تراژدی 82
«هیچ فیلم و نمایشنامهای در دنیا
وجود دارد که به اندازه نیمهنهایی سهویا به شما هیجان بدهد.» این جملهای
است که میشل پلاتینی درباره بازی فرانسه- آلمان در نیمهنهایی جامجهانی
1982 به زبان میآورد. 32سال پیش در سهویا، تیمهای آلمان و فرانسه در
شرایطی رو در روی هم قرار گرفتهاند که 37سال از جنگجهانی دوم میگذشت و
دو تیم خواهناخواه هنوز اسیر حاشیههای تلخترین رویداد قرن بودند. با این
حال دو قدرت قدیمی نمیخواستند در زمین فوتبال جلو دیگری کم بیاورند و
همین پیشزمینهای بود که معادلات را جوری چید تا آن بازی، زیباترین بازی
جامجهانی لقب بگیرد.
دو تیم در جنگی تمامعیار تن به تساوی 3 -3 دادند و در نهایت این آلمانغربی بود که در ضربات پنالتی به برتری رسید. حالا 32 سال پس از آن واقعه این دو تیم باز هم چشم در چشم هم ایستادهاند تا اینبار نه برای رفتن به فینال بلکه برای رسیدن به نیمهنهایی جام را پرمخاطبتر کنند. وجه مشترکی که دو تیم را پیش از بازی فردا به هم چسبانده این است که هر دو در دیداری سخت آخرین بازماندههای قاره آفریقا را شکست دادهاند و به یکچهارم رسیدند. حالا هنوز نوستالژی 32سال پیش بر زمان سنگینی میکند؛ فرانسه طعم شکستی را در آن بازی چشید که ناداوری در آن بیداد میکرد. به گزارش «لوموند» در ورقزدن آلبوم تاریخ جامجهانی هنوز هم تصویری است که دل خیلیها را به درد میآورد؛ همان لگدی که شوماخر دروازهبان وقت آلمان به سر بازیکن فرانسه زد و «آبیهای اروپا» را به کما برد.
دو سال پیش میشل هیدالگو، مربی تیمملی فرانسه از سال 76 تا 84 در گفتوگویی که با خبرگزاری فرانسه داشت خاطراتش را تلخ توصیف کرد: «هنوز هم وقتی آن صحنهها را از ذهنم میگذرانم رنج میبرم. سهویا برای من یک معنی بیشتر ندارد: شب تیره.» مهمترین صحنه بازی در دقیقه 57 رقم خورد؛ باتیستون مهاجم تیمملی فرانسه در حالیکه به سمت دروازه آلمان یورش میبرد با شوماخر سنگربان ژرمنها مواجه شد؛ دروازهبان بلندبالای آلمان هم رعایت مردی نکرد و با قدرت تمام به سر و صورت باتیستون کوبید؛ مهاجم آن روزهای تیم سنتاتین نقش بر زمین شد و نای بلندشدن نداشت. او چنان بیحرکت روی زمین افتاده بود که همه منتظر شنیدن خبر مرگش بودند؛ دو دندان او شکسته بود و یکی، دو دندهاش هم به آن اضافه شده بود. او در حالی که دستهای کاپیتان پلاتینی را در دست داشت روی برانکار از زمین مسابقه بیرون رفت. داور بازی نهتنها به شوماخر اخطار نداد بلکه حتی خطای او را هم اعلام نکرد تا سنگینی جنگ جهانی در جامجهانی بیش از هر زمان دیگری ذهن فرانسویها را قلقلک دهد. حتی شوماخر که دندانهای افتادهشده باتیستون را هم میدید به خودش زحمت نداد تا برود و حال بازیکنی که همگان میگفتند او به قتلش رسانده را بپرسد.
اظهارات داور هلندی بازی بعد از دیدار، آتش خشم فرانسویها را شعلهورتر کرد: «متاسفانه خودم خشونتی که در صحنه بود را ندیدم چون من داشتم مسیر توپ را دنبال میکردم.» چارلز کورور هلندی در ادامه تقصیرها را به گردن کمکش انداخت: «کمک من هم به من گفت که به نظرش اتفاق خاصی نیفتاده است.» اما یکی از اتفاقات مهم آن بازی به اتفاقات وقتهای اضافه برمیگردد جایی که ترزور و ژیرس فرانسه را 3 بر یک پیش انداختند ولی درست در دقایق 102 و 108 بازی رومینیگه و کلاوس فیشر بازی را مساوی کردند؛ گلی که فیشر با برگردان بهثمر رساند در نوع خودش جذابیت خاصی داشت. بعد هم که نوبت به ضربات پنالتی رسید و اشکهای اولریخ استیلکی آلمانی از ذوق و دیدیه سیس و ترزور فرانسوی از ناراحتی خرابکردن پنالتی در اذهان باقی ماند: «باوجود اینکه یک گل به آلمان زدم ولی آن بازی بدترین لحظاتی بود که من در زندگیام تجربهاش کرده بودم.» این جملهای بود که ماریوس ترزور فرانسوی گفت تا صحهای گذاشته باشد بر تراژدی سهویا در سال1982. اما صحبتهای هیدالگو، مربی فرانسویها در آن سال خاطرهها را بیشتر آزرد: «سابقه نداشت که بعد از یک مسابقه رختکن را اینطور دیده باشم. دو بازیکن از تیم ما بودند، من هرگز نامشان را نمیگویم، که لباس به تن بچههای تیم کردهاند چون آنها نمیتوانستند حتی لباسشان را تن کنند.»
نادر مثل آلمان- فرانسه
تراژدی «سانچس پیخوان» (ورزشگاه اختصاصی سهویا) پیشزمینه قابلتوجهی برای آلمانها داشت؛ آنها در دیدار ردهبندی جامجهانی 1958 برابر فرانسه تن به شکست سنگین 6 بر 3 داده بودند و برندهشدن در جامجهانی 82 برای آنها گرفتن یک انتقام بود. اما بعد از سال 82 این دو تیم یکبار دیگر در جامجهانی به مصاف هم رفتند؛ در نیمهنهایی جامجهانی 1986 مکزیک. این بار در گوادالاخارا این دو تیم برابر هم قرار گرفتند که برای فرانسویها فرصت تازهای به حساب میآمد. با این حال این فرصت با برتری 2بر صفر آلمان غربی همراه شد تا حسرت به دل «آبیهای اروپا» بماند. حالا 28سال بعد این دو تیم فردا برای چهارمین بار در تاریخ جامجهانی رودرروی هم قرار میگیرند تا فرانسه به رکورد ایتالیا نزدیک شود. در واقع فرانسه در تاریخ جامجهانی با هیچ تیمی این قدر کم روبهرو نشده است. بعد از آلمان، ایتالیا حاضر است که با پنجبازی در جامجهانی کمترین تقابل را با آبیها داشته است.
دو تیم در جنگی تمامعیار تن به تساوی 3 -3 دادند و در نهایت این آلمانغربی بود که در ضربات پنالتی به برتری رسید. حالا 32 سال پس از آن واقعه این دو تیم باز هم چشم در چشم هم ایستادهاند تا اینبار نه برای رفتن به فینال بلکه برای رسیدن به نیمهنهایی جام را پرمخاطبتر کنند. وجه مشترکی که دو تیم را پیش از بازی فردا به هم چسبانده این است که هر دو در دیداری سخت آخرین بازماندههای قاره آفریقا را شکست دادهاند و به یکچهارم رسیدند. حالا هنوز نوستالژی 32سال پیش بر زمان سنگینی میکند؛ فرانسه طعم شکستی را در آن بازی چشید که ناداوری در آن بیداد میکرد. به گزارش «لوموند» در ورقزدن آلبوم تاریخ جامجهانی هنوز هم تصویری است که دل خیلیها را به درد میآورد؛ همان لگدی که شوماخر دروازهبان وقت آلمان به سر بازیکن فرانسه زد و «آبیهای اروپا» را به کما برد.
دو سال پیش میشل هیدالگو، مربی تیمملی فرانسه از سال 76 تا 84 در گفتوگویی که با خبرگزاری فرانسه داشت خاطراتش را تلخ توصیف کرد: «هنوز هم وقتی آن صحنهها را از ذهنم میگذرانم رنج میبرم. سهویا برای من یک معنی بیشتر ندارد: شب تیره.» مهمترین صحنه بازی در دقیقه 57 رقم خورد؛ باتیستون مهاجم تیمملی فرانسه در حالیکه به سمت دروازه آلمان یورش میبرد با شوماخر سنگربان ژرمنها مواجه شد؛ دروازهبان بلندبالای آلمان هم رعایت مردی نکرد و با قدرت تمام به سر و صورت باتیستون کوبید؛ مهاجم آن روزهای تیم سنتاتین نقش بر زمین شد و نای بلندشدن نداشت. او چنان بیحرکت روی زمین افتاده بود که همه منتظر شنیدن خبر مرگش بودند؛ دو دندان او شکسته بود و یکی، دو دندهاش هم به آن اضافه شده بود. او در حالی که دستهای کاپیتان پلاتینی را در دست داشت روی برانکار از زمین مسابقه بیرون رفت. داور بازی نهتنها به شوماخر اخطار نداد بلکه حتی خطای او را هم اعلام نکرد تا سنگینی جنگ جهانی در جامجهانی بیش از هر زمان دیگری ذهن فرانسویها را قلقلک دهد. حتی شوماخر که دندانهای افتادهشده باتیستون را هم میدید به خودش زحمت نداد تا برود و حال بازیکنی که همگان میگفتند او به قتلش رسانده را بپرسد.
اظهارات داور هلندی بازی بعد از دیدار، آتش خشم فرانسویها را شعلهورتر کرد: «متاسفانه خودم خشونتی که در صحنه بود را ندیدم چون من داشتم مسیر توپ را دنبال میکردم.» چارلز کورور هلندی در ادامه تقصیرها را به گردن کمکش انداخت: «کمک من هم به من گفت که به نظرش اتفاق خاصی نیفتاده است.» اما یکی از اتفاقات مهم آن بازی به اتفاقات وقتهای اضافه برمیگردد جایی که ترزور و ژیرس فرانسه را 3 بر یک پیش انداختند ولی درست در دقایق 102 و 108 بازی رومینیگه و کلاوس فیشر بازی را مساوی کردند؛ گلی که فیشر با برگردان بهثمر رساند در نوع خودش جذابیت خاصی داشت. بعد هم که نوبت به ضربات پنالتی رسید و اشکهای اولریخ استیلکی آلمانی از ذوق و دیدیه سیس و ترزور فرانسوی از ناراحتی خرابکردن پنالتی در اذهان باقی ماند: «باوجود اینکه یک گل به آلمان زدم ولی آن بازی بدترین لحظاتی بود که من در زندگیام تجربهاش کرده بودم.» این جملهای بود که ماریوس ترزور فرانسوی گفت تا صحهای گذاشته باشد بر تراژدی سهویا در سال1982. اما صحبتهای هیدالگو، مربی فرانسویها در آن سال خاطرهها را بیشتر آزرد: «سابقه نداشت که بعد از یک مسابقه رختکن را اینطور دیده باشم. دو بازیکن از تیم ما بودند، من هرگز نامشان را نمیگویم، که لباس به تن بچههای تیم کردهاند چون آنها نمیتوانستند حتی لباسشان را تن کنند.»
نادر مثل آلمان- فرانسه
تراژدی «سانچس پیخوان» (ورزشگاه اختصاصی سهویا) پیشزمینه قابلتوجهی برای آلمانها داشت؛ آنها در دیدار ردهبندی جامجهانی 1958 برابر فرانسه تن به شکست سنگین 6 بر 3 داده بودند و برندهشدن در جامجهانی 82 برای آنها گرفتن یک انتقام بود. اما بعد از سال 82 این دو تیم یکبار دیگر در جامجهانی به مصاف هم رفتند؛ در نیمهنهایی جامجهانی 1986 مکزیک. این بار در گوادالاخارا این دو تیم برابر هم قرار گرفتند که برای فرانسویها فرصت تازهای به حساب میآمد. با این حال این فرصت با برتری 2بر صفر آلمان غربی همراه شد تا حسرت به دل «آبیهای اروپا» بماند. حالا 28سال بعد این دو تیم فردا برای چهارمین بار در تاریخ جامجهانی رودرروی هم قرار میگیرند تا فرانسه به رکورد ایتالیا نزدیک شود. در واقع فرانسه در تاریخ جامجهانی با هیچ تیمی این قدر کم روبهرو نشده است. بعد از آلمان، ایتالیا حاضر است که با پنجبازی در جامجهانی کمترین تقابل را با آبیها داشته است.
منبع: روزنامه شرق
آخرین اخبار