امین تارخ: مردم ستاره مورد نظرشان را تحسین می‌کنند/ سینمای ایران اعتلایش را مدیون فردین است
به گزارش صدای ایران،تارخ در ابتدای گفتگو درباره اولین فیلم‌هایی که در سینما دیده است، گفت: «در سال‌های 45 و 46 فیلم‌های فردین روی بورس بود و من بعدها فکر می‌کردم که قبل از حضور او در سینما، آنچنان خبری از تماشاگر در سینمای ایران نبود و اعتلای سینمای ایران به لحاظ تماشاگر تا حد زیادی مدیون این آدم است. دیدن بازی‌های بازیگرانی مانند فردین و بهروز وثوقی که بهترین بازیگران آن سال های سینمای ایران است نقش زیادی در حضور مخاطبان در سینما داشت، فیلم «قیصر» را هیچگاه نمی‌توان فراموش کرد و من بارها این فیلم را دیدم.»
این بازیگر درباره حضورش در دانشگاه هنرهای زیبا بیان کرد: «در آن سال‌ها بهرام بیضایی به ما تاریخ نمایش درس می‌داد. برای ایفای نخستین نقشم همراه با تمام دانشجویان دانشگاه تست بازیگری دادم و برای نقش اول انتخاب شدم که برایم بسیار هیجان‌انگیز و باورنکردنی بود. بعد از بازی در دو نمایش لورنزو و اتللو چندین پیشنهاد برای بازی در فیلم سینمایی داشتم. سینما را با «مرگ یزدگرد» بهرام بیضایی آغاز کردم که برایم افتخار بزرگی است.»
او در پاسخ به اینکه از بهرام بیضایی چه آموختی، بیان کرد: «وقتی دو ماه فرصت تمرین تئاتر داشته باشم و سه ماه و نیم هم سر فیلمبرداری کار بودم، فرصت بسیار زیادی است که از بیضایی بیاموزم. کارگردان هایی از جمله بیضایی، مهرجویی، کیمیایی و حاتمی هیچ وقت نمی گویند چه بکن، بلکه می خواهند تحکم نکنند. به نظرم به گونه ای همه چیز را می چیدند که بتوانی بهترین بازی را انجام دهی. اصولا چه کاری را بهتر است انجام ندهی را به بازیگر می گفتند تا بهترین او را داشته باشند.»
تارخ در مورد اولین حضور تلویزیونی‌اش گفت: «تشخیص شخص محمدعلی نجفی بود که نقش شیخ حسن جوری را بازی کنم.»
در ادامه این برنامه بازیگر «سرب» نظر خود درباره بخشی از فیلم هایی که در آن ایفای نقش کرده است، بیان کرد: ««دلشدگان» تعظیم اهالی سینما به اهالی موسیقی بود، بازی در فیلم «آنها هیچ کس را دوست ندارند» تجربه بسیار بدی بود، یکی از ظلم‌هایی که به من شد در رابطه با «پرونده هاوانا» بود. برای این فیلم کاندید بهترین بازیگر مرد شدم. ای کاش این فیلم نمایش داده می‌شد. «رییس» هم همکاری خوبی با مسعود کیمیایی بود، دوست دارم تجربه دیگری با آقای کیمیایی داشته باشم تا آن چیزی باشد که هردو مان دوست داریم انجام دهیم.»
او همچنین درباره ستاره‌سازی در سینما و مخالفت‌هایی که همیشه و از قدیم با آن می‌شد، گفت: «اگر با خلق ستاره در سینما مخالفت شود، مردم ستاره مورد نظر خود را پیدا کرده و او را تحسین می‌کنند، اگر بناست حضور یک بازیگر موجب فروش بهتر فیلم یا یک تولید ملی شود، چرا نباید این اتفاق بیفتد؛ سینما روی استار می چرخد و زمانی که جلوی آن را گرفتیم نتایج منفی آن را هم دیدیم.»
تارخ درباره فیلم‌های کمدی هم اضافه کرد: «ما در کشوری زندگی می‌کنیم که دارای ملتی اخلاق‌مدار و تاریخ کهن است. برای این ملت فیلم کمدی هم لازم است اما کمدی که اندیشه‌ای را برای مخاطب ایجاد کند.»
