ماموریت حشدالشعبی پس از آزادسازی موصل
به گزارش صدای ایران، با توجه به شنیده شدن زمزمه‌هایی از سوی برخی از جریانات عراق در مورد تجزیه این کشور به نظر می‌رسد ماموریت حشد الشعبی پس از آزاسازی موصل مقابله با تجزیه عراق است.
بعد از آنکه داعش بخش قابل توجهی از خاک عراق را به اشغال خود در آورد و تا آستانه گشودن دروازه های بغداد پیش رفت، فعال شدن یکی از پتانسیل های جامعه عراق با صدور حکم جهاد کفایی از سوی مرجعیت معظم و شخص حضرت آیت الله سیستانی، منجر به تاسیس نهادی نوظهور بنام حشد الشعبی در این کشور شد.
این نهاد علیرغم نوپا بودن و داشتن مشکلات عدید در سطح مدیریت و سازمان و نیز تقدیم شهدای زیاد و ... موفق به آزادسازی بسیاری از شهرها و روستاها و نقاط حساس و راهبردی این کشور گردید.
اما با توجه به اینکه این نهاد در یک فضای امنیتی و در پی یک مشکل امنیتی و نظامی یعنی اشغال خاک عراق تشکیل شده است، این سوال مطرح می‌شود که پس از آزادسازی کامل خاک عراق و خشکاندن ریشه‌های تروریسم در این کشور، ماموریت آتی این سازمان موفق و کارا چه خواهد بود؟ آیا باید به ریشه‌های تهدید امنیت عراق در آنسوی مرزهای این کشور بیندیشد و یا با چالشی داخلی باید دست و پنجه نرم کند؟
شاید در یک تحلیل و داوری اولیه، اذهان عمومی و حتی صاحبنظران معطوف به انسوی مرزهای غربی عراق گردد تا بساط تروریسم در همسایه غربی برچیدده شده و امنیت این کشور بیش از پیش تامین گردد. اما مروری بر اظهارات مسئولان اقلیم کردستان از جمله مسعود بارزانی، حکایت از آن دارد که چالش دیگری در بعد داخلی که بسی مهمتر از تهدید خارجی است، در انتظار حشد الشعبی است و آن عبارتست از مقابله با (تجزیه عراق).
بارزانی بارها صحبت از عدم عقب نشینی نیروهای پیشمرگه از مناطقی نموده است که هم اکنون در آنها با هدف مبارزه با داعش حضور دارند. وی همچنین در اظهاراتی خواستار برگزاری همه پرسی جهت استقلال کردستان در دوره پس از آزاد سازی موصل شده است. این به معنی تجزیه عراق است.
از سویی دیگر به نظر نمی‌رسد حشد الشعبی از دستاورد بی نظیری بنام (پاکسازی خاک عراق) به راحتی کوتاه آمده و آنرا که با خون و صرف هزینه‌های سنگین بدست آمده است، به سهولت به چوب حراج و تجزیه بسپارد. اگر حشد راضی به تجزیه عراق می‌بود، از همان ابتدا دست به اقدام و آزادسازی مناطقی مانند الانبار، صلاح الدین، تکریت و موصل نمی زد و اجازه می داد تا سایر بازیگرانی که ادعای تصاحب و تسلط بر آنها را در آینده خواهند داشت، دست به عملیات زده و خود متحمل خسارت‌های جانی از میان بهترین جوانان و آینده سازان عراق نگردد.
لذا مقابله با تجزیه داخلی خاک عراق اولین و مهمترین اولویت حشد الشعبی در دوره پس از آزادسازی موصل و پسا داعش خواهد بود؛ چرا که حضور فرامرزی این نهاد با وجود احتمال تجزیه داخلی، بی معنا خواهد بود.
بعد از آنکه داعش بخش قابل توجهی از خاک عراق را به اشغال خود در آورد و تا آستانه گشودن دروازه های بغداد پیش رفت، فعال شدن یکی از پتانسیل های جامعه عراق با صدور حکم جهاد کفایی از سوی مرجعیت معظم و شخص حضرت آیت الله سیستانی، منجر به تاسیس نهادی نوظهور بنام حشد الشعبی در این کشور شد.
این نهاد علیرغم نوپا بودن و داشتن مشکلات عدید در سطح مدیریت و سازمان و نیز تقدیم شهدای زیاد و ... موفق به آزادسازی بسیاری از شهرها و روستاها و نقاط حساس و راهبردی این کشور گردید.
اما با توجه به اینکه این نهاد در یک فضای امنیتی و در پی یک مشکل امنیتی و نظامی یعنی اشغال خاک عراق تشکیل شده است، این سوال مطرح می‌شود که پس از آزادسازی کامل خاک عراق و خشکاندن ریشه‌های تروریسم در این کشور، ماموریت آتی این سازمان موفق و کارا چه خواهد بود؟ آیا باید به ریشه‌های تهدید امنیت عراق در آنسوی مرزهای این کشور بیندیشد و یا با چالشی داخلی باید دست و پنجه نرم کند؟
شاید در یک تحلیل و داوری اولیه، اذهان عمومی و حتی صاحبنظران معطوف به انسوی مرزهای غربی عراق گردد تا بساط تروریسم در همسایه غربی برچیدده شده و امنیت این کشور بیش از پیش تامین گردد. اما مروری بر اظهارات مسئولان اقلیم کردستان از جمله مسعود بارزانی، حکایت از آن دارد که چالش دیگری در بعد داخلی که بسی مهمتر از تهدید خارجی است، در انتظار حشد الشعبی است و آن عبارتست از مقابله با (تجزیه عراق).
بارزانی بارها صحبت از عدم عقب نشینی نیروهای پیشمرگه از مناطقی نموده است که هم اکنون در آنها با هدف مبارزه با داعش حضور دارند. وی همچنین در اظهاراتی خواستار برگزاری همه پرسی جهت استقلال کردستان در دوره پس از آزاد سازی موصل شده است. این به معنی تجزیه عراق است.
از سویی دیگر به نظر نمی‌رسد حشد الشعبی از دستاورد بی نظیری بنام (پاکسازی خاک عراق) به راحتی کوتاه آمده و آنرا که با خون و صرف هزینه‌های سنگین بدست آمده است، به سهولت به چوب حراج و تجزیه بسپارد. اگر حشد راضی به تجزیه عراق می‌بود، از همان ابتدا دست به اقدام و آزادسازی مناطقی مانند الانبار، صلاح الدین، تکریت و موصل نمی زد و اجازه می داد تا سایر بازیگرانی که ادعای تصاحب و تسلط بر آنها را در آینده خواهند داشت، دست به عملیات زده و خود متحمل خسارت‌های جانی از میان بهترین جوانان و آینده سازان عراق نگردد.
لذا مقابله با تجزیه داخلی خاک عراق اولین و مهمترین اولویت حشد الشعبی در دوره پس از آزادسازی موصل و پسا داعش خواهد بود؛ چرا که حضور فرامرزی این نهاد با وجود احتمال تجزیه داخلی، بی معنا خواهد بود.
گزارش خطا
آخرین اخبار