مخالفت ایران با حضور آمریکا درآستانه
« مخالفت ایران با حضور آمریکا درآستانه » عنوان سرمقاله روزنامه آرمان به قلم صباح زنگنه است که میتوانید آن را در ادامه بخوانید:
بعد از تحول نسبی در مسائل میدانی در سوریه، نشست آستانه پیرامون رسیدن به راهحل در قزاقستان درباره بحران سوریه برگزارخواهد شد. با آزادی حلب به عنوان دومین شهر مهم سوریه این نشست درآستانه برگزاری است. آزادی حلب پیروزی قدرتمندانه نیروهای سوری وحامیان سوریه«ایران و روسیه»تلقی میشود. بنابراین با حضور این نیروها و دولتهای حامی اسد در سوریه جهتگیری اجلاس آستانه باید از قبل تعیین شود وشرکتکنندگان در این اجلاس از هماکنون باید مشخص گردند. نیروهایی که درسوریه در صحنه نبرد حضور دارند یا مورد حمایت ترکیه، عربستان، قطر و آمریکا هستند یا نیرورهای ارتش سوریه و دولت سوریهاند و حامی این دسته از نیروها در عراق ،ایران و روسیهاند.
بنابراین به لحاظ ترکیب حامیان نیروهای میدانی به نظر میرسد معادله اجلاس آستانه با حضور ترکیه شکل کاملی خواهد گرفت. ترکیه همچنان مسائلی با کردهای سوریه دارد، اما حاضر است نیروهای تروریستی در حلب و برخی نقاط دیگر را مهار کرده وکرسی مناسبی در مذاکرات آستانه به دست آورده است. به نظر میرسد در این مرحله تعادل لازم بین همه طرفهای درگیر در سوریه وجود دارد، زیرا روسیه ضامن نیروهای دولتی سوریه وترکیه تضمینکننده منافع گروههایی است که مفاد آتش بس در سوریه را پذیرفتهاند. آمریکا در این مجموعه غیر از چند بار حضور و ظهور مخرب نقش خاصی نداشته است. آمریکا یک بار با بمباران ارتش سوریه زمینه را برای نفوذ داعش در مناطقی از سوریه فراهم کرد.
همچنین باردیگر مسیر داعشیهای فراری از موصل به سمت رقه و پالمیرا را گشود و اخیرا هم به صورت هوایی به ترورریستهایی که تلاش دارند فرودگاه الرقه را به تسخیر در آوردهاند کمک میکند. در نتیجه در روند مذاکرات سوریه که عمدتا مذاکرات سوری- سوری است، گروههای معارض سوریه با دولت سوریه بر روی محورهایی به بحث خواهند پرداخت. در چنین شرایطی حضور آمریکا که در سوریه، نه در میدان زمینی در سوریه حضور دارد و نه در هوا در این کشور اقدام مثبتی انجام داده، قطعا مورد خشنودی روسیه و ایران نخواهد بود. البته روسیه ممکن است در برخی مناطق از حضور نظامی آمریکا استفاده کند، اما درروند ترسیم شده، آمریکا باید به عنوان عضو شورای امنیت درحمایت از آتش بس و اصلاحات سیاسی و مسائل دیگر اعلام موضع کند.
حمایت از دولت واحد سوری، یکپارچکی سرزمین، عدم تجزیه سوریه و عدم حضور گروههای تروریستی تکفیری مورد توافق ایران و روسیه است. ایران درسوریه به دنبال حمایت از مقاومت است و تا دولت سوریه حامی مقاومت و همراه با مقاومت باشد از این دولت حمایت خواهد کرد. روسیه اما حفظ پایگاه نظامی خود در سوریه را مهم تلقی میکند. روسیه مسالهای در حمایت از مقاومت درسوریه ندارد، بنابراین اختلاف در دیدگاه و سیاستها بین ایران و روسیه در سوریه وجود دارد، اما در این مرحله تلاش برای ساقط کردن یک دولت توسط دولتهای دیگر با حمایت از تروریسم وکمکهای نظامی از خارجی باید به تاریخ بپیوندد و ازصحنه سوریه، مذاکرات وفرهنگ روابط بینالملل حذف شود.
بعد از تحول نسبی در مسائل میدانی در سوریه، نشست آستانه پیرامون رسیدن به راهحل در قزاقستان درباره بحران سوریه برگزارخواهد شد. با آزادی حلب به عنوان دومین شهر مهم سوریه این نشست درآستانه برگزاری است. آزادی حلب پیروزی قدرتمندانه نیروهای سوری وحامیان سوریه«ایران و روسیه»تلقی میشود. بنابراین با حضور این نیروها و دولتهای حامی اسد در سوریه جهتگیری اجلاس آستانه باید از قبل تعیین شود وشرکتکنندگان در این اجلاس از هماکنون باید مشخص گردند. نیروهایی که درسوریه در صحنه نبرد حضور دارند یا مورد حمایت ترکیه، عربستان، قطر و آمریکا هستند یا نیرورهای ارتش سوریه و دولت سوریهاند و حامی این دسته از نیروها در عراق ،ایران و روسیهاند.
بنابراین به لحاظ ترکیب حامیان نیروهای میدانی به نظر میرسد معادله اجلاس آستانه با حضور ترکیه شکل کاملی خواهد گرفت. ترکیه همچنان مسائلی با کردهای سوریه دارد، اما حاضر است نیروهای تروریستی در حلب و برخی نقاط دیگر را مهار کرده وکرسی مناسبی در مذاکرات آستانه به دست آورده است. به نظر میرسد در این مرحله تعادل لازم بین همه طرفهای درگیر در سوریه وجود دارد، زیرا روسیه ضامن نیروهای دولتی سوریه وترکیه تضمینکننده منافع گروههایی است که مفاد آتش بس در سوریه را پذیرفتهاند. آمریکا در این مجموعه غیر از چند بار حضور و ظهور مخرب نقش خاصی نداشته است. آمریکا یک بار با بمباران ارتش سوریه زمینه را برای نفوذ داعش در مناطقی از سوریه فراهم کرد.
همچنین باردیگر مسیر داعشیهای فراری از موصل به سمت رقه و پالمیرا را گشود و اخیرا هم به صورت هوایی به ترورریستهایی که تلاش دارند فرودگاه الرقه را به تسخیر در آوردهاند کمک میکند. در نتیجه در روند مذاکرات سوریه که عمدتا مذاکرات سوری- سوری است، گروههای معارض سوریه با دولت سوریه بر روی محورهایی به بحث خواهند پرداخت. در چنین شرایطی حضور آمریکا که در سوریه، نه در میدان زمینی در سوریه حضور دارد و نه در هوا در این کشور اقدام مثبتی انجام داده، قطعا مورد خشنودی روسیه و ایران نخواهد بود. البته روسیه ممکن است در برخی مناطق از حضور نظامی آمریکا استفاده کند، اما درروند ترسیم شده، آمریکا باید به عنوان عضو شورای امنیت درحمایت از آتش بس و اصلاحات سیاسی و مسائل دیگر اعلام موضع کند.
حمایت از دولت واحد سوری، یکپارچکی سرزمین، عدم تجزیه سوریه و عدم حضور گروههای تروریستی تکفیری مورد توافق ایران و روسیه است. ایران درسوریه به دنبال حمایت از مقاومت است و تا دولت سوریه حامی مقاومت و همراه با مقاومت باشد از این دولت حمایت خواهد کرد. روسیه اما حفظ پایگاه نظامی خود در سوریه را مهم تلقی میکند. روسیه مسالهای در حمایت از مقاومت درسوریه ندارد، بنابراین اختلاف در دیدگاه و سیاستها بین ایران و روسیه در سوریه وجود دارد، اما در این مرحله تلاش برای ساقط کردن یک دولت توسط دولتهای دیگر با حمایت از تروریسم وکمکهای نظامی از خارجی باید به تاریخ بپیوندد و ازصحنه سوریه، مذاکرات وفرهنگ روابط بینالملل حذف شود.
گزارش خطا
آخرین اخبار