ترک‌ها یا کُردها: تصمیم بعدی آمریکا
اگر آمریکا بخواهد اهداف
خود در سوریه را محقق کند، احتمالا باید در یکی از خونین‌ترین درگیری‌های
قومی دنیا طرف یکی از دو طرف را بگیرد. بمب‌گذاری‌های استانبول روشن كرد که
رابطه ترکیه و اقلیت کُرد آن به این زودی‌ها بهتر نمی‌شود. آمریکا قادر
نخواهد بود که رابطه ازهم‌گسسته دو طرف را به‌منظور متحدکردن آنها در برابر
داعش ترمیم کند.
ترک‌ها و کٌُردها قابل‌اتکاترین متحدان آمریکا در ائتلافی هستند که برای ازبین‌بردن داعش می‌جنگد. «دونالد ترامپ»، رئیس‌جمهور منتخب آمریکا، در کارزار انتخاباتی‌اش این را روشن کرد که شکست داعش یکی از اهداف اولیه سیاست خارجی او خواهد بود، اما او بدون اینکه در جنگ ترک‌ها و کُردها طرف یکی را بگیرد، قادر به انجام هیچ اقدام جدی‌ای در کوتاه‌مدت علیه داعش نخواهد بود. طرف یکی از این دو را گرفتن برای شکست داعش درحال‌حاضر نیز پیامدهای فاجعه‌باری برای استراتژی بلندمدت آمریکا خواهد داشت و طرفی که آمریکا به آن پشت کند، احتمالا متمایل به اردوگاه متحدان منطقه‌ای روسیه می‌شود.
اگر ترامپ تصمیم بگیرد که طرف یکی از آنها را بگیرد، با توجه به جایگاه تركيه، به‌عنوان یک متحد عضو ناتوی آمریکا انتخابی منطقی به نظر می‌رسد، اما ترامپ منتقد ناتو بوده و نمی‌توان از او انتظار داشت که در سیاست خارجی تصمیم‌های متعارفی بگیرد. ترامپ در همان اوایل ریاست‌جمهوری‌اش متوجه می‌شود که نمی‌تواند کردها و ترک‌ها را با هم آشتی دهد.
او از «باراك اوباما»، رئيس‌جمهوري كنوني آمريكا، به‌خاطر اقدامات ناچیز و غیرمؤثرش در خاورمیانه انتقاد می‌کرد و ممکن است خطر کرده و برخلاف اوباما در تلاش برای آنکه خود را قاطع و مصمم نشان دهد، طرف یکی از این دو را بگیرد، اما هزینه‌های انتخاب از میان ترکیه یا کردهای منطقه می‌تواند برای ترامپ بسیار بالا باشد و ممکن است که او منتظر پیداشدن سناریوی بهتری بماند.
آخرین گزینه ترامپ این است منتظر بماند و امیدوار باشد که شرایط بهتری در خاورمیانه پیش آید. رابطه ترکیه و کردها با فرازوفرودهای بسیاری همراه بوده و همچنان با گذر زمان تغییر می‌کند. ترامپ به‌خاطر نداشتن هیچ گزینه خوبی بی‌گمان دست به اظهارنظرهایی نمادین و تحریک‌کننده درباره خاورمیانه می‌زند، اما ممکن است که عملا برای پایان‌دادن به درگیری‌های ویرانگر منطقه هیچ کاری نکند.
راه روشنی برای موفقیت در این موضوع وجود ندارد و ترامپ به همین خاطر ممکن است از آن چشم پوشیده و تمرکز خود را بر پیروزی در نبردهای سیاسی آسان‌تر در جبهه سیاست داخلی بگذارد.
ترک‌ها و کٌُردها قابل‌اتکاترین متحدان آمریکا در ائتلافی هستند که برای ازبین‌بردن داعش می‌جنگد. «دونالد ترامپ»، رئیس‌جمهور منتخب آمریکا، در کارزار انتخاباتی‌اش این را روشن کرد که شکست داعش یکی از اهداف اولیه سیاست خارجی او خواهد بود، اما او بدون اینکه در جنگ ترک‌ها و کُردها طرف یکی را بگیرد، قادر به انجام هیچ اقدام جدی‌ای در کوتاه‌مدت علیه داعش نخواهد بود. طرف یکی از این دو را گرفتن برای شکست داعش درحال‌حاضر نیز پیامدهای فاجعه‌باری برای استراتژی بلندمدت آمریکا خواهد داشت و طرفی که آمریکا به آن پشت کند، احتمالا متمایل به اردوگاه متحدان منطقه‌ای روسیه می‌شود.
اگر ترامپ تصمیم بگیرد که طرف یکی از آنها را بگیرد، با توجه به جایگاه تركيه، به‌عنوان یک متحد عضو ناتوی آمریکا انتخابی منطقی به نظر می‌رسد، اما ترامپ منتقد ناتو بوده و نمی‌توان از او انتظار داشت که در سیاست خارجی تصمیم‌های متعارفی بگیرد. ترامپ در همان اوایل ریاست‌جمهوری‌اش متوجه می‌شود که نمی‌تواند کردها و ترک‌ها را با هم آشتی دهد.
او از «باراك اوباما»، رئيس‌جمهوري كنوني آمريكا، به‌خاطر اقدامات ناچیز و غیرمؤثرش در خاورمیانه انتقاد می‌کرد و ممکن است خطر کرده و برخلاف اوباما در تلاش برای آنکه خود را قاطع و مصمم نشان دهد، طرف یکی از این دو را بگیرد، اما هزینه‌های انتخاب از میان ترکیه یا کردهای منطقه می‌تواند برای ترامپ بسیار بالا باشد و ممکن است که او منتظر پیداشدن سناریوی بهتری بماند.
آخرین گزینه ترامپ این است منتظر بماند و امیدوار باشد که شرایط بهتری در خاورمیانه پیش آید. رابطه ترکیه و کردها با فرازوفرودهای بسیاری همراه بوده و همچنان با گذر زمان تغییر می‌کند. ترامپ به‌خاطر نداشتن هیچ گزینه خوبی بی‌گمان دست به اظهارنظرهایی نمادین و تحریک‌کننده درباره خاورمیانه می‌زند، اما ممکن است که عملا برای پایان‌دادن به درگیری‌های ویرانگر منطقه هیچ کاری نکند.
راه روشنی برای موفقیت در این موضوع وجود ندارد و ترامپ به همین خاطر ممکن است از آن چشم پوشیده و تمرکز خود را بر پیروزی در نبردهای سیاسی آسان‌تر در جبهه سیاست داخلی بگذارد.
منبع: روزنامه شرق
گزارش خطا
نظر شما
آخرین اخبار