سرنوشت فیلم‌های ایرانی را مافیا تعیین می‌کند

 تهیه‌کننده فیلم حریم شخصی معتقد است؛ قبل از مواجهه مخاطبان با یک فیلم، سینماداران تقدیر آن فیلم را رقم زده و مشخص می‌کنند چقدر باید بفروشد یا نفروشد.

به گزارش صدای ایران،عبدالرضا ساعتچی‌فر (تهیه‌کننده فیلم سینمایی حریم شخصی) با اشاره به آخرین وضعیت اکران این فیلم گفت: خوشبختانه مخاطبان از فیلم خوب استقبال کردند و اکثر بلیت‌های سانس‌های مختلف به فروش رفته و تمام شده است با این وجود سینما‌ها به ما سانس اضافه نمی‌دهند. از طرف دیگر سانس‌های فیلم حریم شخصی در بسیاری از سینماهای از کیفیت پایینی برخوردار است.

وی ادامه داد: بسیاری از مخاطبانی که در اکران‌های مردمی ما را می‌بینند یا به طریق مختلف با ما در تماس هستند به تعداد کم سانس‌های فیلم حریم شخصی اعتراض کرده و معتقدند فرصت بسیار کمی برای خرید بلیت این فیلم وجود دارد.

ساعتچی‌فر با اشاره به اینکه اکران فیلم حریم شخصی در گروه آزاد انجام شده است، گفت: هم‌اکنون فیلم فقط در ۱۷ سالن سینمایی در تهران و ۱۵ سالن در شهرستان‌ها اکران می‌شود درحالیکه باتوجه به استقبالی که مخاطبان از فیلم انجام داده‌اند امکان افزایش سالن وجود دارد با این‌حال سیستم اکران این کار را نمی‌کند.

وی در پاسخ به این سوال که باتوجه به استقبال مخاطبان از فیلم اما باز سالن‌های کمتری در اختیار فیلم قرار گرفته، دلیل این امر چیست، گفت: ‌ما به سیستم مافیای اکران وصل نیستیم و خودمان به صورت مستقل عمل کرده‌ایم. از طرفی دیگر فیلم را به پخش‌کننده‌های حال حاضر ندادیم و خودمان آن را در سینما‌ها پخش کردیم. به دنبال این تصمیم قطعاً یکسری از روابط و رانت‌ها را با صاحبان سالن‌های سینمایی از دست دادیم. به همین دلیل بعضی سینماداران دوست ندارند فیلم حریم شخصی فروش خوبی داشته باشد.

وی ادامه داد: من معتقدم که رانت و مافیا در بحث اکران وجود دارد در این میان گروهی از تهیه‌کنندگان و پخش‌کنندگان، سالن سینما دارند. طبیعی است وقتی من به عنوان پخش‌کننده؛ سالن سینما هم دارم، فیلمی را نمایش می‌دهم که سهم بیشتری در آن به عنوان پخش‌کننده دارم.

ساعتچی‌فر ادامه داد: در دوره‌ای تهیه‌کنندگان مشخص می‌کردند چه فیلمی ساخته یا اکران شود ولی چند سالی است که سینماداران و مدیران سالن‌های سینمایی تعیین می‌کنند چه فیلم‌هایی ساخته شده و و اکران یا حتی پرفروش شوند.

وی ادامه داد: برای اکران فیلم حریم شخصی از ماه‌ها قبل با روسای سرگروه‌های مختلف سالن‌های سینمایی رایزنی کردیم اما همه آن‌ها به ما گفتند که ما امکان و فرصتی برای اکران این فیلم نداریم بعدها متوجه شدیم فیلم‌هایی که بعد از ما پروانه نمایش گرفته‌اند با سرگروه‌های مختلف قرارداد بسته‌اند و تنها ما از غافله عقب مانده‌ایم.

ساعتچی‌فر ادامه داد: البته معتقد نیستم حتما برای همه فیلم‌ها مساوات باید برقرار شود یعنی اگر فیلمی مخاطب نداشت، سانس اکران برابر داشته باشد بلکه معتقدم باید در اکران عدالت رعایت شود یعنی فیلم‌هایی که مخاطب و امکان فروش دارند فرصتی برابر با هم داشته باشند و به هر فیلمی بنا به استحقاق آن بها داده شود. اگر فیلمی هم مخاطب داشت یا بفروش بود، به آن سانس بیشتری بدهند نه اینکه همه سانس‌های یک سالن سینما فقط در اختیار یک فیلم باشد.

وی ادامه داد: امروز گروهی از سینما‌ها طرفدار یک فیلم هستند و برای آنکه از طرف شورای صنفی نمایش مورد اعتراض قرار نگیرند چند سانس محدود را آنهم در صبح که مخاطب کمتری هست، به فیلم‌های دیگر می‌دهند و تازه همان سانس‌ها قابلیت خرید بلیت ندارند.

وی ادامه داد: در سیستم اکران در ایران برخی سالن‌های سینما نقش سرگروه و رئیس را بازی می‌کنند و وقتی آن‌ها از فیلمی حمایت می‌کنند به صورت طبیعی سایر سالن‌های سینمایی نیز مجبور به حمایت از آن فیلم خاص می‌شوند و این مسئله حتی در شهرستان‌ها وجود دارد.

وی ادامه داد: امروز به‌جای آنکه مخاطبان تعیین کنند چه فیلمی در سینما خوب است یا پرفروش، سینماداران بخت و تقدیر یک فیلم را در آستانه اکران تعیین کرده و مشخص می‌کنند هر فیلمی به چه میزان فروش باید برسد. این سینماداران هستند که ظرف هر فیلم را برای برداشت از منبع اکران مشخص می‌کنند و اصلا اجازه نمی‌دهند مخاطبان؛ خوب و بد بودن یک اثر را تعیین کنند و درباره فیلم تصمیم بگیرند. در این میان هرقدر از فیلم استقبال شود فایده‌ای ندارد زیرا سرنوشت و تعداد سانس‌های آن از قبل تعیین شده است.

وی ادامه داد: اگر سیستم اکران ما صحیح بود ابتدا به هر فیلم حداقل سانس‌ها را اختصاص می‌داد و بعد اجازه می‌داد اگر مخاطبان از آن فیلم استقبال کردند تعداد سانس‌ها را بیشتر کنند نه اینکه برای یک فیلم خاص از ابتدا تعداد سانس‌های زیادی در نظر گرفته شود و برای سایر فیلم‌ها سانس‌های بسیار کمتری اختصاص پیدا کند.