پلاسکو چگونه در داغ آیت الله هاشمی به خاک افتاد؟

بهنام محمدپور؛ دوستی دوست داشتنی ،از من خواست تا درباره ی پیشامد تلخ و خانمانسوز فروریزی پلاسکو، چیزی بنویسم.       

نخست این را بگویم که من کارشناس نیستم و تنها با گستاخی از سهم شهروندی خود، بهره می گیرم و تلخکامی و نگرانی و پند گیری خویش را روایت می کنم.                

ساختمان های بزرگی چون پلاسکو را برای پنجاه سال نمی سازند که در گوشه و کنار، در بوق کرده اند "ساختمان قدیمی " .             

پلاسکو قدیمی نبود بلکه آن را چونان گاوی شیرده، دوشیده بودند، بی آن که گاو بی صاحب را کسی  آبی و علفی دهد.       

پلاسکو نماد فرار سرمایه و معلق بودن مالکیت در سرزمینی است که به هر پیشامدی سیاسی  به پای سرمایه سالاران می پیچیم و آنان را مسبب همه ی چیزها می دانیم.        

پلاسکو نشانه ی ترس سرمایه سالار و سرمایه گذار آن بود.   

مالکیت بر باد رفته ای که اکنون دولتی شده بود و مالک و مستاجر هیچ یک حرمت این برج بلند اقتصادی را نگه نمی داشت. خستگی از سر و روی آن می بارید.

بخش خصوصی اگر مالک این ساختمان می ماند و یا اگر مالک آن می شد ،اکنون ما فقط یک پلاسکو و آن هم فرو ریخته نداشتیم.           

پلاسکو در خیابان جمهوری اسلامی بود، اما در چهار راه استانبول و رو به کوچه برلن. روبرویش سفارت ترکیه بود و آلمان. در بال چپش سفارت بریتانیا. تنها پشتش به منوچهری گرم بود و فردوسی    

سالها بود در جمهوری غریبه بود و نفسش از دست پوشاک ترکیه به شماره افتاده بود.

تا رو به استانبول فرو نیفتاد و زانو نزد، کسی به یادش نبود. چه دوزندگانی که یارای هماوردی با پوشاک قاچاق ترک را نداشتند.       

پلاسکو داغ زیاد به دل داشت، داشت از آلودگی تیره می شد و از دوشیده شدن نایی نداشت.

بنیاد مستضعفان او را گاوی شیرده می خواست، بی آب و بی علف. شهرداری هم به کوبیدن دشمنان و زدن بیلبورد افشا گرانه بود. اما پلاسکو فقط از استانبول دلگیر و زخمی بود. در طبقات پایین آن یعنی دست هایش پوشاک ترک بود و او سالها بود که از بالا سفارت ترکیه را نشانه گرفته بود.

او آرام و ناتوان زانو زد .سرمایه بود که مرد .سرمایه گذار بود که مرده بود و فرار کرده بود. شهرداری هم خواب بود. در وسط خیابان جمهوری اسلامی در چهارراه استانبول بود که پلاسکو رو به سفارت ترکیه جان داد. پوشاک پلاسکو را کسی حمایت نکرد.

پلاسکو با چاقوی پوشاک ترکیه و مدیریت اقتصاد دولتی، پشت به منوچهری و فردوسی در صبحی سرد در داغ معمار اقتصادخصوصی نوین ایران "هاشمی رفسنجانی فقید" به خاک افتاد.