واردات روزانه 20 میلیون لیتر بنزین در دولت یازدهم ابتدا به 5 میلیون لیتر کاهش پیدا کرد و از ابتدای سال 96 با افتتاح پالایشگاه ستاره خلیج فارس این رقم تقریبا صفر شد.
عده ای می گویند به گذشته بر نگردیم و از دولت های قبل نگوییم! اما آیا نباید دید کشور به کجا رسیده بود؟ آیا نباید بدانیم چه وضعی به وضع امروز تبدیل شده است؟
به گزارش صدای ایران از سحر - پایگاه اطلاع رسانی ستاد انتخاباتی دکتر حسن روحانی - نگاهی به تلخی های سال 91 که دولت را در سال 92 به روحانی تحویل داد نشان می دهد که تا سال های 90 و 91 به بدترین حالتی که در تاریخ ایران ممکن است رسیده بودیم.در یک کلام، دولت حسن روحانی در چهار سال گذشته موفق شد اقتصاد ایران را از پرتگاه سقوط نجات دهد.
سال 91 به بدترین دوره تاریخ جمهوری اسلامی در وابستگی به خارج از کشور رسیده بودیم به نحوی که در سال 90 به ازای هر یک درصد رشد اقتصادی ما ناگزیر بودیم 25 میلیارد دلار واردات کالا و خدمات داشته باشیم که یک رقم 10 برابر عملکرد سال 1381 بود. سال 1391 شکاف بین واردات وصادرات مواد غذایی در ایران به هشت و نیم تا 9 میلیارد دلار رسید.
یعنی میزات واردات مواد غذایی و کشاورزی در ایران 9میلیارد دلار بیشتر از میزان صادرات آن شد که این هم رکوردی بود که در تاریخ ایران سابقه نداشت؛ یا در سال 1390 ما به بالاترین حد واردات کالا و خدمات در همه تاریخ ایران رسیدیم که 95 تا 96 میلیارد دلار بود و این هم عددی است که به این شدت سابقه نداشته است؛ یا اینکه در سال 1391 کشور به شش میلیون تن واردات گندم محتاج شد که در آن زمینه هم رکورد شکنی کردیم.
شکاف بین تراز بازرگانی خارجی ایران در واردات و صادرات تا سال 1390 بیش از 50 میلیارد دلار شده بود. یعنی واردات کالا و خدمات ما به 90 تا 100 میلیارد دلار رسیده بود و این در حالی است که صادرات غیرنفتی ما به 50 میلیارد دلار هم نمی رسید و به حدود 45 میلیارد دلار می‌رسید. هرگز اقتصاد ایران، حتی قبل از انقلاب به اندازه سال‌های 90 و 91 به خارج از کشور وابستگی نداشت. درهمین روزها میزان واردات روزانه بنزین به حدود 20 میلیون لیتر رسیده بود؛ یعنی تقریبا یک سوم نیاز کشور به مصرف بنزین باید ازخارج وارد می شد. معنای این آمارها و ارقام است که ما تا سال‌های 90 و 91 به بدترین حالتی که در تاریخ ایران ممکن است رسیده بودیم؛ به گونه ای که از بدترین سال های قبل از انقلاب هم عبور کرده بودیم. حالا برای روشن تر شدن ماجرا بد نیست نگاهی به 14 تغییر مهم در این دولت بیاندازیمن تا بدانیم چرا باید دوباره به دولت روحانی رای بدهیم:
دولت روحانی چه تغییراتی را نشان داد؟
۱- کاهش تورم: یقیناً یکی از بزرگترین مشکلاتی که دولت یازدهم با آن مواجه شد، تورم لگام گسیخته بود، تورمی که به دلیل سوءمدیریت دولت قبل به قواعد علم اقتصاد در مباحثی مانند نقدینگی و بانک و… به صورت فزاینده در حال رشد بود، به همت تیم اقتصادی دولت یازدهم به صورت قابل تحسینی کاهش یافت. مقاومت دولت در عدم افزایش نقدینگی ونزدیک کردن نرخ سودهای سپرده ها و تسهیلات بانکی به نرخ تورم از دلایل عمده ی کاهش نرخ تورم بود که همچنان ادامه دارد.
2-اصلاح نظام بانکی: ساماندهی شبکه بانکی که یک میراث تلخ از دولت قبل بود در این دولت آغاز شد. انبوهی موسسه غیر مجاز و بدون پشتوانه در بررسی بانک مرکزی تعیین تکلیف شدند و در حال ساماندهی هستند. بحث کنترل نرخ سود بانکی و کاهشش هم اقدام مهم دیگر این حوزه بود.کاهش نرخ سود تسهیلات بانکی یکی از کارهایی بود که در پی نزدیک شدن نرخ تورم با نرخ سود به دست آمد.
3- اصلاح اقتصاد نظام سلامت: کاهش هزینه های دارو و درمان و توسعه ی کمی و کیفی نظام بیمه ای کاری بود که باعث شد مردم از شرایط بغرنج و سخت نظام فعلی سلامت، به سلامت خارج شوند. بر اساس بررسی‌ها تا پیش از این هر فردی در ایران دچار بیماری های نیازمند درمان طولانی می شد،دچار فقر شدید هم می شد. این اقدام ها وضعیت را تا حد زیادی تغییر داده اما هنوز جای کار دارد.
4- آرامش اقتصادی با مذاکرات هسته‌ای: از دیگر نقاط قوت دولت، فعالیت پرتلاش درخصوص مذاکرات هسته ای بود که باعث شد سیل سرمایه گذاری های خارحی و مذاکرات اقتصادی به سمت ایران روان شود. بازگشایی سویفت و اتصال به شبکه بانکی جهان هم دستاورد اقتصادی در بازار داخلی و خارجی ایران داشت که به صادرات و تجارت ایران کمک کرد. این اتفاق پروژه ایران هراسی را هم نابود کرد که در آینده به اقتصاد ایران و تعاملش با دنیا کمک بیشتر خواهد کرد.
5-ارتقای فروش نفت و سرمایه گذاری‌ها: یکی از مهمترین دستاوردهای دولت یازدهم ارتقای فروش نفت ایران از 800 هزار بشکه به مرز 3 میلیون بشکه است که ثروت ملی را بالا برد.
6- خودکفایی اقلام ضروری کشور: واردات سالانه 6 میلیون تن گندم دولت قبل ، در سال 95 صفرشد و خودکفایی گندم دوباره محقق شد. الان هم امکان اینکه بتوانیم سالانه یک تا 2 میلیون تن گندم صادر کنیم برای ما وجود دارد . همچنین الآن در اقتصاد ایران غذای بین 20 تا 25 میلیون نفر را بیش از سال 91 تولید می کنیم که این 25 میلیون نفر تقریبا یک سوم جمعیت ایران هستند. سال 95 در تولید نیشکر، چای و برنج رکورد تولید کل تاریخ ایران را شکستیم. همینطور در تولید بنزین سال 96 به خودکفایی رسیدیم. واردات روزانه 20 میلیون لیتر بنزین هم در این دولت ابتدا به 5 میلیون لیتر کاهش پیدا کرد و از ابتدای سال 96 با افتتاح پالایشگاه ستاره خلیج فارس این رقم تقریبا صفر شد.
7-رشد تولید گاز ایران : تولید گاز روزانه ما از حدود 400 میلیون متر مکعب در روز به بیش از 700 میلیون متر مکعب رسید به طوری که ایران نه تنها از یک خالص وارد کننده گاز بیرون آمد و تبدیل به یک صادر کننده شد، بلکه این امکان را پیدا کردیم که به نسب تورم سوخت ارزان تری را در اختیار مردم قرار دهیم.
8- مثبت شدن تراز تجاری ایران: سال 1395 برای اولین بار شاید ظرف نیم قرن اخیر صادرات غیر نفتی ایران از واردات غیر نفتی جلو زد. کسری تراز بازرگانی خارجی کالا و خدمات ایران که در سال 90 به حدود 50 تا 55 میلیارد دلار رسیده بود در سال 95 بیش از 30 میلیارد دلار کم شده و بهبود پیدا کرده است که به معنی یک گام غول آسا به سمت تحقق اقتصاد مقاومتی است.
9-بهبود ساختار مالیاتی: سهم مالیات از تولید ناخالص ملی ایران در سال 91 به حدود 5 درصد رسید که یکی از کمترین ها در تاریخ معاصر ایران بوده است و مجددا در یک دوره بسیار کوتاه مدت چهار ساله موفق شدیم این سهم را به بالای 7 درصد افزایش دهیم. هر یک درصد افزایش معادل 13 هزار میلیارد تومان درآمد مالیاتی اضافی است. در واقع ما در سال 95 حدود 25 تا 30 هزار میلیارد تومان درآمد مالیاتی اضافه بر سهم مالیات در تولید ناخالص داخلی داشتیم. این به معنای همین مقدار وابستگی کمتر دولت به درآمدهای نفتی است.
10- کشور پولدارتر با نفت ارزان: جالب است بدانید درآمدهای نفتی ایران در سال های 93 و 94 به پایین ترین حد خود در 12 سال گذشته رسید؛ به گونه ای که در سال 95 که بیشترین مقدار صادرات نفت را داشتیم درآمدهای نفتی ایران از بدترین سال تحریم 25 میلیارد دلار کمتر بوده است. در سال هایی که بهترین حالت بوده تقریبا هیچ چیزی به ذخائر ارزی کشور اضافه نمی شده ولی در این سال ها بر خلاف روح صندوق ذخیره ملی مرتب سالی 20 درصد از درآمدهای نفتی دولت آقای روحانی برداشته شده و به ذخائر اضافه شده است. در سال هایی که 120 میلیارد دلار صادرات نفت داشتیم و برای سال 96 تصویب شده که به جای 20 درصد 30 درصد از درآمدهای نفتی ذخیره شود.
11- حذف نکردن دهک‌های یارانه‌ها: حذف ننمودن شتابزده یارانه برخی افراد اگر چه به شدت مورد انتقاد منتقدان بوده و هست ولی از رفتارهای عاقلانه دولت به شمار می رود، درحالی که هم مسئولان دولت قبلی و هم این دولت می دانند کشور فاقد بانک اطلاعاتی اقتصادی منسجم در خصوص درآمد و داریی مردم است، هرگونه رفتاری بر مبنای این اطلاعات ناقص و غلط به خصوص مورد حساسی مانند «حذف یارانه» در نهایت می‌تواند منجر به فشار به برخی خانواده های مستحق و تحت فشار و وارد شدن هزینه های اجتماعی و سیاسی به کشور گردد.
12- فرهنگ عذرخواهی دولت: عذرخواهی رئیس جمهور در خصوص نحوه ی تخصیص و توزیع سبد کالا از نقاط قوت دولت بود، در جامعه ای که کمتر مسئولی بابت اشتباهش از مردم عذرخواهی می کند، جناب روحانی در همان ماه های اول ریاست جمهوری به این عمل اقدام کرد همنیطور در حادثه ریلی استعفای مدیرعامل راه آهن و عذرخواهی از مردم از دیگر وقایع بود. عذرخواهی و رسیدگی به حخقوق های نجومی برخی از دولتمردان هم واکنش صحیح دیگری از این دولت بود که تغییر را نشان داد.
13- تعامل با سایر قوا: در حالی که دولت قبل به لحاظ برخورد با سایر قوا حواشی زیادی را در اواخر کارش تجربه کرد، دولت یازدهم همواره تعامل خوبی با سایر قوا داشته است که بهترین نمودِ این تعامل ها را در تحویل به موقع بودجه و متعاقب آن همکاری مجلس در خصوص تصویب بودجه شاهد بودیم.
14-پایان تصمیم های خلق الساعه: همچنین از نقاط قوت این دولت، آنکه تصمیمات خلق الساعه و بر هم زننده بازار و اقتصاد کمتر گرفته شده و تولید و صادرات نفت نیز به میزان خوبی افزایش یافته است.
عده ای می گویند به گذشته بر نگردیم و از دولت های قبل نگوییم! اما آیا نباید دید کشور به کجا رسیده بود؟ آیا نباید بدانیم چه وضعی به وضع امروز تبدیل شده است؟
به گزارش صدای ایران از سحر - پایگاه اطلاع رسانی ستاد انتخاباتی دکتر حسن روحانی - نگاهی به تلخی های سال 91 که دولت را در سال 92 به روحانی تحویل داد نشان می دهد که تا سال های 90 و 91 به بدترین حالتی که در تاریخ ایران ممکن است رسیده بودیم.در یک کلام، دولت حسن روحانی در چهار سال گذشته موفق شد اقتصاد ایران را از پرتگاه سقوط نجات دهد.
سال 91 به بدترین دوره تاریخ جمهوری اسلامی در وابستگی به خارج از کشور رسیده بودیم به نحوی که در سال 90 به ازای هر یک درصد رشد اقتصادی ما ناگزیر بودیم 25 میلیارد دلار واردات کالا و خدمات داشته باشیم که یک رقم 10 برابر عملکرد سال 1381 بود. سال 1391 شکاف بین واردات وصادرات مواد غذایی در ایران به هشت و نیم تا 9 میلیارد دلار رسید.
یعنی میزات واردات مواد غذایی و کشاورزی در ایران 9میلیارد دلار بیشتر از میزان صادرات آن شد که این هم رکوردی بود که در تاریخ ایران سابقه نداشت؛ یا در سال 1390 ما به بالاترین حد واردات کالا و خدمات در همه تاریخ ایران رسیدیم که 95 تا 96 میلیارد دلار بود و این هم عددی است که به این شدت سابقه نداشته است؛ یا اینکه در سال 1391 کشور به شش میلیون تن واردات گندم محتاج شد که در آن زمینه هم رکورد شکنی کردیم.
شکاف بین تراز بازرگانی خارجی ایران در واردات و صادرات تا سال 1390 بیش از 50 میلیارد دلار شده بود. یعنی واردات کالا و خدمات ما به 90 تا 100 میلیارد دلار رسیده بود و این در حالی است که صادرات غیرنفتی ما به 50 میلیارد دلار هم نمی رسید و به حدود 45 میلیارد دلار می‌رسید. هرگز اقتصاد ایران، حتی قبل از انقلاب به اندازه سال‌های 90 و 91 به خارج از کشور وابستگی نداشت. درهمین روزها میزان واردات روزانه بنزین به حدود 20 میلیون لیتر رسیده بود؛ یعنی تقریبا یک سوم نیاز کشور به مصرف بنزین باید ازخارج وارد می شد. معنای این آمارها و ارقام است که ما تا سال‌های 90 و 91 به بدترین حالتی که در تاریخ ایران ممکن است رسیده بودیم؛ به گونه ای که از بدترین سال های قبل از انقلاب هم عبور کرده بودیم. حالا برای روشن تر شدن ماجرا بد نیست نگاهی به 14 تغییر مهم در این دولت بیاندازیمن تا بدانیم چرا باید دوباره به دولت روحانی رای بدهیم:
دولت روحانی چه تغییراتی را نشان داد؟
۱- کاهش تورم: یقیناً یکی از بزرگترین مشکلاتی که دولت یازدهم با آن مواجه شد، تورم لگام گسیخته بود، تورمی که به دلیل سوءمدیریت دولت قبل به قواعد علم اقتصاد در مباحثی مانند نقدینگی و بانک و… به صورت فزاینده در حال رشد بود، به همت تیم اقتصادی دولت یازدهم به صورت قابل تحسینی کاهش یافت. مقاومت دولت در عدم افزایش نقدینگی ونزدیک کردن نرخ سودهای سپرده ها و تسهیلات بانکی به نرخ تورم از دلایل عمده ی کاهش نرخ تورم بود که همچنان ادامه دارد.
2-اصلاح نظام بانکی: ساماندهی شبکه بانکی که یک میراث تلخ از دولت قبل بود در این دولت آغاز شد. انبوهی موسسه غیر مجاز و بدون پشتوانه در بررسی بانک مرکزی تعیین تکلیف شدند و در حال ساماندهی هستند. بحث کنترل نرخ سود بانکی و کاهشش هم اقدام مهم دیگر این حوزه بود.کاهش نرخ سود تسهیلات بانکی یکی از کارهایی بود که در پی نزدیک شدن نرخ تورم با نرخ سود به دست آمد.
3- اصلاح اقتصاد نظام سلامت: کاهش هزینه های دارو و درمان و توسعه ی کمی و کیفی نظام بیمه ای کاری بود که باعث شد مردم از شرایط بغرنج و سخت نظام فعلی سلامت، به سلامت خارج شوند. بر اساس بررسی‌ها تا پیش از این هر فردی در ایران دچار بیماری های نیازمند درمان طولانی می شد،دچار فقر شدید هم می شد. این اقدام ها وضعیت را تا حد زیادی تغییر داده اما هنوز جای کار دارد.
4- آرامش اقتصادی با مذاکرات هسته‌ای: از دیگر نقاط قوت دولت، فعالیت پرتلاش درخصوص مذاکرات هسته ای بود که باعث شد سیل سرمایه گذاری های خارحی و مذاکرات اقتصادی به سمت ایران روان شود. بازگشایی سویفت و اتصال به شبکه بانکی جهان هم دستاورد اقتصادی در بازار داخلی و خارجی ایران داشت که به صادرات و تجارت ایران کمک کرد. این اتفاق پروژه ایران هراسی را هم نابود کرد که در آینده به اقتصاد ایران و تعاملش با دنیا کمک بیشتر خواهد کرد.
5-ارتقای فروش نفت و سرمایه گذاری‌ها: یکی از مهمترین دستاوردهای دولت یازدهم ارتقای فروش نفت ایران از 800 هزار بشکه به مرز 3 میلیون بشکه است که ثروت ملی را بالا برد.
6- خودکفایی اقلام ضروری کشور: واردات سالانه 6 میلیون تن گندم دولت قبل ، در سال 95 صفرشد و خودکفایی گندم دوباره محقق شد. الان هم امکان اینکه بتوانیم سالانه یک تا 2 میلیون تن گندم صادر کنیم برای ما وجود دارد . همچنین الآن در اقتصاد ایران غذای بین 20 تا 25 میلیون نفر را بیش از سال 91 تولید می کنیم که این 25 میلیون نفر تقریبا یک سوم جمعیت ایران هستند. سال 95 در تولید نیشکر، چای و برنج رکورد تولید کل تاریخ ایران را شکستیم. همینطور در تولید بنزین سال 96 به خودکفایی رسیدیم. واردات روزانه 20 میلیون لیتر بنزین هم در این دولت ابتدا به 5 میلیون لیتر کاهش پیدا کرد و از ابتدای سال 96 با افتتاح پالایشگاه ستاره خلیج فارس این رقم تقریبا صفر شد.
7-رشد تولید گاز ایران : تولید گاز روزانه ما از حدود 400 میلیون متر مکعب در روز به بیش از 700 میلیون متر مکعب رسید به طوری که ایران نه تنها از یک خالص وارد کننده گاز بیرون آمد و تبدیل به یک صادر کننده شد، بلکه این امکان را پیدا کردیم که به نسب تورم سوخت ارزان تری را در اختیار مردم قرار دهیم.
8- مثبت شدن تراز تجاری ایران: سال 1395 برای اولین بار شاید ظرف نیم قرن اخیر صادرات غیر نفتی ایران از واردات غیر نفتی جلو زد. کسری تراز بازرگانی خارجی کالا و خدمات ایران که در سال 90 به حدود 50 تا 55 میلیارد دلار رسیده بود در سال 95 بیش از 30 میلیارد دلار کم شده و بهبود پیدا کرده است که به معنی یک گام غول آسا به سمت تحقق اقتصاد مقاومتی است.
9-بهبود ساختار مالیاتی: سهم مالیات از تولید ناخالص ملی ایران در سال 91 به حدود 5 درصد رسید که یکی از کمترین ها در تاریخ معاصر ایران بوده است و مجددا در یک دوره بسیار کوتاه مدت چهار ساله موفق شدیم این سهم را به بالای 7 درصد افزایش دهیم. هر یک درصد افزایش معادل 13 هزار میلیارد تومان درآمد مالیاتی اضافی است. در واقع ما در سال 95 حدود 25 تا 30 هزار میلیارد تومان درآمد مالیاتی اضافه بر سهم مالیات در تولید ناخالص داخلی داشتیم. این به معنای همین مقدار وابستگی کمتر دولت به درآمدهای نفتی است.
10- کشور پولدارتر با نفت ارزان: جالب است بدانید درآمدهای نفتی ایران در سال های 93 و 94 به پایین ترین حد خود در 12 سال گذشته رسید؛ به گونه ای که در سال 95 که بیشترین مقدار صادرات نفت را داشتیم درآمدهای نفتی ایران از بدترین سال تحریم 25 میلیارد دلار کمتر بوده است. در سال هایی که بهترین حالت بوده تقریبا هیچ چیزی به ذخائر ارزی کشور اضافه نمی شده ولی در این سال ها بر خلاف روح صندوق ذخیره ملی مرتب سالی 20 درصد از درآمدهای نفتی دولت آقای روحانی برداشته شده و به ذخائر اضافه شده است. در سال هایی که 120 میلیارد دلار صادرات نفت داشتیم و برای سال 96 تصویب شده که به جای 20 درصد 30 درصد از درآمدهای نفتی ذخیره شود.
11- حذف نکردن دهک‌های یارانه‌ها: حذف ننمودن شتابزده یارانه برخی افراد اگر چه به شدت مورد انتقاد منتقدان بوده و هست ولی از رفتارهای عاقلانه دولت به شمار می رود، درحالی که هم مسئولان دولت قبلی و هم این دولت می دانند کشور فاقد بانک اطلاعاتی اقتصادی منسجم در خصوص درآمد و داریی مردم است، هرگونه رفتاری بر مبنای این اطلاعات ناقص و غلط به خصوص مورد حساسی مانند «حذف یارانه» در نهایت می‌تواند منجر به فشار به برخی خانواده های مستحق و تحت فشار و وارد شدن هزینه های اجتماعی و سیاسی به کشور گردد.
12- فرهنگ عذرخواهی دولت: عذرخواهی رئیس جمهور در خصوص نحوه ی تخصیص و توزیع سبد کالا از نقاط قوت دولت بود، در جامعه ای که کمتر مسئولی بابت اشتباهش از مردم عذرخواهی می کند، جناب روحانی در همان ماه های اول ریاست جمهوری به این عمل اقدام کرد همنیطور در حادثه ریلی استعفای مدیرعامل راه آهن و عذرخواهی از مردم از دیگر وقایع بود. عذرخواهی و رسیدگی به حخقوق های نجومی برخی از دولتمردان هم واکنش صحیح دیگری از این دولت بود که تغییر را نشان داد.
13- تعامل با سایر قوا: در حالی که دولت قبل به لحاظ برخورد با سایر قوا حواشی زیادی را در اواخر کارش تجربه کرد، دولت یازدهم همواره تعامل خوبی با سایر قوا داشته است که بهترین نمودِ این تعامل ها را در تحویل به موقع بودجه و متعاقب آن همکاری مجلس در خصوص تصویب بودجه شاهد بودیم.
14-پایان تصمیم های خلق الساعه: همچنین از نقاط قوت این دولت، آنکه تصمیمات خلق الساعه و بر هم زننده بازار و اقتصاد کمتر گرفته شده و تولید و صادرات نفت نیز به میزان خوبی افزایش یافته است.
اخبار مرتبط
آخرین اخبار
