کمیسیون تلفیق راه را به بیراهه رفته است
ساخت اردوگاه برای معتادان مشکلی را حل نمی‌کند
به گزارش صدای ایران، عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس معتقد است که در نظر گرفتن مجازات‌های سنگین و ساخت اردوگاه برای معتادان متجاهر، کمکی به حل مشکل اعتیاد نمی‌کند بلکه باید مشکل به صورت زیرساختی حل شود تا آمار اعتیاد کاهش یابد.
حسینعلی شهریاری در گفت‌وگو با فارس با اشاره به بند الحاقی به ماده 26 لایحه قانون برنامه ششم توسعه که ساخت اردوگاه برای نگهداری و بازپروری معتادان متجاهر را در دستور کار قرار داده است، گفت: در سال‌های گذشته مجازات‌های سنگینی مانند حبس یا فرستادن معتادان به اردوگاه برای اینکه این افراد مصرف مواد را کنار بگذارند، آزمون شده است اما هیچ‌کدام از این روش‌ها جواب ندادند و جنبه درمانی نداشتند.
این نماینده مجلس بر این اعتقاد است که چون کشور در کاهش تقاضای مواد مخدر موفق نبوده است، نمایندگان مجلس به دنبال راهکاری بوده‌اند که مشکل را حل کنند و به همین دلیل به این فکر افتاده‌اند که قوانین سخت‌گیرانه‌تری را جایگزین کنند.
وی افزود: تجربه نشان داده است که وقتی قوانین تا این حد سخت‌گیرانه تصویب می‌شود، از ضمانت اجرایی آن کاسته می‌شود و در عمل قوانین این‌چنینی اصلاً اجرایی نمی‌شود.
شهریاری با بیان اینکه در حال حاضر هم امکانات لازم برای نگهداری معتادان و درمان آنها در کشور کافی نیست، ادامه داد: نگهداری و بازپروری معتادان متجاهر به چند ارگان و سازمان محول شده و چون کار بین دستگاهی گویا در ایران جواب نمی‌دهد خود این موضوع چالشی برای حل مشکل اعتیاد در کشور پدید آورده است.
وی درباره اینکه در این بند الحاقی مسئولیت معتادان متجاهر به بهزیستی و شهرداری‌ها محول شده است، گفت: اصلاً شهرداری و سازمان بهزیستی قدرت اجرایی و اقتصادی لازم را برای مدیریت معتادان متجاهر در کشور ندارند و چنین کاری از توان آنها خارج است.
این عضو کمیسیون بهداشت و درمان کشور گفت: تشدید بازدارندگی قوانین مربوط به معتادان متجاهر به دلیل این است که ماده 16 قانون مبارزه با مواد مخدر یا همان درمان اجباری، در حل مشکل معتادان متجاهر موفق نبوده است، بنابراین گمان کرده‌اند که اگر قوانین سخت‌گیرانه‌تر شود، شاید نتیجه مطلوب‌تری حاصل شود این در حالی است که به نظر می‌رسد راه‌حل این مشکل از مسیر دیگری می‌گذرد.
شهریاری تصریح کرد: مشکلات روحی و روانی، سرخوردگی و بیکاری از دلایل عمده اعتیاد در کشور هستند. این مشکلات زیرساختی هستند و برای حل آنها به برنامه‌های دقیق و بلندمدت نیاز است اما نمایندگان کمیسیون تلفیق راه را به بیراهه رفته‌اند و گمان کرده‌اند با تشدید مجازات‌ها و افزایش سخت‌گیری‌ها مشکل اعتیاد را می‌توانند حل کنند.
این نماینده مجلس با بیان اینکه بعید است که این مصوبه کمیسیون تلفیق در صحن علنی مجلس رأی بیاورد افزود: من حدس می‌زنم که به‌احتمال‌زیاد نمایندگان مجلس در صحن علنی این مصوبه را تأیید نکنند.
در جلسه بیست و دوم کمیسیون تلفیق لایحه برنامه ششم توسعه که در 10 آبان 95 برگزار شد، بندی به ماده 26 لایحه برنامه ششم توسعه الحاق شده که بر اساس آن دولت مکلف شده است با همکاری شهرداری، نسبت به تکمیل «مراکز و اردوگاه‌های بازپروری اجباری» معتادان متجاهر و بی‌خانمان با مدیریت سازمان بهزیستی اقدام کند.
حسینعلی شهریاری در گفت‌وگو با فارس با اشاره به بند الحاقی به ماده 26 لایحه قانون برنامه ششم توسعه که ساخت اردوگاه برای نگهداری و بازپروری معتادان متجاهر را در دستور کار قرار داده است، گفت: در سال‌های گذشته مجازات‌های سنگینی مانند حبس یا فرستادن معتادان به اردوگاه برای اینکه این افراد مصرف مواد را کنار بگذارند، آزمون شده است اما هیچ‌کدام از این روش‌ها جواب ندادند و جنبه درمانی نداشتند.
این نماینده مجلس بر این اعتقاد است که چون کشور در کاهش تقاضای مواد مخدر موفق نبوده است، نمایندگان مجلس به دنبال راهکاری بوده‌اند که مشکل را حل کنند و به همین دلیل به این فکر افتاده‌اند که قوانین سخت‌گیرانه‌تری را جایگزین کنند.
وی افزود: تجربه نشان داده است که وقتی قوانین تا این حد سخت‌گیرانه تصویب می‌شود، از ضمانت اجرایی آن کاسته می‌شود و در عمل قوانین این‌چنینی اصلاً اجرایی نمی‌شود.
شهریاری با بیان اینکه در حال حاضر هم امکانات لازم برای نگهداری معتادان و درمان آنها در کشور کافی نیست، ادامه داد: نگهداری و بازپروری معتادان متجاهر به چند ارگان و سازمان محول شده و چون کار بین دستگاهی گویا در ایران جواب نمی‌دهد خود این موضوع چالشی برای حل مشکل اعتیاد در کشور پدید آورده است.
وی درباره اینکه در این بند الحاقی مسئولیت معتادان متجاهر به بهزیستی و شهرداری‌ها محول شده است، گفت: اصلاً شهرداری و سازمان بهزیستی قدرت اجرایی و اقتصادی لازم را برای مدیریت معتادان متجاهر در کشور ندارند و چنین کاری از توان آنها خارج است.
این عضو کمیسیون بهداشت و درمان کشور گفت: تشدید بازدارندگی قوانین مربوط به معتادان متجاهر به دلیل این است که ماده 16 قانون مبارزه با مواد مخدر یا همان درمان اجباری، در حل مشکل معتادان متجاهر موفق نبوده است، بنابراین گمان کرده‌اند که اگر قوانین سخت‌گیرانه‌تر شود، شاید نتیجه مطلوب‌تری حاصل شود این در حالی است که به نظر می‌رسد راه‌حل این مشکل از مسیر دیگری می‌گذرد.
شهریاری تصریح کرد: مشکلات روحی و روانی، سرخوردگی و بیکاری از دلایل عمده اعتیاد در کشور هستند. این مشکلات زیرساختی هستند و برای حل آنها به برنامه‌های دقیق و بلندمدت نیاز است اما نمایندگان کمیسیون تلفیق راه را به بیراهه رفته‌اند و گمان کرده‌اند با تشدید مجازات‌ها و افزایش سخت‌گیری‌ها مشکل اعتیاد را می‌توانند حل کنند.
این نماینده مجلس با بیان اینکه بعید است که این مصوبه کمیسیون تلفیق در صحن علنی مجلس رأی بیاورد افزود: من حدس می‌زنم که به‌احتمال‌زیاد نمایندگان مجلس در صحن علنی این مصوبه را تأیید نکنند.
در جلسه بیست و دوم کمیسیون تلفیق لایحه برنامه ششم توسعه که در 10 آبان 95 برگزار شد، بندی به ماده 26 لایحه برنامه ششم توسعه الحاق شده که بر اساس آن دولت مکلف شده است با همکاری شهرداری، نسبت به تکمیل «مراکز و اردوگاه‌های بازپروری اجباری» معتادان متجاهر و بی‌خانمان با مدیریت سازمان بهزیستی اقدام کند.
گزارش خطا
آخرین اخبار