سرقتی در رساله روحانی وجود نداشته/ روحانی را دانشمندی بزرگ در زمینه حقوق می دانم

به گزارش صدای ایران قانون آنلاین نوشت؛ حسن روحانی که فارغ التحصیل دانشگاه کلدونین گلاسگو است در سال 1999 مدرک دکتری خود را از این دانشگاه دریافت کرده اما در سال‌های اخیر برخی برای زیر سوال بردن مدرک وی، بارها موضوع کپی بودن رساله دکتری روحانی را مطرح کردند. این موضوع زمانی شروع شد که پایگاه خبری «تلگراف» در سال 2013 اعلام کرد «حسن‌روحانی بخش‌هایی از رساله دکتری خود را از روی کتاب محمدهاشم کمالی، رییس مرکز مطالعات پیشرفته اسلامی سرقت کرده است». همین موضوع به سوژه برخی از رسانه ها معتقد بودند که با این اتفاق، مدرک دکتری رییس دولت یازدهم زیر سوال رفته است. جالب است بدانید پروفسور سید حسن امین، استاد راهنمای حسن روحانی در دانشگاه کلدونین گلاسکو بود. در همین رابطه با او گفت وگویی انجام دادیم که در ادامه آن را پی می گیریم.

در ارائه تز دکترا و پایان نامه کارشناسی ارشد ابتدا اساتید داور آن را تایید کرده و سپس دانشجویان به مرحله دفاع از کار خود می رسند. شخصی که می تواند به درستی در این باره صحبت کند، استاد داور تز دکترای حسن روحانی است اما باید ذکر کنم که در دوره او یک شخص از داخل دانشگاه و یک شخصی از خارج دانشگاه، تز دکترای رییس‌جمهور ایران را بررسی کردند؛ در حالی‌که هیچ آشنایی با حسن‌روحانی نداشتند. من هیچ‌گاه نشنیدم که داوران یا استاد دیگری (مهدی الزهرا از سوریه) که وظیفه راهنمایی حسن روحانی را در تز دکترا داشت، اعلام کنند که بخشی از این رساله کپی یا سرقت ادبی است. من با استاد الزهرا بارها صحبت کردم و هیچ‌گاه چنین موضوعی را برداشت نکردم.

در هر رساله‌ای، دانشجویان از منابع دیگر استفاده کرده و منبع آن را نیز ذکر می کنند اما نباید فراموش کرد که این ادعای کپی ممکن است تا حدی به واقعیت نزدیک باشد البته نه اینکه بگویم رساله آقای روحانی از کتابی کپی شده بلکه گاهی چنین اتفاقاتی به صورت غیرعمد رخ می‌دهد. برای مثال در رساله هایی که مراجع تقلید ارائه می دهند گاهی مطالب شبیه یکدیگر است، آیا می توان عنوان کرد که این مطالب از یکدیگر کپی شده اند؟ به طور قطع پاسخ این سوال منفی است. حتی در کتاب «اسفار اربعه» ملاصدرا نیز بخش هایی وجود دارد که در برخی از کتاب‌های دیگر نیز نظیر آن نوشته شده است، آیا می توان گفت که کتاب این فیلسوف بزرگ، سرقت ادبی است؟

من، استاد راهنمای دیگر او، استاد مشاور و داور می‌توانیم گواهی بدهیم که حسن روحانی نسبت به موضوع تز دکترای خود از همه آگاه تر و عالم تر بود و حتی از کسانی که گفته می شود مطالبی مشابه به او را نوشته اند نیز مسلط تر بود و هیچ‌گاه چنین چیزی که شما می گویید را حس نکردم. اینکه در مقطع فعلی و با توجه به اینکه روحانی به این سطح رسیده، این مسایل را مطرح می کنند نشان دهنده بدبینی سایرین است. من فکر نمی کنم شخصی بتواند ادعا کند که درموضوع رساله‌ای که او دفاع کرد داناتر از حسن روحانی است، در دانشگاه نیز هیچ‌گاه وی مشکلی نداشت و همواره مسلط تر از دیگران بود.

خیر، به این موضوع «توارد» گفته می شود. در زمینه حقوق و یا فقه این مسائل زیاد دیده می شود اما دلیلی بر سرقت نیست زیرا همان‌گونه که پیش از این نیز ذکر کردم، گاهی ممکن است نظرات در یک زمینه مشابه باشد و این به معنی سرقت ادبی نیست. من در دانشگاه و کمیسیون تحقیقات عالی، از پروپوزال ایشان دفاع کردم و مطمئن هستم که تز حسن روحانی، شایستگی اعطای مدرک دکترا را داشت.من فکر می کنم نباید مسائل سیاسی را با مسائل آکادمیک در هم آمیخت و از آن سواستفاده کرد. حسن روحانی با امضای 5 نفر از اساتید مختلف که برخی از آن‌ها خارج از دانشگاه بودند، موفق شد درجه دکترا را بگیرد و این واقعیتی است که وجود دارد. روحانی استاد متبحر و متخصص در موضوع رساله خود با عنوان «انعطاف‌پذیری حقوق اسلامی با تکیه مخصوص بر تجارب ایران» هستند و این موضوع بر شخصی پوشیده نیست.

من ده‌ها دانشجوی دکترا در انگلستان پرورش دادم و حسن روحانی را دانشمندی بزرگ در زمینه حقوق می دانم و به او رای دادم.