گزارش لوموند از علاقه ایرانیان به سردار سلیمانی
به گزارش صدای ایران، نشریه فرانسوی «لوموند»، گزارشی از میزان علاقه مردم ایران به سردار حاج قاسم سلیمانی و مدافعان حرم منتشر کرده است.
سایت «روزنو»، این نشریه با اشاره به متحدشدن ایرانیان در کنار یکدیگر حول محور ملی‌گرایی از ترس سرایت خطر داعش و پیامدهای آن به داخل کشور می‌نویسد: «کشور ما به جزیره ثبات در منطقه تبدیل شده است. این باور در حال حاضر در میان بسیاری از مردم ایران وجود دارد؛ چه آنان که منتقد نظام هستند چه آنان که از نظام هواداری می‌کنند.
جمهوری اسلامی ایران که هم‌مرز با افغانستان از شرق و با عراق و ترکیه از غرب است، با نگرانی به رویدادها می‌نگرد و از حملات تروریستی تا اقدام به کودتا، شورش و درگیری‌های مسلحانه و بی‌ثباتی در آن کشور همه را نظاره‌گر است. تهدید ناشی از طالبان در افغانستان و مهم‌تر از آن گروه داعش که گفتمان ضد شیعه را اتخاذ کرده‌اند، سبب شده‌اند که این گفتمان در ایران حاکم شود که آن کشور، جزیره صلح و ثبات است.
هراس از سرایت معضل و خشونت خونین در خاورمیانه به ایران یعنی کشوری که هشت سال جنگ خونین با عراق را در سال‌های ۱۹۸۰ تا ۱۹۸۸ میلادی تجربه کرده است، قابل درک به نظر می رسد».
«لوموند» در ادامه آورده است: «تا همین اواخر مقام‌های ایرانی به حضور نیروهای تروریستی در ایران اشاره‌ای نمی‌کردند اما با بازداشت‌های متعدد اعضای گروه‌های سلفی در ایران یا عناصر نفوذکرده به داخل آن کشور، موضوع علنی شد.»
این روزنامه اشاره می‌کند که علیرغم اقدامات تروریستی در عراق، ایران در سال‌های اخیر اقدامات تروریستی را تجربه نکرده است.
این نشریه همچنین می‌نویسد که این وضعیت امنیتی، امکان آشتی میان طیف‌های مختلف سیاسی و اجتماعی در ایران را امکان‌پذیر ساخته است.
«لوموند» در ادامه آورده است: «این در حالی است که پس از انتخابات سال ۲۰۰۹ میلادی در ایران و پس از انتخاب دوباره احمدی‌نژاد، چنین امکانی به نظر نمی‌رسید. سینا در این زمینه می‌گوید که امنیت و ثبات، نگرانی اصلی ایرانیان است و کسانی که ضامن آن هستند به طور طبیعی محبوبیت زیادی را به دست می آورند. او دانشجو و از حامیان حسن روحانی رئیس‌جمهور میانه‌رو است که در آگوست سال ۲۰۱۳ میلادی به قدرت رسید. نکته جالب آنجاست که او در انتخابات به اصلاح‌طلبان رای داده و حامی نامزدی بوده که آزادی‌های بیشتر و روابط صلح‌آمیز با غرب را خواستار بوده است. سینا از توافق هسته‌ای حاصل‌شده در جولای ۲۰۱۵ میلادی استقبال می‌کند چرا که سبب لغو تحریم‌های بین‌المللی علیه تهران شد و به سیاست درهای باز مدنظر روحانی کمک کرد. سینا اما مداخله نظامی کشورش در سوریه و عراق را کاملا مشروع می‌داند. این مرد جوان همچنین سردار قاسم سلیمانی فرمانده نیروهای قدس سپاه را تحسین می‌کند و می‌گوید که هیچ یک از دیگر مقام‌های نظامی تا این اندازه کاریزماتیک نیستند و احساس همدلی را در میان مردم ما برنینگیخته‌اند. بسیاری با او در این زمینه هم‌نظر هستند و از سردار سلیمانی به عنوان یک قهرمان ملی یاد می‌کنند. حتی روشنفکری چون محمود دولت‌آبادی نیز اخیرا در مصاحبه‌ای گفته بود کشورش به قاسم سلیمانی و افرادی چون او نیاز دارد».
این نشریه فرانسوی در ادامه اشاره می‌کند که با توجه به این حامیان قوی جدی، اگر سربازان ایرانی در سوریه و عراق مبارزه کنند با حمایت مواجه می‌شوند چرا که از دید جوانان، این افراد می‌روند که آنها مجبور به جنگیدن در خیابان‌های تهران نباشند.
«لوموند» می‌نویسد: «روزنامه شرق در مطلبی به قلم علی ابطحی از فعالان اصلاح‌طلب نوشت که حضور نیروهای ایران در سوریه یک استراتژی پیشگیری برای دفاع از ایران، امنیت و تمامیت ارضی است. سید عبدالامیر نبوی استاد دانشگاه می‌گوید که داعش اساسا هراسی را به وجود آورده که هیچ‌کس تردیدی درباره حضور نظامی ایران در سوریه و عراق از خود نشان نمی‌دهد. این چرخشی شگفت‌انگیز است چرا که معترضان به نتیجه انتخابات در آن دوران همدلی‌ای نسبت به نظامیان از خود نشان نمی‌دادند».
این نشریه در ادامه می‌افزاید: «تب وطن‌پرستی بر در و دیوار پایتخت نیز دیده می‌شود؛ پرتره‌هایی که از شهدای مدافع حرم هستند. ایران دوست ندارد از حضور نیروهای نظامی‌اش در کشورها بگوید و ترجیح می‌دهد از اصطلاح مستشاران نظامی برای آنان استفاده کند.»
لوموند در ادامه آورده است: «این احیای حس میهن‌پرستی گاهی اوقات به ملی‌گرایی سرسختانه تبدیل می‌شود؛ به خصوص زمانی که مقام‌های ایرانی عربستان سعودی را متهم به ترویج بنیادگرایی سنی می‌کنند.»
در بخش پایانی این گزارش، سمیرا یک طراح گرافیک در تهران می‌گوید: «من از نژادپرستی ضد عرب بدم می‌آید اما خوشحالم که روابط ما با عربستان سعودی تیره و تار شده است.»
او که ۳۵ ساله است می‌گوید: «اکنون بحث دفاع از تمامیت ارضی است و همه مردم در کنار یکدیگر جمع شده‌اند».
سایت «روزنو»، این نشریه با اشاره به متحدشدن ایرانیان در کنار یکدیگر حول محور ملی‌گرایی از ترس سرایت خطر داعش و پیامدهای آن به داخل کشور می‌نویسد: «کشور ما به جزیره ثبات در منطقه تبدیل شده است. این باور در حال حاضر در میان بسیاری از مردم ایران وجود دارد؛ چه آنان که منتقد نظام هستند چه آنان که از نظام هواداری می‌کنند.
جمهوری اسلامی ایران که هم‌مرز با افغانستان از شرق و با عراق و ترکیه از غرب است، با نگرانی به رویدادها می‌نگرد و از حملات تروریستی تا اقدام به کودتا، شورش و درگیری‌های مسلحانه و بی‌ثباتی در آن کشور همه را نظاره‌گر است. تهدید ناشی از طالبان در افغانستان و مهم‌تر از آن گروه داعش که گفتمان ضد شیعه را اتخاذ کرده‌اند، سبب شده‌اند که این گفتمان در ایران حاکم شود که آن کشور، جزیره صلح و ثبات است.
هراس از سرایت معضل و خشونت خونین در خاورمیانه به ایران یعنی کشوری که هشت سال جنگ خونین با عراق را در سال‌های ۱۹۸۰ تا ۱۹۸۸ میلادی تجربه کرده است، قابل درک به نظر می رسد».
«لوموند» در ادامه آورده است: «تا همین اواخر مقام‌های ایرانی به حضور نیروهای تروریستی در ایران اشاره‌ای نمی‌کردند اما با بازداشت‌های متعدد اعضای گروه‌های سلفی در ایران یا عناصر نفوذکرده به داخل آن کشور، موضوع علنی شد.»
این روزنامه اشاره می‌کند که علیرغم اقدامات تروریستی در عراق، ایران در سال‌های اخیر اقدامات تروریستی را تجربه نکرده است.
این نشریه همچنین می‌نویسد که این وضعیت امنیتی، امکان آشتی میان طیف‌های مختلف سیاسی و اجتماعی در ایران را امکان‌پذیر ساخته است.
«لوموند» در ادامه آورده است: «این در حالی است که پس از انتخابات سال ۲۰۰۹ میلادی در ایران و پس از انتخاب دوباره احمدی‌نژاد، چنین امکانی به نظر نمی‌رسید. سینا در این زمینه می‌گوید که امنیت و ثبات، نگرانی اصلی ایرانیان است و کسانی که ضامن آن هستند به طور طبیعی محبوبیت زیادی را به دست می آورند. او دانشجو و از حامیان حسن روحانی رئیس‌جمهور میانه‌رو است که در آگوست سال ۲۰۱۳ میلادی به قدرت رسید. نکته جالب آنجاست که او در انتخابات به اصلاح‌طلبان رای داده و حامی نامزدی بوده که آزادی‌های بیشتر و روابط صلح‌آمیز با غرب را خواستار بوده است. سینا از توافق هسته‌ای حاصل‌شده در جولای ۲۰۱۵ میلادی استقبال می‌کند چرا که سبب لغو تحریم‌های بین‌المللی علیه تهران شد و به سیاست درهای باز مدنظر روحانی کمک کرد. سینا اما مداخله نظامی کشورش در سوریه و عراق را کاملا مشروع می‌داند. این مرد جوان همچنین سردار قاسم سلیمانی فرمانده نیروهای قدس سپاه را تحسین می‌کند و می‌گوید که هیچ یک از دیگر مقام‌های نظامی تا این اندازه کاریزماتیک نیستند و احساس همدلی را در میان مردم ما برنینگیخته‌اند. بسیاری با او در این زمینه هم‌نظر هستند و از سردار سلیمانی به عنوان یک قهرمان ملی یاد می‌کنند. حتی روشنفکری چون محمود دولت‌آبادی نیز اخیرا در مصاحبه‌ای گفته بود کشورش به قاسم سلیمانی و افرادی چون او نیاز دارد».
این نشریه فرانسوی در ادامه اشاره می‌کند که با توجه به این حامیان قوی جدی، اگر سربازان ایرانی در سوریه و عراق مبارزه کنند با حمایت مواجه می‌شوند چرا که از دید جوانان، این افراد می‌روند که آنها مجبور به جنگیدن در خیابان‌های تهران نباشند.
«لوموند» می‌نویسد: «روزنامه شرق در مطلبی به قلم علی ابطحی از فعالان اصلاح‌طلب نوشت که حضور نیروهای ایران در سوریه یک استراتژی پیشگیری برای دفاع از ایران، امنیت و تمامیت ارضی است. سید عبدالامیر نبوی استاد دانشگاه می‌گوید که داعش اساسا هراسی را به وجود آورده که هیچ‌کس تردیدی درباره حضور نظامی ایران در سوریه و عراق از خود نشان نمی‌دهد. این چرخشی شگفت‌انگیز است چرا که معترضان به نتیجه انتخابات در آن دوران همدلی‌ای نسبت به نظامیان از خود نشان نمی‌دادند».
این نشریه در ادامه می‌افزاید: «تب وطن‌پرستی بر در و دیوار پایتخت نیز دیده می‌شود؛ پرتره‌هایی که از شهدای مدافع حرم هستند. ایران دوست ندارد از حضور نیروهای نظامی‌اش در کشورها بگوید و ترجیح می‌دهد از اصطلاح مستشاران نظامی برای آنان استفاده کند.»
لوموند در ادامه آورده است: «این احیای حس میهن‌پرستی گاهی اوقات به ملی‌گرایی سرسختانه تبدیل می‌شود؛ به خصوص زمانی که مقام‌های ایرانی عربستان سعودی را متهم به ترویج بنیادگرایی سنی می‌کنند.»
در بخش پایانی این گزارش، سمیرا یک طراح گرافیک در تهران می‌گوید: «من از نژادپرستی ضد عرب بدم می‌آید اما خوشحالم که روابط ما با عربستان سعودی تیره و تار شده است.»
او که ۳۵ ساله است می‌گوید: «اکنون بحث دفاع از تمامیت ارضی است و همه مردم در کنار یکدیگر جمع شده‌اند».
گزارش خطا
آخرین اخبار