حاشیه ای بر ناسزاگویی یک نماینده به وزیر امورخارجه
«از نمایندگان متوقع است که مراعات آداب اسلامی در
محاورات بشود؛ و انگیزه آن یافتن حق و راه حل باشد و این امور در محیط
دوستی و صفا چون بحث های علمی در محیط مدارس فقاهتی که مقصود، یافتن واقعیت
نه تحمیل عقیده است، آقایان را بهتر و آسان تر به حقیقت می رساند.» این
بخشی از توصیه هایی است که بنیانگذار فقید جمهوری اسلامی خطاب به مجلس و
نمایندگان آن داشته است.
اهمیت مجلس شورای اسلامی در نگاه امام خمینی(ره) را می توان از لابه لای بیاناتشان دریافت. جایگاه ویژه ای که مجلس شورای اسلامی به عنوان «عصاره فضائل یک ملت» از آن برخوردار است و نقش مهم این نهاد در انعکاس خواست ها و مطالبات مردم موجب شده تا بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران در سخنان و سفارشاتشان به صورت مکرر بر این جایگاه پای فشارند. تا جایی که در دیداری با نمایندگان دوره اول مجلس شورای اسلامی، نمایندگان مردم در خانه ملت را «عصاره فضائل ملت» می خوانند.
اختلاف در مجلس در عین دوستی مطلوب است
ایشان همچنین درباره لزوم دوستی و برادری در عین اختلاف سلیقه می گویند: «اگر در یک ملتی اختلاف سلیقه نباشد، این ناقص است. اگر در یک مجلسی اختلاف نباشد، این مجلس ناقصی است. اختلاف باید باشد، اختلاف سلیقه، اختلاف رأی، مباحثه، جار و جنجال این‌ها باید باشد، لکن نتیجه این نباشد که ما دو دسته، بشویم دشمن هم. باید دو دسته باشیم در عین حالی که اختلاف داریم، دوست هم باشیم.» (صحیفه امام ، ج ۲۱، ص: ۴۷)
با تمام توصیه هایی که امام خمینی(ره) به عنوان بیانگذار جمهوری اسلامی و همچنین رهبر معظم انقلاب در خصوص رعایت اخلاق و تاکید بر ایجاد وحدت در جلسات مجلس داشته اند، اما بعضا از سوی برخی افراد و بیرونی و نمایندگان مجلس به این توصیه ها عمل نمی شود و همین مساله در خصوص اینکه برخی افراد به ویژه بعضی راهیافتگان به مجلس که با رأی ملت انتخاب شده اند، عصاره فضائل ملت هستد یا نه، تشکیک ایجاد می شود.
نمونه این رفتار نادرست را امروز در حاشیه بررسی صلاحیت «محمد جواد ظریف» وزیر امور خارجه کشورمان شاهد بودیم. جایی که ادبیات سخیفی از سوی یک نماینده درباره وزیر خارجه جمهوری اسلامی به کار گرفته شد که دروغ گو خواندن «ظریف» بنا بر آنچه رسانه ها عنوان کرده اند، بخشی از توهین های نماینده مذکور بوده است.
ماجرای ناسزاگویی به ظریف چه بود؟
ماجرا از این قرار است «هنگامی که وزیر پیشنهادی امور خارجه در حال بیان دستاوردهای برجام بود با فریاد یکی از نمایندگان مجلس مواجه می شود که او را به دروغگویی متهم و به او هتاکی می کند. خبرنگاران حاضر عنوان می کنند که الفاظ رکیکی علیه وزیر امور خارجه کشورمان به کار گرفته شده است که از انتشار آن معذورند.»
البته برخی نمایندگان مجلس بلافاصله به سراغ نماینده توهین کننده می روند و سعی می کنند او را آرام کنند تا مجلس به کار خود ادامه دهد، اما نماینده شاکی با بیان اینکه «اقتصاد خراب شده است» سخنان «محمد جواد ظریف» را دروغ می خواند. کار به جایی می رسد که یکی از اعضای هیات رئیسه برای آرام کردن فضا به سراغ نماینده مذکور می رود و سپس او با همراهی تعدادی از نمایندگان به خارج از جلسه علنی مجلس هدایت می شود.
اگرچه خبرنگاران رسانه های مختلف در خبرها عنوان کرده اند که صدای نماینده مذکور در حالی که به وزیر امورخارجه ناسزا گفته و او را دروغگو خوانده است، به وضوح شنیده شده و برخی نمایندگان تلاش کرده اند برای شنیده نشدن این توهین ها جلوی دهان این نماینده را بگیرند، اما او در گفت و گو با نمایندگان رسانه ها عنوان کرده که «من فحاشی نکردم چنین نبود! من به آماری که وزیر داشت ارائه می داد اعتراض کردم که این آمار کذب است و درست نیست. من مگر بچه ام که فحاشی کنم.»
این نماینده مجلس در واکنش به اینکه خبرنگاران صدای ناسزاگویی وی را شنیدهاند و دیده اند که دلخوش جلوی دهان وی را گرفته است، گفت: «من اعتراض کردم. فحاشی نکردم!» او سپس دلایل اعتراض های خود به وزیر امور خارجه را که بیشتر به دلیل مشکلات موجود در حوزه انتخابیه اش بوده را تشریح کرده است.
سخنی با نماینده‌ای که به آئین نامه مجل بی توجه بود
عدم توجه به مساله اخلاق ،بی توجهی به موضوع وحدت و جایگاه مجلس و نمایندگان آن، اولین مساله ای است که در چنین موضوعاتی می توان از آن انتقاد کرد. چرا باید یک نماینده مجلس بدون توجه به اینکه تمامی محتوای جلسه رأی اعتماد وزیران پیشنهادی به صورت مستقیم از رسانه های گروهی در حال پخش است، نسبت به گرفتن وقت مردم، نمایندگان، وزیران و ... اقدام کرده و به جای بیان اصولی انتقادات، فحاشی کرده و ناسزا بگوید؟
این آقای نماینده حتما اطلاع دارد که اگر انتقاد و یا تذکری دارد، طبق آئین نامه مجلس و مستند به اصول قانونی می تواند وقت بگیرد و سپس با اجازه رئیس جلسه انتقاد و تذکر خود را مستند به مواد قانونی خطاب به وزیر پیشنهادی بیان کند. قطعا رعایت قانون از سوی افرادی که قانونگذار هستند و یکی از اعضای قوه مقننه محسوب می شوند، اولین انتظار و خواسته مردم است که باید از سوی نمایندگان مجلس مورد توجه و عنایت جدی قرار بگیرد.
اگر قرار باشد که هر کدام از نمایندگان مجلس بدون توجه به آئین نامه و قانون بخواهد با صدای بلند اعتراض کنند و فریاد بزنند، که در هر جلسه شاهد داد و فریاد 290 نماینده حاضر در صحن علنی خواهیم بود و هیچ کاری پیش نخواهد رفت! پس جایگاه قانون و آئین نامه جلسات علنی مجلس کجاست؟ از طرفی راه یافتن ادبیات سخیف به مجلس قطعا مورد انتظار هیچکس نیست؛ چون قرار است قوه مقننه طبق فرمایش امام راحل «عصاره فضائل ملت باشد» نه مجلس ناسزاگویی به دیگران...
پس از عقد قرارداد توافق هسته ای (برجام) فی مابین ایران و 1+5 با وجود اینکه بسیاری از معاندان جمهوری اسلامی از جمله صهیونیست ها و همچنین دولت جدید آمریکا به ویژه «دونالد ترامپ» بارها از آن انتقاد کرده و برای برهم زدن این قرارداد بین المللی تلاش های بسیار کرده اند، اما برخی هم در داخل انتقادات بسیاری به آن دارند و به این بهانه تاکنون چندبار «محمد جواد ظریف» وزیر امور خارجه کشورمان توسط برخی مورد اهانت قرار گرفته است. اگرچه حتما هر قراردادی به ویژه برجام با انتقاداتی همراه است و 100 درصد به نفع ما نیست، اما طبیعتا راهکار انتقاد به ضعف ها ناسزاگویی و اهانت نیست.
اهمیت مجلس شورای اسلامی در نگاه امام خمینی(ره) را می توان از لابه لای بیاناتشان دریافت. جایگاه ویژه ای که مجلس شورای اسلامی به عنوان «عصاره فضائل یک ملت» از آن برخوردار است و نقش مهم این نهاد در انعکاس خواست ها و مطالبات مردم موجب شده تا بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران در سخنان و سفارشاتشان به صورت مکرر بر این جایگاه پای فشارند. تا جایی که در دیداری با نمایندگان دوره اول مجلس شورای اسلامی، نمایندگان مردم در خانه ملت را «عصاره فضائل ملت» می خوانند.
اختلاف در مجلس در عین دوستی مطلوب است
ایشان همچنین درباره لزوم دوستی و برادری در عین اختلاف سلیقه می گویند: «اگر در یک ملتی اختلاف سلیقه نباشد، این ناقص است. اگر در یک مجلسی اختلاف نباشد، این مجلس ناقصی است. اختلاف باید باشد، اختلاف سلیقه، اختلاف رأی، مباحثه، جار و جنجال این‌ها باید باشد، لکن نتیجه این نباشد که ما دو دسته، بشویم دشمن هم. باید دو دسته باشیم در عین حالی که اختلاف داریم، دوست هم باشیم.» (صحیفه امام ، ج ۲۱، ص: ۴۷)
با تمام توصیه هایی که امام خمینی(ره) به عنوان بیانگذار جمهوری اسلامی و همچنین رهبر معظم انقلاب در خصوص رعایت اخلاق و تاکید بر ایجاد وحدت در جلسات مجلس داشته اند، اما بعضا از سوی برخی افراد و بیرونی و نمایندگان مجلس به این توصیه ها عمل نمی شود و همین مساله در خصوص اینکه برخی افراد به ویژه بعضی راهیافتگان به مجلس که با رأی ملت انتخاب شده اند، عصاره فضائل ملت هستد یا نه، تشکیک ایجاد می شود.
نمونه این رفتار نادرست را امروز در حاشیه بررسی صلاحیت «محمد جواد ظریف» وزیر امور خارجه کشورمان شاهد بودیم. جایی که ادبیات سخیفی از سوی یک نماینده درباره وزیر خارجه جمهوری اسلامی به کار گرفته شد که دروغ گو خواندن «ظریف» بنا بر آنچه رسانه ها عنوان کرده اند، بخشی از توهین های نماینده مذکور بوده است.
ماجرای ناسزاگویی به ظریف چه بود؟
ماجرا از این قرار است «هنگامی که وزیر پیشنهادی امور خارجه در حال بیان دستاوردهای برجام بود با فریاد یکی از نمایندگان مجلس مواجه می شود که او را به دروغگویی متهم و به او هتاکی می کند. خبرنگاران حاضر عنوان می کنند که الفاظ رکیکی علیه وزیر امور خارجه کشورمان به کار گرفته شده است که از انتشار آن معذورند.»
البته برخی نمایندگان مجلس بلافاصله به سراغ نماینده توهین کننده می روند و سعی می کنند او را آرام کنند تا مجلس به کار خود ادامه دهد، اما نماینده شاکی با بیان اینکه «اقتصاد خراب شده است» سخنان «محمد جواد ظریف» را دروغ می خواند. کار به جایی می رسد که یکی از اعضای هیات رئیسه برای آرام کردن فضا به سراغ نماینده مذکور می رود و سپس او با همراهی تعدادی از نمایندگان به خارج از جلسه علنی مجلس هدایت می شود.
اگرچه خبرنگاران رسانه های مختلف در خبرها عنوان کرده اند که صدای نماینده مذکور در حالی که به وزیر امورخارجه ناسزا گفته و او را دروغگو خوانده است، به وضوح شنیده شده و برخی نمایندگان تلاش کرده اند برای شنیده نشدن این توهین ها جلوی دهان این نماینده را بگیرند، اما او در گفت و گو با نمایندگان رسانه ها عنوان کرده که «من فحاشی نکردم چنین نبود! من به آماری که وزیر داشت ارائه می داد اعتراض کردم که این آمار کذب است و درست نیست. من مگر بچه ام که فحاشی کنم.»
این نماینده مجلس در واکنش به اینکه خبرنگاران صدای ناسزاگویی وی را شنیدهاند و دیده اند که دلخوش جلوی دهان وی را گرفته است، گفت: «من اعتراض کردم. فحاشی نکردم!» او سپس دلایل اعتراض های خود به وزیر امور خارجه را که بیشتر به دلیل مشکلات موجود در حوزه انتخابیه اش بوده را تشریح کرده است.
سخنی با نماینده‌ای که به آئین نامه مجل بی توجه بود
عدم توجه به مساله اخلاق ،بی توجهی به موضوع وحدت و جایگاه مجلس و نمایندگان آن، اولین مساله ای است که در چنین موضوعاتی می توان از آن انتقاد کرد. چرا باید یک نماینده مجلس بدون توجه به اینکه تمامی محتوای جلسه رأی اعتماد وزیران پیشنهادی به صورت مستقیم از رسانه های گروهی در حال پخش است، نسبت به گرفتن وقت مردم، نمایندگان، وزیران و ... اقدام کرده و به جای بیان اصولی انتقادات، فحاشی کرده و ناسزا بگوید؟
این آقای نماینده حتما اطلاع دارد که اگر انتقاد و یا تذکری دارد، طبق آئین نامه مجلس و مستند به اصول قانونی می تواند وقت بگیرد و سپس با اجازه رئیس جلسه انتقاد و تذکر خود را مستند به مواد قانونی خطاب به وزیر پیشنهادی بیان کند. قطعا رعایت قانون از سوی افرادی که قانونگذار هستند و یکی از اعضای قوه مقننه محسوب می شوند، اولین انتظار و خواسته مردم است که باید از سوی نمایندگان مجلس مورد توجه و عنایت جدی قرار بگیرد.
اگر قرار باشد که هر کدام از نمایندگان مجلس بدون توجه به آئین نامه و قانون بخواهد با صدای بلند اعتراض کنند و فریاد بزنند، که در هر جلسه شاهد داد و فریاد 290 نماینده حاضر در صحن علنی خواهیم بود و هیچ کاری پیش نخواهد رفت! پس جایگاه قانون و آئین نامه جلسات علنی مجلس کجاست؟ از طرفی راه یافتن ادبیات سخیف به مجلس قطعا مورد انتظار هیچکس نیست؛ چون قرار است قوه مقننه طبق فرمایش امام راحل «عصاره فضائل ملت باشد» نه مجلس ناسزاگویی به دیگران...
پس از عقد قرارداد توافق هسته ای (برجام) فی مابین ایران و 1+5 با وجود اینکه بسیاری از معاندان جمهوری اسلامی از جمله صهیونیست ها و همچنین دولت جدید آمریکا به ویژه «دونالد ترامپ» بارها از آن انتقاد کرده و برای برهم زدن این قرارداد بین المللی تلاش های بسیار کرده اند، اما برخی هم در داخل انتقادات بسیاری به آن دارند و به این بهانه تاکنون چندبار «محمد جواد ظریف» وزیر امور خارجه کشورمان توسط برخی مورد اهانت قرار گرفته است. اگرچه حتما هر قراردادی به ویژه برجام با انتقاداتی همراه است و 100 درصد به نفع ما نیست، اما طبیعتا راهکار انتقاد به ضعف ها ناسزاگویی و اهانت نیست.
گزارش خطا
آخرین اخبار