران و عربستان باشد نه اینکه آتش بیار معرکه شده، به خصومت ها در منطقه دامن زده و روند مسابقه تسلیحاتی در منطقه را تشدید کنند. 

این مقاله افزود: در این راستا آمریکا و اروپا باید درک کنند که تخریب برجام به صلح و ثبات در منطقه کمک نخواهد کرد بلکه باید ضمن حفظ برجام، باید از ظرفیت های آن برای عاری سازی خاورمیانه از سلاح های کشتار جمعی استفاده کنند. برجام نشان داد که تعامل سازنده میان ایران و غرب امکان پذیر است به شرطی که دو طرف بادرک منافع مشروع یکدیگر، بدنبال راه حل برد-برد باشند. نهایت اینکه بدون اجرای کامل و صحیح برجام، ایران اعتمادی به مذاکره در سایر زمینه ها نخواهد داشت.