حاج قاسم را همه دوست دارند، چون برایش اصولگرا و اصلاح طلب فرقی ندارد

به گزارش صدای ایران روزنامه اعتماد نوشت: قاسم سلیمانی چند چهره دارد؛ چهره یک ژنرال نظامی موفق با شخصیتی پیچیده. این چهره‌ای است که رسانه‌های خارجی از سلیمانی ترسیم می‌کنند. چهره فرمانده‌ای مقتدر، زیرک و پرقدرت برای آنهایی که اخبار مبارزه‌های او با تروریست‌ها را دنبال کرده‌اند.

درباره سردار افسانه‌ها و روايت‌هاي نادقيقي هم شكل گرفته است. روايت‌هايي كه ظاهرا به قصد پاسداشت شجاعت‌هاي او نوشته مي‌شوند اما در باطن با رويه سردار كه اين سال‌ها در سكوت كارش را كرده در تناقض كامل است. براي كرماني‌ها اما سردار به نام «حاج قاسم» شناخته مي‌شود. نه يك كلمه كم و نه يك كلمه بيش. وقتي كسي در جمع رزمندگان سابق يا در محفلي در كرمان از «حاج قاسم» سخن بگويد؛ كمتر كسي است كه بپرسد كدام حاج قاسم. درباره چهره كرماني حاج قاسم بسياري از همرزمانش سخناني دارند كه مي‌توان ساعت‌ها آنها را شنيد. آنها در پي اسطوره‌سازي غير دقيق از فرمانده نيستند. بلكه شخصيت كسي را توصيف مي‌كنند كه از جواني تا حالا با خونسردي تمام پله‌ها را آرام بالا رفته است. اكثر قريب به اتفاق فعالان اجتماعي، سياسي و رزمندگان سابق دست‌كم بر سر دو ويژگي حاج قاسم توافق دارند.

بسياري معترفند كه حاج قاسم در استان كرمان هم در ميان اصلاح‌طلبان محبوب است و هم در ميان اصولگرايان. او در تمام طول سال‌هاي جنگ و پس از آن به جز مواردي انگشت‌شمار از ورود به مباحث سياسي پرهيز كرده و كوشش كرده حلقه يارانش را تنگ نكند. از همين روست كه در روزهايي كه هنوز عده‌اي در حال چرتكه انداختن براي شركت يا عدم شركت در مراسم ترحيم آيت‌الله هاشمي بودند؛ حاج قاسم در روز خاكسپاري انگشتري را كه از كربلا به همراه آورده بود به عفت مرعشي هديه كرد تا روي پيشاني مرحوم بگذارند و بعدا مراسم خاكسپاري انجام شود و اينچنين است كه در ايام فاطميه طبق سنت هرساله در كرمان مراسم روضه خواني‌اش را برپا مي‌كند، از اصلاح‌طلب تا اصولگرا به روضه خواني مي‌آيند و پس از آن با «حاج قاسم» مي‌نشينند به گپ زدن.

جنگ كه شروع شد قاسم سليماني هم مثل بسياري از جوان‌هاي ديگر دست به كار شد تا كاري كند. به گفته يكي از هم‌رزمان او، سليماني ابتدا كارش را به عنوان مربي آموزشي رزمندگان شروع كرد. او پس از مدتي راهي جبهه شد و با يارانش گرداني را تشكيل داد كه در روزهاي ابتداي جنگ به نام «گردان بچه‌هاي كرمان» شناخته مي‌شد. رفته‌رفته گردان دوم كرماني‌هاي حاضر در جنگ هم شكل گرفت و بعد از آن تيپ و لشكر ٤١ ثارالله تشكيل شد. يكي از همرزمان حاج قاسم كه علاقه‌اي به آوردن نامش ندارد؛ چگونگي شكل‌گيري لشكر ثارالله را شرح مي‌دهد: « بعد از عمليات طريق القدس در سال ٦٠ تيپ ثارالله با فرماندهي حاج قاسم تشكيل شد تا سال ٦٢ كه براي عمليات خيبر تيپ ثارالله به لشكر ٤١ ثارالله كرمان تبديل شد.» حاج قاسم به عنوان نخستين فرمانده لشكر ٤١ ثارالله تا اواخر دهه هفتاد در همين مسووليت ماند. در نيمه اول دهه هفتاد حاج قاسم فرماندهي مبارزه با اشرار در جنوب شرق كشور را بر عهده داشت و در نتيجه اين فرماندهي بسياري از باندهاي قاچاق مواد مخدر منهدم شدند و شهرهايي كه به ناامني شهره شده بودند روي آرامش ديدند. حاج قاسم در تمام سال‌هاي جنگ و پس از آن تا امروز رابطه منظمش را با همرزمانش حفظ كرده است.

اين رابطه به سنت تبديل شده و معمولا دست كم سالي دو مرحله اتفاق مي‌افتد. يكي در ايام فاطميه كه مجلس عزاي حضرت زهرا (س) را در كرمان بر پا مي‌كند و همرزمانش را هم از سراسر استان دعوت مي‌كند و ديگري يكي از روزهاي آخر ماه رمضان كه رفقايش را به سفره افطاري دعوت مي‌كند. 

يكي از چهره‌هاي قديمي جنگ درباره اين جلسه‌ها مي‌گويد: «معمولا در اين جلسات فضاي لذت بخشي حاكم است و خيلي وقت‌ها حاج قاسم مي‌خواهد كه كسي فيلم يا صوت هم تهيه نكند و جلسه بسيار صميمي و خصوصي پيش مي‌رود.» 

ارتباط نزديكي او با فرماندهان لشكر و همرزماني كه شهيد شده‌اند هم موجب شده حاج قاسم خودش را موظف بداند در مراسم بزرگداشت آنها شركت كند. چنان كه وقتي سردار محمدعلي ‌الله‌دادي در سال ٩٣ در سوريه شهيد شد شخصا خودش را به شهر پاريز رساند تا در مراسم تشييع پيكر همرزم سابقش حضور داشته باشد.

يكي از رويه‌هاي حاج قاسم ديدار با خانواده‌هاي شهداست. او از هر فرصتي براي اين كار بهره مي‌گيرد. يكي از ديدارهايي كه خبرساز شد حضور در منزل پدري اسحاق جهانگيري، معاون اول رييس‌جمهور بود كه دو برادرش در زمره شهداي جنگ هستند. هر چند اين ديدار خبري شد و از دل آن تفسيرهاي گوناگوني ارايه شد؛ اما آنها كه حاج قاسم را مي‌شناسند، مي‌دانند كه او خيلي وقت‌ها شهداي لشكري كه سال‌ها فرمانده‌اش بوده است را با نام كوچك مي‌شناسد و هر از چندگاهي به خانه‌شان سر مي‌زند.