استراتژی اصولگرایان برای شکست روحانی
به گزارش صدای ایران، آنگونه که از شواهد پیداست اصولگرایان تمام عزم خود را برای شکست روحانی جزم کرده‌اند و به هر طریق ممکن تلاش می‌کنند روحانی را تبدیل به اولین رییس جمهور چهارساله ایران کنند.
در یک مسابقه فوتبال وقتی تیمی عقب است تمام تلاشش را می‌کند تا گل یا گل‌های خورده را جبران کند. معمولا مربیان برای این کار تمام داشته‌های خود را به محوطه جریمه حریف می‌فرستند تا با سانترهای بلند برای تیم خود موقعیت خطرناک ایجاد کنند. در این شیوه فوتبال شاید یکی از این سانترها به سر یکی از مهاجمین ساییده و دروازه حریف باز شد.
به نظر می‌رسد اصولگرایان هم برای انتخابات ریاست جمهوری سال آینده از این روش استفاده می‌کنند. راست‌گرایان تصمیم گرفته‌اند حضوری گسترده در انتخابات ریاست جمهوری دوازدهم داشته باشند.
اصول گرایان حدود یک هفته قبل از انتخابات خرداد 92، خود را پیروز انتخابات می‌دانستند که ناگهان سونامی روحانی با شعار " من سرهنگ نیستم، حقوق‌دانم" آمد وتمام جریان اصول‌گرایی را با خود برد.
حسن روحانی نامزد مورد حمایت جریان اعتدال و اصلاحات توانست با کسب اکثریت آرا به کرسی ریاست جمهوری تکیه بزند تا بازهم محافظه کاران در حسرت رسیدن ریاست جمهوری باقی بمانند.
نتیجه انتخابات ریاست جمهوری یازدهم برای اصول گرایان یک شکست کامل بود. شکستی که می‌خواهند آن را در اردیبهشت 96 جبران کنند.
آنها برای جبران این کار می‌خواهند تمام نیروهای خود را به صحنه بیاورند شاید توپی سانتر شد و به سری ساییده شد و نامزد آنها ردای ریاست جمهوری را به تن کرد.
چند ماهی است آنها برخلاف سال‌های قبل دم از وحدت نمی‌زنند. دیگر کسی نمی‌گوید تنها راه رسیدن به پیروزی معرفی یک نامزد واحد است. این معنا خود حکایت از استراتژی اصولگرایان دارد. آنها می‌خواهند هم در انتخابات ریاست جمهوری و هم در انتخابات شورای شهر هر آنچه در چنته دارند رو کنند تا اجازه ندهند یک بار دیگر روحانی و اصلاح‌طلبان فاتح انتخابات شوند.
محافظه کاران با توجه به‌شناختی که از روحانی دارند می‌دانند که نامزد آنها به تنهایی نمی‌تواند شکست چهار ساله گذشته را جبران کند. بر همین اساس اصولگرایان تصمیم گرفتند با چند مهره به سراغ روحانی بروند. بر اساس این استراتژی در جریان مناظره‌های انتخاباتی روحانی یک سو قرار می‌گیرد و اصولگرایان سوی دیگر.
جریان محافظه کار در ایران بک بار این استراتژی را تجربه کرده است. آنها در سال 1380 و در برابر رییس دولت اصلاحات هم با نامزدهای فراوان شرکت کردند که البته تجربه‌ای جز شکست نداشتند. حالا اما آنها بر این باور هستند که روحانی همچون خاتمی محبوب نیست و می‌توان با این استراتژی به دروازه موفقیت رسید.
آنگونه که از شواهد پیداست اصولگرایان تمام عزم خود را برای شکست روحانی جزم کرده‌اند و به هر طریق ممکن تلاش می‌کنند روحانی را تبدیل به اولین رییس جمهور چهارساله ایران کنند.
در یک مسابقه فوتبال وقتی تیمی عقب است تمام تلاشش را می‌کند تا گل یا گل‌های خورده را جبران کند. معمولا مربیان برای این کار تمام داشته‌های خود را به محوطه جریمه حریف می‌فرستند تا با سانترهای بلند برای تیم خود موقعیت خطرناک ایجاد کنند. در این شیوه فوتبال شاید یکی از این سانترها به سر یکی از مهاجمین ساییده و دروازه حریف باز شد.
به نظر می‌رسد اصولگرایان هم برای انتخابات ریاست جمهوری سال آینده از این روش استفاده می‌کنند. راست‌گرایان تصمیم گرفته‌اند حضوری گسترده در انتخابات ریاست جمهوری دوازدهم داشته باشند.
اصول گرایان حدود یک هفته قبل از انتخابات خرداد 92، خود را پیروز انتخابات می‌دانستند که ناگهان سونامی روحانی با شعار " من سرهنگ نیستم، حقوق‌دانم" آمد وتمام جریان اصول‌گرایی را با خود برد.
حسن روحانی نامزد مورد حمایت جریان اعتدال و اصلاحات توانست با کسب اکثریت آرا به کرسی ریاست جمهوری تکیه بزند تا بازهم محافظه کاران در حسرت رسیدن ریاست جمهوری باقی بمانند.
نتیجه انتخابات ریاست جمهوری یازدهم برای اصول گرایان یک شکست کامل بود. شکستی که می‌خواهند آن را در اردیبهشت 96 جبران کنند.
آنها برای جبران این کار می‌خواهند تمام نیروهای خود را به صحنه بیاورند شاید توپی سانتر شد و به سری ساییده شد و نامزد آنها ردای ریاست جمهوری را به تن کرد.
چند ماهی است آنها برخلاف سال‌های قبل دم از وحدت نمی‌زنند. دیگر کسی نمی‌گوید تنها راه رسیدن به پیروزی معرفی یک نامزد واحد است. این معنا خود حکایت از استراتژی اصولگرایان دارد. آنها می‌خواهند هم در انتخابات ریاست جمهوری و هم در انتخابات شورای شهر هر آنچه در چنته دارند رو کنند تا اجازه ندهند یک بار دیگر روحانی و اصلاح‌طلبان فاتح انتخابات شوند.
محافظه کاران با توجه به‌شناختی که از روحانی دارند می‌دانند که نامزد آنها به تنهایی نمی‌تواند شکست چهار ساله گذشته را جبران کند. بر همین اساس اصولگرایان تصمیم گرفتند با چند مهره به سراغ روحانی بروند. بر اساس این استراتژی در جریان مناظره‌های انتخاباتی روحانی یک سو قرار می‌گیرد و اصولگرایان سوی دیگر.
جریان محافظه کار در ایران بک بار این استراتژی را تجربه کرده است. آنها در سال 1380 و در برابر رییس دولت اصلاحات هم با نامزدهای فراوان شرکت کردند که البته تجربه‌ای جز شکست نداشتند. حالا اما آنها بر این باور هستند که روحانی همچون خاتمی محبوب نیست و می‌توان با این استراتژی به دروازه موفقیت رسید.
آنگونه که از شواهد پیداست اصولگرایان تمام عزم خود را برای شکست روحانی جزم کرده‌اند و به هر طریق ممکن تلاش می‌کنند روحانی را تبدیل به اولین رییس جمهور چهارساله ایران کنند.
گزارش خطا
آخرین اخبار