نقش اسپانسر در فوتبال‌ کمرنگ می‌شود

بررسی پیراهن تیم های ایرانی نشان می دهد که ایرانی ها بر خلاف تیم های معتبر اروپایی درآمدی از اسپانسر روی پیراهن خود ندارند.

صدای ایران- لیگ هفدهم کمتر از 10 روز دیگر آغاز می شود و با توجه به مشکلات حق پخش، تبلیغات محیطی و بلیت فروشی کسب درآمد از اسپانسرینگ روی پیراهن تنها درآمد باشگاه های ایرانی محسوب می شود. در کشورهای صاحب فوتبال نیز باشگاه های مطرح قراردادهای چشمگیری برای اسپانسرینگ پیراهن خود منعقد می کنند و در این میان صنایع مختلفی نقش دارند.

در فوتبال آلمان 18 تیم حاضر در بوندس لیگا 171 میلیون یورو دریافت می کنند که در این میان 4 تیم تبلیغات صنایع غذایی، 3تیم تکنولوژی، 3 تیم صنایع مالی، 2 تیم صنایع نفت و گاز، 2 تیم فروشگاه های زنجیره ای و صنایع هوایی، ساخت و ساز، بانکی و تکنلوژی و اتومبیل می باشد.

در اسپانیا اما رقابت میان صنایع گردشگری و غذایی وجود دارد و هر کدام ازا ین دو بخش 3 تیم در لالیگا دارند. دو غول این لیگ اما با خطوط هوایی برای پیراهن های خود قرارداد امضا کرده اند و سالیانه 65 میلیون یورو در مجموع از این دو شرکت دریافت می کنند. در لالیگا پیراهن 5 تیم از 20 تیم خالی است و هیچ اسپانسری روی پیراهن آنها وجود ندارد.

در انگلستان بنگاه های شرط بندی پیراهن نیمی از تیم ها را در اختیار دارند ولی در مجموع 40 میلیون یورو از کل 260 میلیون یورو درآمد باشگاه ها مربوط به این بنگاهاست. صنعت هوایی، شرکت های اتومبیل سازی و خطوط هوایی بیشترین سهم را در فوتبال انگلستان به خود اختصاص دادند.

در فوتبال ایران اما شرایط کاملا متفاوت است. سه تیم پرطرفدار فوتبال ایران یعنی پرسپولیس، استقلال و تراکتورسازی با یک سامانه هواداری قرارداد امضا کرده اند و تبلیغات این سامانه را روی پیراهن خود قرار داده اند.

سپاهان و ذوب آهن اصفهان، پیکان، سایپا و نفت تهران، پدیده مشهد، استقلال و فولاد خوزستان و نفت آبادان در فصل گذشته روی پیراهن خود نماد و نشان کارخانه و هولدینگ متولی خود را تبلیغ کردند. همچنین باشگاه گسترش فولاد تبریز نیز تبلیغ یک ایرلاین که زیر مجموعه مدیریت کل مجموعه گسترش فولاد بود را روی پیراهن خود قرار داده بود. دو باشگاه ماشین سازی و سیاه جامگان نیز تبلیغی روی پیراهن خود نداشتند و در نهایت صبای قم در طول فصل از چند اسپانسر روی پیراهن خود استفاده کرد تا فوتبال ایران تقریبا در این بخش نیز خالی از درآمدزایی باشد.

البته بیشتر تیم های لیگ برتری اسپانسرهای دیگری را پشت پیراهن و شورت ورزشی خود دارند اما پیراهن اصلی باشگاه های ایرانی برخلاف باشگاه های معتبر دنیا چند سالی است که درآمدزایی برای این تیم ها انجام نداده تا حتی فوتبال ایران از این درآمد نیز محروم باشد و باشگاه ها تنها به درآمد بنگاه های مالی پشتوانه خود و بودجه آنها وابسته باشند.