آموزش و پرورش انقلابی
« آموزش و پرورش انقلابی » عنوان سرمقاله روزنامه رسالت به قلم محمود فرشیدی است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:
واژه انقلابی و انقلابی گری نیز همانند واژه های اسلام و حزب الله و دیگر واژه هایی که بار ارزشی دارند، به ویژه پس از پیروزی انقلاب اسلامی مورد هجوم و تحریف دشمنان قرار گرفته است. روشن است که همانند طلا، هر کالای ارزشمندی سودجویان را به طمع می اندازد تا بدل آن را بسازند. چنانکه اسلام لیبرالیستی را در ترکیه و اسلام فاشیستی را توسط داعش به راه انداخته اند تا گوهر اسلام ناب ناشناخته بماند. اما پشتوانه 37 ساله انقلاب اسلامی الگویی عملی برای شفاف سازی حقیقت این گونه واژه هاست و مردم جهان نیز هوشیارانه کسب تجربه کرده اند که سره را از ناسره تمییز دهند.
در این میان واژه های انقلاب و انقلابی و انقلابی گری هم مورد تحریفات فراوان قرار گرفته است تا آنجا که گاهی هر حرکت و اقدام غیرکارشناسی و بدون برنامه، افراطی و شتاب زده، در تصور عده ای، حرکتی انقلابی تلقی می شود یا عده ای می کوشند انقلابی بودن را در نسل اول انقلاب و به خصوص سران نهضت اسلامی، و علی الخصوص خودشان، محدود سازند و انقلاب را ابتر از تربیت نسل های جوان و انقلابی قلمداد نمایند و بالطبع وقتی نیروی انقلابی تربیت نشد، استمرار حرکت انقلابی هم معنا و مفهومی نخواهد داشت.
اما موضوع این نوشتار کند و کاوی است در عرصه «تربیت»، تا با معیار انقلاب، بتوان میان تربیت انقلابی و تربیت غیر انقلابی و به تعبیر روشن تر آموزش و پرورش انقلابی و آموزش و پرورش غیر انقلابی تفکیک قائل شد. روشن است که مسائل و دغدغه های اصلی آموزش و پرورش گسترش عدالت آموزشی، رشد علمی و خلاقیت دانش آموزان، مصونیت بخشی آنان در برابر آسیب های اجتماعی، خود کفایی فارغ التحصیلان در عرصه معیشتی و اقتصادی، خودباوری و پایبندی به هویت ملی و تعمیق ارزش های اعتقادی و اخلاقی است اما با نگاهی به مواضع طرفداران دو نظریه فوق الذکر، رویکردها و راهکارهای متفاوت و بلکه متضادی برای حل مسائل آموزش و پرورش مشاهده می شود که ذیلا به نمونه هایی اشاره می کنیم:
1- آموزش و پرورش انقلابی دیدگاه ایجابی این رویکرد بر چنین مواردی تاکید دارد:
• ضرورت تربیت نسل آینده بر اساس الگوی تربیتی اسلامی-ایرانی
• عملیاتی ساختن سند تحول بنیادین
• تقویت جایگاه معاونت پرورشی با توجه به مسئولیت سنگین مدرسه در عرصه تربیت
• تربیت و جذب معلم، منحصرا از طریق دانشگاه فرهنگیان و با
به کارگیری تجربه گرانسنگ مراکز تربیت معلم
• بهره گیری از مبانی نظری و نیروی انسانی حوزه های علمیه
• آموزش و پرورش امر حاکمیتی است و باید زیر نظر و تحت هدایت حکومت اداره شود
• آموزش و پرورش تولید کننده سرمایه اجتماعی است و لذا باید در بودجه دولت اولویت داشته باشد
• رویکرد حزبی و سیاسی در مدیریت برای آموزش و پرورش سم است در دیدگاه سلبی آموزش و پرورش انقلابی نیز به این دغدغه ها می توان اشاره کرد:
• اگر الگوی تربیتی بومی و ملی خویش را در مدارس حاکم نکنیم، شکاف بین نسل ها روز به روز گسترش می یابد
• انسان غربی با فرهنگ ما همخوانی و تطابق ندارد
• آموزش و پرورش نمی تواند در برابر هجوم و نفوذ فرهنگی غرب بی طرف بماند و نسل آینده را در مقابل امواج اینترنت و ماهواره بی پناه
بگذارد
• مفاسد اخلاقی در مدارس کشورهای غربی، مسئولان این کشورها را گرفتار ساخته است
• نباید نسل آینده کشور را در برابر حاکمیت نظام سلطه جهانی منفعل تربیت کرد
2- آموزش و پرورش غیر انقلابی گفتمان اصلی این رویکرد، ادغام در آموزش و پرورش جهانی است. البته با رعایت ملاحظات لازم و حساسیت های فرهنگی جامعه. بنابراین دیدگاه های ایجابی آن را می توان چنین برشمرد:
• تربیت شهروند جهانی
• بهره گیری از الگوهای آماده کشورهای صنعتی
• گشودن دروازه آموزش و پرورش به روی سازمان های فرهنگی جهانی
• حاکم ساختن برنامه آموزش 2030 یونسکو
• امضای تفاهم نامه با کشورهای غربی، تبادل دانش آموز و دعوت از صاحب نظران غربی جهت
آموزش معلمان
• ضرورت آموزش مسائل جنسی به دانش آموزان حتی از دوران کودکی
• آموزش و پرورش یک نهاد مدنی است و نه یک امر حاکمیتی و در نتیجه پیگیری واگذاری آموزش و پرورش و خصوصی سازی مدارس
• بهره برداری حزبی سیاسی از ظرفیت اجتماعی فرهنگیان در پوشش کانون های صنفی
• استفاده از ظرفیت نشریات کمک آموزشی برای تربیت حزبی-گروهی دانش آموزان.
اما برخی دیدگاه های سلبی آموزش و پرورش غیر انقلابی عبارتند از:
• آموزش و پرورش نباید ایدئولوژیک باشد
• هزینه کردن برای تربیت معلم اشتباه است
• سند تحول بنیادین آرمانی و غیر قابل اجراست
• واژه های جهاد و شهادت و بسیج در کتاب های درسی عامل خشونت در نسل آینده است
• تربیت اعتقادی وظیفه خانواده ها و حوزه های علمیه است
نه آموزش و پرورش
• آموزش و پرورش یک دستگاه مصرف کننده است و باید حداقل بودجه را به آن تخصیص داد.
در آستانه طلوع سی و نهمین بهار آزادی، فرهنگیان عزیز و انقلابی که سهم تاثیرگذاری در پیروزی انقلاب، دفاع مقدس و اداره کشور ایفا کرده اند و همواره شهدا و جانبازان گرانقدر خود را راهنمای خویش قرار داده اند. بازنگری در روند امور نهاد آموزش و پرورش کشور و تقویت رویکرد تربیت انقلابی را رسالت تخطی ناپذیر خویش و تجدید پیمانی با امام خمینی، شهدا و رهبری عزیز می دانند.
واژه انقلابی و انقلابی گری نیز همانند واژه های اسلام و حزب الله و دیگر واژه هایی که بار ارزشی دارند، به ویژه پس از پیروزی انقلاب اسلامی مورد هجوم و تحریف دشمنان قرار گرفته است. روشن است که همانند طلا، هر کالای ارزشمندی سودجویان را به طمع می اندازد تا بدل آن را بسازند. چنانکه اسلام لیبرالیستی را در ترکیه و اسلام فاشیستی را توسط داعش به راه انداخته اند تا گوهر اسلام ناب ناشناخته بماند. اما پشتوانه 37 ساله انقلاب اسلامی الگویی عملی برای شفاف سازی حقیقت این گونه واژه هاست و مردم جهان نیز هوشیارانه کسب تجربه کرده اند که سره را از ناسره تمییز دهند.
در این میان واژه های انقلاب و انقلابی و انقلابی گری هم مورد تحریفات فراوان قرار گرفته است تا آنجا که گاهی هر حرکت و اقدام غیرکارشناسی و بدون برنامه، افراطی و شتاب زده، در تصور عده ای، حرکتی انقلابی تلقی می شود یا عده ای می کوشند انقلابی بودن را در نسل اول انقلاب و به خصوص سران نهضت اسلامی، و علی الخصوص خودشان، محدود سازند و انقلاب را ابتر از تربیت نسل های جوان و انقلابی قلمداد نمایند و بالطبع وقتی نیروی انقلابی تربیت نشد، استمرار حرکت انقلابی هم معنا و مفهومی نخواهد داشت.
اما موضوع این نوشتار کند و کاوی است در عرصه «تربیت»، تا با معیار انقلاب، بتوان میان تربیت انقلابی و تربیت غیر انقلابی و به تعبیر روشن تر آموزش و پرورش انقلابی و آموزش و پرورش غیر انقلابی تفکیک قائل شد. روشن است که مسائل و دغدغه های اصلی آموزش و پرورش گسترش عدالت آموزشی، رشد علمی و خلاقیت دانش آموزان، مصونیت بخشی آنان در برابر آسیب های اجتماعی، خود کفایی فارغ التحصیلان در عرصه معیشتی و اقتصادی، خودباوری و پایبندی به هویت ملی و تعمیق ارزش های اعتقادی و اخلاقی است اما با نگاهی به مواضع طرفداران دو نظریه فوق الذکر، رویکردها و راهکارهای متفاوت و بلکه متضادی برای حل مسائل آموزش و پرورش مشاهده می شود که ذیلا به نمونه هایی اشاره می کنیم:
1- آموزش و پرورش انقلابی دیدگاه ایجابی این رویکرد بر چنین مواردی تاکید دارد:
• ضرورت تربیت نسل آینده بر اساس الگوی تربیتی اسلامی-ایرانی
• عملیاتی ساختن سند تحول بنیادین
• تقویت جایگاه معاونت پرورشی با توجه به مسئولیت سنگین مدرسه در عرصه تربیت
• تربیت و جذب معلم، منحصرا از طریق دانشگاه فرهنگیان و با
به کارگیری تجربه گرانسنگ مراکز تربیت معلم
• بهره گیری از مبانی نظری و نیروی انسانی حوزه های علمیه
• آموزش و پرورش امر حاکمیتی است و باید زیر نظر و تحت هدایت حکومت اداره شود
• آموزش و پرورش تولید کننده سرمایه اجتماعی است و لذا باید در بودجه دولت اولویت داشته باشد
• رویکرد حزبی و سیاسی در مدیریت برای آموزش و پرورش سم است در دیدگاه سلبی آموزش و پرورش انقلابی نیز به این دغدغه ها می توان اشاره کرد:
• اگر الگوی تربیتی بومی و ملی خویش را در مدارس حاکم نکنیم، شکاف بین نسل ها روز به روز گسترش می یابد
• انسان غربی با فرهنگ ما همخوانی و تطابق ندارد
• آموزش و پرورش نمی تواند در برابر هجوم و نفوذ فرهنگی غرب بی طرف بماند و نسل آینده را در مقابل امواج اینترنت و ماهواره بی پناه
بگذارد
• مفاسد اخلاقی در مدارس کشورهای غربی، مسئولان این کشورها را گرفتار ساخته است
• نباید نسل آینده کشور را در برابر حاکمیت نظام سلطه جهانی منفعل تربیت کرد
2- آموزش و پرورش غیر انقلابی گفتمان اصلی این رویکرد، ادغام در آموزش و پرورش جهانی است. البته با رعایت ملاحظات لازم و حساسیت های فرهنگی جامعه. بنابراین دیدگاه های ایجابی آن را می توان چنین برشمرد:
• تربیت شهروند جهانی
• بهره گیری از الگوهای آماده کشورهای صنعتی
• گشودن دروازه آموزش و پرورش به روی سازمان های فرهنگی جهانی
• حاکم ساختن برنامه آموزش 2030 یونسکو
• امضای تفاهم نامه با کشورهای غربی، تبادل دانش آموز و دعوت از صاحب نظران غربی جهت
آموزش معلمان
• ضرورت آموزش مسائل جنسی به دانش آموزان حتی از دوران کودکی
• آموزش و پرورش یک نهاد مدنی است و نه یک امر حاکمیتی و در نتیجه پیگیری واگذاری آموزش و پرورش و خصوصی سازی مدارس
• بهره برداری حزبی سیاسی از ظرفیت اجتماعی فرهنگیان در پوشش کانون های صنفی
• استفاده از ظرفیت نشریات کمک آموزشی برای تربیت حزبی-گروهی دانش آموزان.
اما برخی دیدگاه های سلبی آموزش و پرورش غیر انقلابی عبارتند از:
• آموزش و پرورش نباید ایدئولوژیک باشد
• هزینه کردن برای تربیت معلم اشتباه است
• سند تحول بنیادین آرمانی و غیر قابل اجراست
• واژه های جهاد و شهادت و بسیج در کتاب های درسی عامل خشونت در نسل آینده است
• تربیت اعتقادی وظیفه خانواده ها و حوزه های علمیه است
نه آموزش و پرورش
• آموزش و پرورش یک دستگاه مصرف کننده است و باید حداقل بودجه را به آن تخصیص داد.
در آستانه طلوع سی و نهمین بهار آزادی، فرهنگیان عزیز و انقلابی که سهم تاثیرگذاری در پیروزی انقلاب، دفاع مقدس و اداره کشور ایفا کرده اند و همواره شهدا و جانبازان گرانقدر خود را راهنمای خویش قرار داده اند. بازنگری در روند امور نهاد آموزش و پرورش کشور و تقویت رویکرد تربیت انقلابی را رسالت تخطی ناپذیر خویش و تجدید پیمانی با امام خمینی، شهدا و رهبری عزیز می دانند.
گزارش خطا
نظر شما
پربحث ترین عناوین
آخرین اخبار