تندروها در تَله «آتش‌بس سیاسی» افتادند
آتش بس اعلام می‌کنند آن هم یک طرفه، فرمان پایان آتش بس می‌دهند، آن هم یک طرفه...
به گزارش صدای ایران این روزهای تندروهای جریان اصولگرا همچنان در شوک ناشی از شکست رئیسی مقابل روحانی، آشفته حال طی می‌شود. آن قدر که هم واکنش و اقدام انتحاری علیه روحانی انجام دهند و هم خودشان فرمان آتش بس بدهند. یک روز در قامت شعاردهندگان روز قدس روحانی را به باد شعارهای تند و تیز می‌گیرند و روز دیگر از تریبون نماز عیدفطر که نماد وحدت است رئیس جمهور نشسته در صف اول نماز را با تندترین کلمات می‌نوازند. ابایی هم ندارند که دفاع کنند از همان شعاردهندگان خیابانی و همین سخنرانی که در قامت مداح پشت تریبون رفته بود.
در چنین فضایی که روحانی سکوت کرده و تن به تله‌های حاشیه‌ای منتقدان و دلواپسان تند و تیزش نداده است، آنها باز هم به میدان آمده و فرمان آتش بس می‌دهند، آتش بس سیاسی.
علیرضا زاکانی یکی از لیدرهای منتقدان دولت، طی روزهای گذشته از توقف بگومگوهای سیاسی میان جناح‌ها و اعلام آتش بس سخن گفت. جالب‌تر آنجا بود که احمد توکلی هم نه فقط حامی او شد که حتی تاکید کرد باید این آتش بس را با آب طلا نوشت.
گویی آنکه فضای سیاسی کشور از نگاه این طیف از سیاسیون اصولگرا بی‌شباهت به میدان جنگی نبوده که حال آنها فداکارانه حتی از آتش بس یک طرفه هم استقبال می‌کنند. امری که شاید وقتی پیشنهاد دهنده آن فردی چون علیرضا زاکانی باشد باید با دیده تردید به آن نگریست، آن چنان که او در همان پیشنهاد آتش بس سیاسی خود باز هم دولت را بی‌نصیب نگذاشته و طرف مقابل را «مفتون و مرعوب غرب» دانسته و حتی به ایجاد «درگیری‌های خودساخته» متهم کرده است. جنس کلامی که خود بوی درگیری و تنش می‌دهد نه صلح و آشتی.
اما شک و تردیدها درباره منجی شدن علیرضا زاکانی و پیشنهاد آتش بس او تنها چند روز دوام یافت. او خود اولین نقض کننده آتش بس شد و در آستانه یک اقدام مهم دیگر دولت نتوانست بر مدار سکوت پیش بروند و نه فقط علیه دولت فرمان آتش به اختیار داد که حتی تاکید کرد آتش بس تمام شد.
علیرضا زاکانی که از شاخص‌ترین منتقدان دولت، برجام، وزارت نفت و قراردادهای جدید نفتی (IPC) است در روزی که بنا به گفته وزیر نفت یک روز خوب برای صنعت نفت ایران بود و امضای قرارداد برای توسعه فاز ۱۱ و توتال با نزدیک به ۵ میلیارد دلار سرمایه‌گذاری خارجی در قالب قراردادهای جدید نفتی در کشور به سرانجام رسید ساز مخالف کوک کرد و نه فقط به انتقاد از دولت پرداخت که به نوع فرمان شورش علیه دولت را هم صادر کرد.
او در پستی تلگرامی به موضوع قراردادهای نفتی جدید (IPC) که برای نخستین‌بار با یک شرکت بزرگ نفتی اروپایی مورد استفاده قرار گرفت اشاره کرد و نوشت: دوست‌داران انقلاب اسلامی، عزیزان میهن‌دوست و تلاشگر برای سربلندی ایران، سروران علاقه‌مند به پاکی و صداقت، بزرگواران خیرخواه برای جوانان و آینده این مرز و بوم اینجا موضوعی اصلی است نه فرعی، وقت آتش به اختیار، فریاد کشیدن و اقدام مناسب است و آتش‌بس، هر چند یک طرفه جایز نیست. این درحالیست که برخی چهره های سیاسی اصولگرا چون ولایتی با حمایت از این اقدام دولت تاکید دارند «انعقاد قرارداد وزارت نفت ایران و شرکت توتال نقش بسیار مهمی در توسعه روابط ایران و فرانسه ایفا می کند.»
شاید از همین روست که غرویان از روحانیون اصولگرا به این طیف کنایه می‌زند که «برخی از اصولگرایان حرص این را دارند که در تنش‌ها و بحث‌های داغ کشور مطرح باشند. آنها دوست دارند حضورشان تنش‌آفرین باشد و به آن نیز دامن می‌زنند.»
و عبدالله ناصری فعال سیاسی اصلاح‌طلب هم می‌گوید «من نمی‌خواهم به این پیشنهاد بدبینانه یا با توهم توطئه نگاه کنم. اما هرچقدر که تلاش می‌کنم خوشبینانه به آن نگاه کنم نمی‌شود. نمی‌توانم فراموش کنم که آقای زاکانی از رهبران طیف‌های تندرو اصولگرایان از سال 84 بود و از حامیان جدی آقای احمدی‌نژاد به شمار می‌آید. با این سابقه نمی‌توان به پیشنهاد آتش بس ایشان خوش بین بود. اما جدا از این مسائل نکته دیگری که لازم است به آن اشاره کنم این است که وقتی صحبت از آتش بس مطرح می‌شود که جنگی اتفاق افتاده باشد. یعنی دو طرف با یکدیگر وارد یک جنگ شده باشند نه اینکه تنها جریانی به واسطه قدرت و نفوذ امنیتی که دارد حمله کند.»
محمد هاشمی، هم تاکید دارد«آتش‌بس نه واقعی است، نه مثبت، بلکه نشئت‌گرفته از روحیه منفی‌گرایی است که در برخی افراد وجود دارد. از نظر روان‌شناختی هم کسانی که این حرف‌ها را می‌زنند یک رویکرد منفی نسبت به مسائل کشور دارند».
و البته کابران شبکه‌های اجتماعی اسمش را «دبه‌کردن» گذاشته‌اند و نوشته‌اند «زاکانی» نگذاشت ٧٢ ساعت از حرفش بگذرد، آن را پس گرفت.
نامه نیوز/
