سهم سینما و تلویزیون در ترویج قتل‌های اجتماعی
به گزارش صدای ایران متن یادداشت آشنا که با عنوان "این زخم سخت" در کانال تلگرامی منتشر شده؛ به شرح زیر است:
پیشگیری از جنایاتی که اخیرا از پرده بیرون افتاده مستلزم حداقل سه اقدام فرهنگی، اجتماعی و رسانه‌ای است. افزایش کیفیتِ آموزش و نظارت خانوادگی در مورد رفتار فرزندان، افزایش مراقبت عمومی از فضاهای بی‌دفاع شهری، افزایش سواد رسانه‌ای در مورد مصرف کالاهای فرهنگی و رسانه‌ای.
فرزندان در بسیاری از خانواده‌ها در ایام تابستان رها می‌شوند؛ این رها شدگی در خانواده‌های طبقات غنی و متوسط به گونه‌ای است و در میان طبقات فقیر به گونه‌ای دیگر نمود دارد. خانواده‌های فقیر نمی‌توانند فضا و امکان مالی لازم برای تفریحات تابستانی فرزندان را فراهم کنند در نتیجه دوستان و همسایگان و کوچه و خیابان تبدیل به میزبانانی پرخطر برای کودکان و نوجوانان می‌شوند.
برخی فضاهای شهری بی‌دفاع است یعنی فاقد حداقل امکانات لازم برای امنیت شهروندان است. جایی که خلوت است، نور نیست، دوربین نیست، فاقد پلیس و گشت انتظامی است. رفت و آمد کودکان و نوجوانان در چنین اماکن یا مسیرهایی دارای خطرات بالقوه و بالفعل زیادی است.
اقدام سوم نیاز به توضیح بیشتری دارد؛ در سالهای اخیر فیلم‌های سینمایی و سریال‌های متعدد غربی با موضوع جنایت‌های سریالی، مثله کردن و خشونت‌های شدید ساخته شده که در اغلب آن‌ها قاتلان در عین آرامش خاطر دست به کشتارهای بی‌رحمانه می‌زنند. در سالهای اخیر سریالهایی مانند دکستر و بریکینگ بد و فیلم‌هایی مانند سِوِن با زیرنویس یا حتی دوبله فارسی به وفور در اختیار همگان قرار گرفت و صد‌ها هزار نفر که شاید برخی از آن‌ها هم دارای زمینه‌های روانی یا رفتاری خشونت‌گرا بوده‌اند تماشای خشونت‌های همراه با تکه تکه کردن انسان‌ها را با لذت و شهوت تجربه کرده‌اند. نمی‌توان این حجم و نوع سموم وارد شده به پیکر نحیف فرهنگ جامعه را در زمینه‌سازی برای چنین خشونت‌های سهمگینی نادیده گرفت.
