به بهانه پایان عجیب نبرد هلند- کاستاریکا
هلند با عملیات انتحاری فانخال،
برای دومینبار در تاریخ حضور در تورنمنتهای مهم، ضربات پنالتی را به سود
خودش خاتمه داد و حالا کمکم در حال فاصلهگرفتن از انگلیس در جدول
ناکامترین تیمهای ملی در ضربات پنالتی است. خیلیها تعویض دروازهبان اول
با نفر ذخیرهنشین در دقایق منتهی به ضربه پنالتی را اقدامی آماتورگونه
میدانند و عدهای هم از شجاعت فانخال حرف میزنند. نمونههای مشابه
انگشتشمار این اقدام سرمربی هلند، نظر منتقدان را تایید میکند اما وقتی
میبینیم هلند با این تعویض برای یکی از معدود دفعات در ضربات پنالتی پیروز
شد، شجاعت سرمربی آینده منچستریونایتد را تحسین میکنیم. چهارتیمی که به
نیمهنهایی جامجهانی رسیدهاند، هریک داستان خاص خودشان را در ضربات
پنالتی جامجهانی دارند.
آلمان؛ همیشه پیروز
پودولسکی در بازی دور دوم گروهی جامجهانی 2002 نهتنها کمکی به درمان مشکل قدیمی آلمان یا همان «سندروم بازی دوم گروهی جامجهانی» نکرد بلکه با خرابکردن پنالتی، یکی از معدود آمارهای منفی قهرمان سه دوره جامجهانی را رقم زد. درواقع ناکامی «پرنس پولدی» در گلکردن پنالتیاش مقابل صربستان، اولین ناکامی آلمان در بهثمررساندن یک پنالتی در جامجهانی از سال 1982 تا آن زمان بود. سال 82 اشتیلیکه ضربه پنالتی خود در نیمهنهایی مقابل فرانسه را از دست داد. از آن زمان به بعد، آلمان همیشه در ضربات پنالتی پیروز بوده است. نیمهنهایی جامجهانی 1982 مقابل فرانسه، یکچهارم نهایی جامجهانی1986 مقابل مکزیک میزبان، نیمهنهایی جامجهانی 1990 مقابل انگلیس و یکچهارم نهایی جامجهانی 2006 مقابل آرژانتین. چهار بازی و چهار برد آلمان، برزیل را از فکر کشاندن بازی به وقتهای اضافه و ضربات پنالتی دور میکند. کافی است بدانید آلمان، نیمهنهایی یورو 96 را هم در ضربات پنالتی از انگلیس برد. آنها تنها تیم از جمع چهار تیم نیمهنهایی هستند که دوبار در ضربات پنالتی، میزبانها را حذف کردهاند و این یعنی یک قدرت ذهنی و روحی فوقالعاده.
برزیل؛ شیرین مضاعفشده
سلسائو پس از شکست در ضربات پنالتی زیباترین بازی تاریخ جامجهانی- یکچهارم نهایی جامجهانی 1986 مقابل فرانسه- دیگر هرگز در ضربات پنالتی جامجهانی نباخته. اولین فینال جامجهانی که به ضربات پنالتی کشیده شد، برندهای به نام برزیل داشت. تیم کارلوس آلبرتوپریرا با برتری 3 بر 2 در ضربات پنالتی فینال جامجهانی 1994، دومین ناکامی متوالی ایتالیای نگونبخت در ضربات پنالتی جامجهانی را رقم زد. چهارسال بعد، اینبار یک مرحله قبلتر یعنی در نیمهنهایی، هلند رقیب برزیل در ضربات پنالتی شد. سیاههای هلند از زدن ضربه منع شدند و در نهایت سفیدپوستان این کشور قافیه را به اعجوبههایی مثل روماریو باختند. دونگا چه در فینال سال 1994 و چه در نیمهنهایی 1998 ضربهاش را گل کرد و تنها برزیلی حاضر در هر جشن پنالتی بود. تیمی که سال 2002 با پیروزی در همه بازیهایش قهرمان شد، 12 سال بعد بار دیگر سرنوشت خود را در گرو ضربات پنالتی دید و اینبار بهعنوان میزبان، ضیافت پنالتیها را از شیلی سختکوش برد. سه پیروزی و یک شکست از میزبان بدون نیمار، تیمی مخوف در پایان 120 دقیقه ساخته است.
هلند؛ از تاریکی به روشنایی
هلند در یورو بیش از جامجهانی از ضربات پنالتی زخم خورده و تا قبل از پیروزی در یکچهارم نهایی یورو 2004 مقابل سوئد عنوان ناکامترین تیمملی در ضربات پنالتی تورنمنتهای مهم را در اختیار داشت اما آنها کمکم راه پیروزی در این ضیافت را آموختند؛ هرچند در اولینباری که سرنوشت بازیهایشان به لاتاری آخر رقابت کشید، قافیه را به برزیل زاگالو باختند. پیروزی دوشب قبل مقابل کاستاریکا، اولین پیروزی لالهها در دومین تجربه ضربات پنالتی پایان بازیهای جامجهانی را رقم زد.
آرژانتین؛ زخم آخر
درست مانند آلمانها، چهاربار ضربات پنالتی جامجهانی را به چشم دیدهاند اما بالاخره سال 2006 پس از سه پیروزی، تلخی شکست در این ضربات را تجربه کردند. یوگسلاوی و ایتالیای میزبان در یکچهارم نهایی و نیمهنهایی جامجهانی 1990، مغلوب پنالتیهای خوب و دستهای جادویی سرجیو گویگوچهآ شدند و هشتسال بعد در اولین رویارویی انگلیس و آرژانتین پس از دست خدای مارادونا، اینس و بتی مقابل کارلوس روا کم آوردند تا آرژانتین با پیروزی در زیباترین بازی جامجهانی 1998، زیباترین گل جام را که توسط اوون انگلیسی زده شد پرپر کند و رهسپار بازی یکچهارم نهایی مقابل هلند شود. در جدال دو خوشبخت ضربات پنالتی، آلمان خوششانستر بود و اولین شکست آرژانتین را رقم زد.
انگلیس؛ برنده تمشک طلایی
از سال 1990، پیرس، وادل، ساوث گیت، اینس، بتی، جرارد، لمپارد، کرگر، واسل، بکام، اشلی کول و یانگ در ضربات پنالتی جامجهانی و یورو ناموفق عمل کردهاند و بهخاطر آنها انگلیس به ناکامترین تیم جهان در ضربات پنالتی تورنمنتهای مهم تبدیل شده است: با سه باخت در جامجهانی و سه باخت در یورو. سه شیر در شش بازی از هفت رقابتی که سرنوشت خود را در گرو ضربات پنالتی دیده، شکست خورده و فقط یکبار در یکچهارم نهایی یورو 96 مقابل اسپانیا از این مهلکه جان سالم بهدر برده است. حرف آخر را از زبان دیوید کامرون، نخستوزیر انگلیسیها بشنوید: «پنالتی همیشه پایان کار ماست.» بله، پایان کار ناکامترین تیم ضربات پنالتی تورنمنتهای بزرگ!
آلمان؛ همیشه پیروز
پودولسکی در بازی دور دوم گروهی جامجهانی 2002 نهتنها کمکی به درمان مشکل قدیمی آلمان یا همان «سندروم بازی دوم گروهی جامجهانی» نکرد بلکه با خرابکردن پنالتی، یکی از معدود آمارهای منفی قهرمان سه دوره جامجهانی را رقم زد. درواقع ناکامی «پرنس پولدی» در گلکردن پنالتیاش مقابل صربستان، اولین ناکامی آلمان در بهثمررساندن یک پنالتی در جامجهانی از سال 1982 تا آن زمان بود. سال 82 اشتیلیکه ضربه پنالتی خود در نیمهنهایی مقابل فرانسه را از دست داد. از آن زمان به بعد، آلمان همیشه در ضربات پنالتی پیروز بوده است. نیمهنهایی جامجهانی 1982 مقابل فرانسه، یکچهارم نهایی جامجهانی1986 مقابل مکزیک میزبان، نیمهنهایی جامجهانی 1990 مقابل انگلیس و یکچهارم نهایی جامجهانی 2006 مقابل آرژانتین. چهار بازی و چهار برد آلمان، برزیل را از فکر کشاندن بازی به وقتهای اضافه و ضربات پنالتی دور میکند. کافی است بدانید آلمان، نیمهنهایی یورو 96 را هم در ضربات پنالتی از انگلیس برد. آنها تنها تیم از جمع چهار تیم نیمهنهایی هستند که دوبار در ضربات پنالتی، میزبانها را حذف کردهاند و این یعنی یک قدرت ذهنی و روحی فوقالعاده.
برزیل؛ شیرین مضاعفشده
سلسائو پس از شکست در ضربات پنالتی زیباترین بازی تاریخ جامجهانی- یکچهارم نهایی جامجهانی 1986 مقابل فرانسه- دیگر هرگز در ضربات پنالتی جامجهانی نباخته. اولین فینال جامجهانی که به ضربات پنالتی کشیده شد، برندهای به نام برزیل داشت. تیم کارلوس آلبرتوپریرا با برتری 3 بر 2 در ضربات پنالتی فینال جامجهانی 1994، دومین ناکامی متوالی ایتالیای نگونبخت در ضربات پنالتی جامجهانی را رقم زد. چهارسال بعد، اینبار یک مرحله قبلتر یعنی در نیمهنهایی، هلند رقیب برزیل در ضربات پنالتی شد. سیاههای هلند از زدن ضربه منع شدند و در نهایت سفیدپوستان این کشور قافیه را به اعجوبههایی مثل روماریو باختند. دونگا چه در فینال سال 1994 و چه در نیمهنهایی 1998 ضربهاش را گل کرد و تنها برزیلی حاضر در هر جشن پنالتی بود. تیمی که سال 2002 با پیروزی در همه بازیهایش قهرمان شد، 12 سال بعد بار دیگر سرنوشت خود را در گرو ضربات پنالتی دید و اینبار بهعنوان میزبان، ضیافت پنالتیها را از شیلی سختکوش برد. سه پیروزی و یک شکست از میزبان بدون نیمار، تیمی مخوف در پایان 120 دقیقه ساخته است.
هلند؛ از تاریکی به روشنایی
هلند در یورو بیش از جامجهانی از ضربات پنالتی زخم خورده و تا قبل از پیروزی در یکچهارم نهایی یورو 2004 مقابل سوئد عنوان ناکامترین تیمملی در ضربات پنالتی تورنمنتهای مهم را در اختیار داشت اما آنها کمکم راه پیروزی در این ضیافت را آموختند؛ هرچند در اولینباری که سرنوشت بازیهایشان به لاتاری آخر رقابت کشید، قافیه را به برزیل زاگالو باختند. پیروزی دوشب قبل مقابل کاستاریکا، اولین پیروزی لالهها در دومین تجربه ضربات پنالتی پایان بازیهای جامجهانی را رقم زد.
آرژانتین؛ زخم آخر
درست مانند آلمانها، چهاربار ضربات پنالتی جامجهانی را به چشم دیدهاند اما بالاخره سال 2006 پس از سه پیروزی، تلخی شکست در این ضربات را تجربه کردند. یوگسلاوی و ایتالیای میزبان در یکچهارم نهایی و نیمهنهایی جامجهانی 1990، مغلوب پنالتیهای خوب و دستهای جادویی سرجیو گویگوچهآ شدند و هشتسال بعد در اولین رویارویی انگلیس و آرژانتین پس از دست خدای مارادونا، اینس و بتی مقابل کارلوس روا کم آوردند تا آرژانتین با پیروزی در زیباترین بازی جامجهانی 1998، زیباترین گل جام را که توسط اوون انگلیسی زده شد پرپر کند و رهسپار بازی یکچهارم نهایی مقابل هلند شود. در جدال دو خوشبخت ضربات پنالتی، آلمان خوششانستر بود و اولین شکست آرژانتین را رقم زد.
انگلیس؛ برنده تمشک طلایی
از سال 1990، پیرس، وادل، ساوث گیت، اینس، بتی، جرارد، لمپارد، کرگر، واسل، بکام، اشلی کول و یانگ در ضربات پنالتی جامجهانی و یورو ناموفق عمل کردهاند و بهخاطر آنها انگلیس به ناکامترین تیم جهان در ضربات پنالتی تورنمنتهای مهم تبدیل شده است: با سه باخت در جامجهانی و سه باخت در یورو. سه شیر در شش بازی از هفت رقابتی که سرنوشت خود را در گرو ضربات پنالتی دیده، شکست خورده و فقط یکبار در یکچهارم نهایی یورو 96 مقابل اسپانیا از این مهلکه جان سالم بهدر برده است. حرف آخر را از زبان دیوید کامرون، نخستوزیر انگلیسیها بشنوید: «پنالتی همیشه پایان کار ماست.» بله، پایان کار ناکامترین تیم ضربات پنالتی تورنمنتهای بزرگ!
منبع: روزنامه شرق
گزارش خطا
آخرین اخبار